Ο ρόλος του αυνανισμού στη ζωή της γυναίκας

Είναι ωφέλιμο να αναγνωρίσουμε πως, στην ελληνική κοινωνία, ο αυνανισμός ως διαδικασία έχει ταυτιστεί κυρίως με το ανδρικό φύλο. Πράγματι, είναι σύνηθες φαινόμενο να παρατηρούμε στις σελίδες περιοδικών ή ακόμη σε ταινίες, εικόνες που αποτυπώνουν τον αυνανισμό ως μια κατεξοχήν ανδρική λειτουργία. Η πραγματικότητα όμως είναι πως ο αυνανισμός αποτελεί μια ολοκληρωμένη συνειδητή πράξη μέσα από την οποία τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα αναζητούν σεξουαλική ευχαρίστηση και ηδονή. Μάλιστα, και στα δύο φύλα, η διαδικασία του αυνανισμού ξεκινά συνήθως στο στάδιο της εφηβείας, καθώς η ηλικία αυτή ταυτίζεται με την περιέργεια και την εξερεύνηση της σεξουαλικότητας και του σεξουαλικού ρόλου του ατόμου.

Είναι σημαντικό όμως να δούμε σε αυτό το σημείο το πώς ο αυνανισμός στο κορίτσι έχει διαφορετικό χαρακτήρα σε σχέση με το αγόρι. Στην έφηβη γυναίκα ο αυνανισμός εκφράζεται με την κλειτοριδική ηδονή, χωρίς όμως αυτή να είναι κυρίαρχη όπως με την εκσπερμάτιση που συμβαίνει στο αγόρι. O γυναικείος αυνανισμός μπορεί να εκφραστεί με άγγιγμα των μαστών και του αιδοίου ή ακόμη μπορεί να έρθει με τη μορφή κινήσεων των σκελών και με πίεση στην περιοχή της κλειτορίδας, φτάνοντας ακόμη και σε οργασμική κορύφωση. Κατανοούμε λοιπόν πως η αυνανιστική διαδικασία στη γυναίκα έχει ποικιλομορφία.

Παρατηρώντας τα συναισθήματα που βιώνει μια γυναίκα όταν αυνανίζεται βλέπουμε την ενοχή, ιδιαίτερα για την έφηβη, γεγονός που οφείλεται κυρίως στις εγγραφές της από το οικογενειακό περιβάλλον αλλά και την κοινωνία μέσα στην οποία έχει μεγαλώσει. Είναι συχνό φαινόμενο μια νέα γυναίκα να μην έχει αγγίξει ποτέ το σώμα της από φόβο πως θα κάνει κάτι ανήθικο. Πράγματι, η αυτοικανοποίηση του νέου κοριτσιού συχνά τρομάζει τους γονείς που ενοχοποιούν την κόρη, γεμίζοντάς τη συναισθήματα ντροπής και απέχθειας προς τον εαυτό της και την περιοχή των γεννητικών της οργάνων.

Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζει η νεαρή γυναίκα και η μητέρα της, είναι πως ο αυνανισμός ,εφόσον γίνεται ιδιωτικά, αποτελεί μια φυσιολογική συμπεριφορά εξερεύνησης του σώματος, εξοικείωσης με τη σεξουαλική λειτουργία και φυσικά το δρόμο προς την οργασμική ηδονή ενόσω η νέα γυναίκα προετοιμάζει το πέρασμά της στην ενεργή σεξουαλική ζωή.

Φυσικά, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο μια γυναίκα να διατηρεί την αυνανιστική της συνήθεια στο πέρασμα του χρόνου ακόμη κι όταν έχει ενεργή σεξουαλική ζωή. Στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας ακούμε συχνά γυναίκες να καλούν εκφράζοντας την ‘έλλειψη οργασμού’ τους στο ερωτικό παιχνίδι με το σύντροφό τους, παρότι απολαμβάνουν την ηδονική τους κορύφωση και τον κλειτοριδικό οργασμό μέσα από το δικό τους αυνανιστικό παιχνίδι. Οι γυναίκες αυτές συνήθως νιώθουν ντροπή και αμηχανία απέναντι στην κλειτοριδική τους κορύφωση, φοβούνται να ζητήσουν από το σύντροφό τους να παίξει μαζί τους και να τις φέρει σε κλειτοριδικό οργασμό και στέκονται μειονεκτικά απέναντι στην προσδοκία ενός κολπικού οργασμού. Είναι σημαντικό μια γυναίκα να αναγνωρίσει πως για να μπορέσει η ίδια να ικανοποιηθεί πρέπει ο σύντροφός της να γνωρίζει τι της αρέσει, τι την ευχαριστεί και αντίστοιχα τι την κάνει να νιώθει άβολα στο ερωτικό παιχνίδι. Δεν είναι εφικτό ένας σύντροφος να τα γνωρίζει όλα και φυσικά δεν μπορούμε να απαιτούμε να τα μαντεύει κάθε φορά. Για αυτό το λόγο είναι ζωτικό μια γυναίκα να εκφράζει ανοιχτά τις επιθυμίες της στο σύντροφό της διεκδικώντας την οργασμική της κορύφωσή. Άλλωστε υπάρχουν πάντα επιθυμίες που εάν μοιραστούν μπορούν να αυξήσουν την ηδονική συμμετοχή οδηγώντας το ζευγάρι στην βίωση κρυφών και ανεξερεύνητων πόθων.