Οικονομική κρίση και κοινωνία. Η ερωτική και σεξουαλική ζωή
Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2022,
Ημερίδες Μεταβολισμού: Από την Τεκμηριωμένη Γνώση στην Ορθή Κλινική Πράξη
Διοργάνωση: Ε.ΚΟ.ΜΕ.Ν.
Ομιλία με θέμα: «Οικονομική κρίση και κοινωνία. Η ερωτική και σεξουαλική ζωή»
Ώρες Διεξαγωγής της Ομιλίας: 20:00-20:30
Τόπος Διεξαγωγής: Divani Caravel Hotel ΑΘΗΝΑ
Learn More
Τα όρια του ρεαλισμού
Ένα πρώτο βήμα για την αυτοπραγμάτωση μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι, μπροστά σε επερχόμενες μεταβολές, αποτελεί η αναγνώριση και η συνειδητοποίηση των πραγματικών αναγκών καθώς και η επίτευξη των προσωπικών στόχων που καθορίζονται από τον τρόπο που έχουμε επιλέξει να νοηματοδοτούμε τα ερεθίσματα.
Η αυτοπραγμάτωση αναφέρεται στην αξιοποίηση και πραγματοποίηση των πνευματικών, ψυχικών και σωματικών δυνατοτήτων του ανθρώπου ώστε να επιτύχει τα μέγιστα, μέσα από την εσωτερική ισορροπία. Για να θέσεις στόχους και να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου χρειάζεται να έχεις θέληση και έναν τρόπο σκέψης που δομείται σε μια θετική προσέγγιση ακόμη και όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με δύσκολες συνθήκες ζωής. Οι δεξιότητες που αναπτύσσει το άτομο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, «σφυριλατούνται» και εδραιώνονται μέσα από καταστάσεις που απαιτούν την άμεση διαχείρισή τους.
“Υπάρχουν κίνδυνοι;”
Ο ρεαλισμός ως αντικειμενική απόδοση της πραγματικότητας και η προσαρμογή των προσωπικών επιδιώξεων, υπάρχει για να μας θυμίζει ποια είναι τα όρια, χωρίς αυτό να σημαίνει πως όταν δημιουργούμε γνωσιακές εναλλακτικές που ενισχύουν την προσαρμοστικότητά μας είμαστε ονειροπόλοι. Υπάρχει όμως κίνδυνος μέσα στην προσπάθεια του ατόμου να αποδώσει μια κατάσταση χωρίς υπερβολές και συναισθηματικές αποχρώσεις, να υιοθετήσει έναν πιο άκαμπτο τρόπο σκέψης όπου οι θετικές εναλλακτικές προσεγγίσεις να μην αποτελούν προτεραιότητα. Η δημιουργία θετικής απόδοσης δεν βασίζεται εξολοκλήρου σε ρεαλιστικά πρότυπα, αλλά στην δυνατότητα του ατόμου να φαντάζεται πώς μπορεί να τα δημιουργήσει. Το μέλλον το δημιουργούμε βάσει μιας επιθυμητής λειτουργικής αναπαράστασης του εαυτού, θέτοντας τους περιορισμούς μόνο για να οριοθετούμαστε και όχι για να μην εξελισσόμαστε.
ΤOP TIP!
Η θετική σκέψη για να είναι ρεαλιστική θα πρέπει να βασίζεται σε μια επιχειρηματολογία και να μην αναλώνεται σε γενικολογίες μπροστά σε συγκεκριμένα ερεθίσματα, ώστε να εξασφαλιστεί με αυτό τον τρόπο η ρεαλιστικότητα των θετικών σκέψεων. Το να έχει κάποιος τη δυνατότητα να σκέφτεται θετικά με ρεαλιστικό τρόπο βασισμένο στις πραγματικές ανάγκες εαυτού προϋποθέτει τη συνείδηση εαυτού και επίγνωση των επιλογών του.
Παπαδόπουλος Περικλής
Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής
Επιστημονικός Συνεργάτης Ι.Ψ.Σ.Υ.
Learn More
Τι κρατάει την γυναίκα σε μια κακοποιητική σχέση;
Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις παγκοσμίως, ειδικά μετά την έλευση της πανδημίας Covid-19. Κατά την περίοδο της πρώτης καραντίνας στην Ελλάδα, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν κατά 400% με το 61% των θυμάτων να είναι σύζυγοι/σύντροφοι και το 10% να αφορά παιδιά. Μια από τις πρώτες σκέψεις που περνάει από το μυαλό κάποιου που ακούει για ένα τέτοιο περιστατικό είναι η απορία «γιατί κάθεται και δεν φεύγει;». Διεργασίες οι οποίες είναι αόρατες στους εξωτερικούς παρατηρητές λαμβάνουν χώρο εντός του ζευγαριού. Πιο συγκεκριμένα, ο φαύλος κύκλος που σχηματίζεται δεν αφήνει το θύμα να συνειδητοποιήσει τι του συμβαίνει και το κρατά αλυσοδεμένο στον θύτη. Ο φαύλος αυτός κύκλος είναι η θεωρία της ψυχολόγου Lenore Walker και αποτελείται από 3 μέρη: την φάση «δημιουργίας έντασης», την φάση του «οξέος συμβάντος κακοποίησης», και την «φάση του μήνα του μέλιτος».
• Κατά την διάρκεια της πρώτης φάσης υπάρχει κυρίως λεκτική βία και ίσως μικροεπεισόδια σωματικής βίας, αλλά βασικά υπάρχει ένταση ανάμεσα στο ζευγάρι. Αυτή η φάση μπορεί να κρατήσει από μέρες έως μήνες – ακόμα και χρόνια. Όσο περνάει ο καιρός τα μικροεπεισόδια αυξάνουν σε ένταση και επίπεδα βίας. Σ’ αυτήν τη φάση η γυναίκα μπορεί να αναλάβει την ευθύνη, ρίχνοντας ουσιαστικά το φταίξιμο πάνω της ως αποτέλεσμα φράσεων του συντρόφου όπως «κοίτα τι με οδήγησες να κάνω!». Η γυναίκα προσπαθεί να αιτιολογήσει την σκληρή συμπεριφορά του συντρόφου-θύτη με εξωγενείς παράγοντες όπως προβλήματα στην εργασία του η με δικές της συμπεριφορές – «δεν είχα έτοιμο το βραδινό όταν γύρισε απ’ τη δουλειά». Αυτές οι σκέψεις δεν της επιτρέπουν να δει καθαρά το πρόσωπο του θύτη, ό,τι κι αν κάνει για να το αντιμετωπίσει δεν θα έχει αποτέλεσμα και οδηγείται στο «σημείο βρασμού».
• Το «οξύ συμβάν κακοποίησης» στον κύκλο μπορεί να είναι το πιο σύντομο, κρατώντας κατά μέσο όρο 2-24 ώρες αλλά είναι μακράν το πιο τραυματικό. Η βία σε αυτό το στάδιο είναι πολύ έντονη και μπορεί να είναι λεκτική, σωματική, σεξουαλική αλλά και συναισθηματική. Σε αυτήν τη φάση ο θύτης θα δείξει τα πραγματικά επίπεδα βίας που είναι ικανός να φτάσει καθώς χάνει κάθε έλεγχο. Ο ίδιος ίσως θεωρεί ότι τον προκάλεσε εκείνη και ότι ίσως πρέπει να της «δώσει ένα μάθημα».
• Η τρίτη φάση, του «μήνα του μέλιτος» είναι η φάση κατά την οποία ο θύτης αναγνωρίζει ότι «το παρατράβηξε» και θα προσπαθήσει να επανορθώσει. Θα απολογηθεί επανειλημμένα στη σύντροφο του, θα ικετέψει, θα κάνει μεγαλειώδεις και ρομαντικές κινήσεις για να της δείξει την μεταμέλεια του και θα προσπαθήσει να δείξει ότι έχει αλλάξει. Όλα αυτά βεβαίως δεν ισχύουν και ο κύκλος αργά ή γρήγορα θα ξεκινήσει από την αρχή.
Η ενημέρωση λοιπόν των γυναικών είναι μείζονος σημασίας ώστε να μπορούν να αναγνωρίσουν τέτοιου είδους συμπεριφορές στην αρχή τους και να εγκαταλείψουν μια τέτοια παθογενή σχέση όσο το δυνατόν γρηγορότερα και με τις μικρότερες για την σωματική και την ψυχική υγεία τους επιπτώσεις.
Πηγή: Wilson, J. K. (2019). Cycle of Violence. The Encyclopedia of Women and Crime, 1-5.
Learn More
Ψυχική υγεία για όλους: Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης και Long Covid
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2022
Εκδήλωση με θέμα: “Ψυχική Υγεία για Όλους”
Ομιλία του Δρ Θ. Ασκητή με θέμα: Ψυχική υγεία για όλους: Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης και Long Covid
Ώρα διεξαγωγής: 16:00
Τρόπος διεξαγωγής: Δια ζώσης
Διοργάνωση: Ιατρικό Κέντρο Αθηνών
Learn More
Η σεξουαλική ζωή στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Η περίοδος της εγκυμοσύνης, του τοκετού και του ερχομού του παιδιού αποτελεί τον πλέον καθοριστικό σταθμό στην ζωή ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Το ζευγάρι που αποφασίζει να περάσει σε αυτόν το σημαντικό ρόλο του γονιού έρχεται αντιμέτωπο με πολλές αλλαγές σε βιολογικό, σωματικό και ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο.
Η σεξουαλικότητα και των δύο συντρόφων διαφοροποιείται, ενώ το ζευγάρι δοκιμάζεται, καθώς βιώνει πρωτόγνωρες εμπειρίες. Η σεξουαλική επιθυμία παρουσιάζει διακυμάνσεις, με την γυναίκα που βλέπει το σώμα της να αλλάζει και τον άνδρα που δυσκολεύεται συχνά να την κατανοήσει, καθώς εκείνη βιώνει ορμονικές και συναισθηματικές μεταβολές.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης οι αλλαγές στις ορμόνες είναι τόσο έντονες που πυροδοτούν μια σειρά από συμπτώματα, όπως ευερεθιστότητα, μελαγχολία, άγχος, αυξημένη όρεξη. Ταυτόχρονα, η γυναίκα υφίσταται μια δραματική αλλαγή στην εικόνα του σώματος της, με σημαντική αύξηση του βάρους που συνοδεύεται από αυξημένη αποθήκευση λίπους και πρήξιμο. Η γυναίκα βλέπει την κοιλιά και το στήθος της να μεγαλώνουν και το δέρμα της να αποκτά σημάδια.
Οι αλλαγές που επιφέρει η εγκυμοσύνη στο σώμα της επηρεάζουν σημαντικά την αυτοεικόνα και την αυτοεκτίμηση της. Μια αρνητική αλλαγή στον τρόπο που η γυναίκα αντιλαμβάνεται το σώμα της καθορίζει σημαντικά και τη σεξουαλική της ζωή, και ειδικά τη διάθεση της απέναντι στο σεξ. Επί παραδείγματι, μπορεί να αναρωτιέται αν εξακολουθεί να είναι επιθυμητή και αρεστή και να εκφράζει την ανασφάλεια της αποφεύγοντας τη σεξουαλική επαφή, γεγονός το οποίο ο σύντροφος εκλαμβάνει ως απόρριψη. Σαν αποτέλεσμα, μπορεί να αισθάνεται παραμελημένος και να καταφεύγει στον αυνανισμό, κάτι που συμβάλλει περαιτέρω στη συναισθηματική απομάκρυνση και σεξουαλική απομόνωση του ζευγαριού. Ωστόσο, είναι σημαντικό ο άνδρας να της δείχνει την επιθυμία του και να της εκφράζει ότι εξακολουθεί να τη θέλει το ίδιο, διεκδικώντας τη σεξουαλική επαφή. Αντίστοιχα, η γυναίκα δεν πρέπει να ξεχνά ότι ο ερωτισμός και η σεξουαλικότητας της δεν χάνονται επειδή είναι έγκυος, αλλά διαφοροποιούνται ως προς τον τρόπο έκφρασης.
Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε ελάττωση της σεξουαλικής έκφρασης του ζευγαριού είναι και η εστίαση της προσοχής και του ενδιαφέροντος και των δύο συντρόφων στο έμβρυο που η γυναίκα κυοφορεί. Είναι πιθανό να αποφεύγουν την σεξουαλική επαφή από φόβο μήπως προκληθεί κάποιο κακό στο έμβρυο. Είναι γεγονός ότι η σεξουαλική επαφή του ζευγαριού θα πρέπει να είναι λιγότερο έντονη, αποφεύγοντας στάσεις και κινήσεις που θα μπορούσαν να το βλάψουν. Ωστόσο, τα ζευγάρια θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορούν να απολαμβάνουν την σεξουαλική τους ζωή μέχρι τον όγδοο μήνα της κύησης, εφόσον δεν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι διακοπής της σεξουαλικής επαφής, ενώ σε κάθε περίπτωση αντίστοιχοι προβληματισμοί θα πρέπει να συζητιούνται με τον γυναικολόγο. Εξάλλου, εξίσου απολαυστικά με την σεξουαλική επαφή είναι τόσο τα προκαταρκτικά ερωτικά παιχνίδια όσο και ο χρόνος, οι αγκαλιές και τα χάδια που μοιράζονται οι σύντροφοι μετά την σεξουαλική επαφή.
Η διατήρηση μιας ενεργούς σεξουαλικής ζωής κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης ενισχύει και τον συναισθηματικό δεσμό των συντρόφων, προετοιμάζοντας τους για την καινούρια περίοδο της κοινής τους ζωής. Επιπλέον, μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες που συνεχίζουν τη σεξουαλική τους ζωή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν καλύτερη ψυχική και σωματική εικόνα, τόσο κατά τον τοκετό όσο και μετά, κατά την περίοδο της λοχείας, γεγονός που επιδρά θετικά και στην ψυχική και σωματική υγεία του μωρού που θα γεννηθεί.
Οι αλλαγές που συμβαίνουν στη σεξουαλική ζωή των δυο ερωτικών συντρόφων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, ενώ η συνεχής, ειλικρινής και αμοιβαία επικοινωνία του ζευγαριού αποτελεί βασική προϋπόθεση για ασφαλείς και ικανοποιητικές σεξουαλικές επαφές κατά την εγκυμοσύνη.
Διδυμοπούλου Αγγελική
Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια CBT
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Learn More
Οι επιπτώσεις του Covid-19 στην ψυχική και σεξουαλική υγεία
Η πανδημία Covid-19 συνεχίζει να αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μας, καθορίζοντας τη συμπεριφορά μας σε ατομικό, διαπροσωπικό και κοινωνικό επίπεδο, με εμφανείς και ισχυρές επιπτώσεις τόσο στην ψυχική όσο και στην σεξουαλική υγεία και ζωή.
Ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι οι μακροχρόνιες συνέπειες της νόσησης με Covid στην ψυχική υγεία. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία έχει παρατηρηθεί αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης προβλημάτων ψυχικής υγείας, όπως άγχους, κατάθλιψης, κατάχρησης αλκοόλ και άλλων εθιστικών ουσιών, διαταραχής του ύπνου, αυτοκτονικών σκέψεων, σε άτομα που νόσησαν με Covid-19 ακόμα και έναν χρόνο μετά την αρχική νόσηση.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό British Medical Journal (BMJ) όσοι είχαν νοσήσει με Covid-19 σε βάθος ενός έτους είχαν 60% μεγαλύτερο κίνδυνο να διαγνωστούν αργότερα με κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας ή να τους συνταγογραφηθεί κάποιο ψυχοφάρμακο. Ο κίνδυνος εμφάνισης ψυχολογικού προβλήματος αυξανόταν κατά 86% στην περίπτωση των ανθρώπων που είχε χρειαστεί να νοσηλευτούν λόγω κορωνοϊού.
Φυσικά, και η σεξουαλική υγεία και ζωή ως άρρηκτα συνδεδεμένες με τις συνθήκες ζωής του ατόμου, δε θα μπορούσαν να μην επηρεαστούν από την έλευση του Covid-19. Έχει βρεθεί ότι σχεδόν ο μισός Αμερικάνικος πληθυσμός, ηλικίας 18-35 ετών, αναφέρει σεξουαλικά προβλήματα στη σεξουαλική επαφή, όπως μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, ασυμφωνία στα σεξουαλικά κίνητρα και σεξουαλικές δυσλειτουργίες (διαταραχές στον οργασμό και στη στύση).
Τα δεδομένα ισχύουν τόσο για τα έγγαμα ζευγάρια, που, κυρίως στη διάρκεια της καραντίνας, περιορίστηκαν εντός σπιτιού με την διαρκή παρουσία των παιδιών και την έλλειψη ιδιωτικότητας και προσωπικού χρόνου, όσο και για τα ζευγάρια που είχαν σχέσεις εξ αποστάσεως ή τα άτομα που δεν βρίσκονταν σε κάποια σχέση, των οποίων οι ευκαιρίες για σεξουαλική επαφή μειώθηκαν έτι περισσότερο. Ωστόσο, ο κύριος λόγος για τη μείωση της σεξουαλικής ζωής είναι το αίσθημα ανασφάλειας και το άγχος το οποίο υφίστανται οι άνθρωποι από την αρχή της πανδημίας, γεγονός που μετατόπισε το ενδιαφέρον από την έκφραση της σεξουαλικότητας στην καθημερινή επιβίωση.
Χαρακτηριστική είναι η σχέση αλληλεπίδρασης που υφίσταται ανάμεσα στον Covid-19 και τη Στυτική Δυσλειτουργία. Ειδικότερα, οι άνδρες που έχουν νοσήσει με Covid-19 έχουν 6 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν Στυτική Δυσλειτουργία σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν νοσήσει, ανεξαρτήτως του αν αντιμετωπίζουν κάποια αγχώδη ή καταθλιπτική διαταραχή ή έχουν αυξημένο δείκτη μάζας σώματος. Αντίστοιχα, τα άτομα που αντιμετωπίζουν Στυτική Δυσλειτουργία έχουν αυξημένες πιθανότητες να νοσήσουν με Covid -19, λόγω των υποκείμενων ιατρικών παθήσεων που επηρεάζουν τη στύση και τη συνολική υγεία του ατόμου όπως υπέρταση, παχυσαρκία, διαβήτη και ιστορικό καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Από τα παραπάνω δεδομένα γίνεται πρόδηλη η ανάγκη αντιμετώπισης των επιπτώσεων τόσο στην ψυχική όσο και στην σεξουαλική υγεία, ιδιαίτερα όσων νόσησαν με κορωνοϊό, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Διδυμοπούλου Αγγελική
Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια CBT
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Learn More