Γιατί όμως ο άνδρας σκοτώνει τη γυναίκα που τον απορρίπτει;
Μια ακόμη δολοφονία, φωτίζει το σκοτεινό δωμάτιο των ανθρωπίνων σχέσεων, ιδιαίτερα των συζυγικών στη κοινωνία μας. Ένας ακόμη άνδρας σκοτώνει τη γυναίκα του, τη μάνα των παιδιών του, «τον άνθρωπο του». Βέβαια ,πάντα στη ανθρώπινη ζωή υπήρχαν οι φόνοι, οι συζυγοκτονίες και η άκρατη βία κυρίως μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι γυναικοκτονίες, όπως τις αποκαλούμε σήμερα, δεν είναι τωρινό γεγονός. Αυτό, που τώρα δείχνει να ανεβαίνει είναι οι πολλές δολοφονίες των γυναικών από τους συντρόφους – συζύγους αλλά και γονείς. Πρέπει να σας πω ότι το φαινόμενο της βίας είναι αυξανόμενο στη τελευταία 20ετια, δυστυχώς αναμενόμενο στις συνθήκες και τρόπο ζωής μας με περισσότερο θυμό, λιγότερη ενσυναίσθηση, μειωμένη ανοχή, αποσύνδεση της επικοινωνίας μεταξύ των ανθρωπίνων σχέσεων, έλλειψη αυτοδιαχείρισης κρίσεων και ασφαλώς σηματοδότηση της ναρκισσιστικής εγωπάθειας του κενού εαυτού μας. Εάν όμως εστιάσουμε ειδικότερα στις γυναικοκτονίες, τότε βλέπουμε τη πλήρη αδυναμία των ανδρών αυτών, να ωριμάσουν συναισθηματικά και να αντιληφθούν ουσιαστικά την πλήρη εξάρτηση τους από τη σχέση που έχτισαν με εκείνες τις γυναίκες, που εξέφρασαν τη απόφαση τους, να διακόψουν τους δεσμούς αυτούς. Γιατί όμως ο άνδρας σκοτώνει τη γυναίκα που τον απορρίπτει; Και όταν μάλιστα αυτή η γυναίκα είναι και μάνα των παιδιών του! Γιατί δεν καταλαβαίνει ότι, καταστρέφει ότι πιο σημαντικό έχει στη ζωή του, ακόμη και τον ίδιο τον εαυτό του; Κρατήστε λοιπόν τρεις λόγους που κάνουν ένα άνδρα… να μην γίνεται ποτέ άνδρας!
1. Ο άνδρας γεννιέται από μια γυναίκα που δεν τον αφήνει να ωριμάσει, να δέχεται την αλήθεια, να αποδέχεται την άρνηση και την απόρριψη.
2. Ο άνδρας θεωρεί ότι είναι πιο δυνατός από την γυναίκα και έχει γαλουχηθεί με την αντίληψη, ότι τα μπράτσα του είναι πιο δυνατά από τα λόγια του, καθώς το δίκαιο του το βρίσκει με τη βία, μη μπορώντας να διαχειριστεί τη λεκτική θέση της γυναίκας του, που εύκολα τον θυμώνει και τον κολλάει στο τοίχο, γκρεμίζοντας τον με τα λάθη του, ακόμη και στα παιδιά του. Ας μην ξεχνάμε ότι η γυναίκα μάνα, ζητάει υπευθυνότητα και συνέπεια από τον πατέρα των παιδιών της!
3. Η σύγχρονη κοινωνία, επιτρέπει και στα δυο φύλα το δικαίωμα της ατομικής επιλογής της ζωής, σε μια σχέση που ο ένας εκ των δυο ,θέλει να γυρίσει σελίδα στη ζωή του. Εδώ ο άνδρας χάνει κατά κράτος, γιατί κουβαλάει λογικές κτήσης της γυναίκας, που ουσιαστικά τον παντρεύεται, γιατί τον έχει επιλέξει ως ικανό να αναπτύξει τη ζωή της και να κάνει παιδί μαζί του. Όταν όμως εκείνος δεν είναι ικανός, βολεμένος μέσα σε ένα γάμο, που μπορεί να του φουντώσει τη ζήλεια και την παράνοια του, βλέποντας την πόρτα της εξόδου, τότε γίνεται έντονα καχύποπτος, τοξικός με το «όχι» που έρχεται πάνω του, μην καταλαβαίνοντας ότι πρέπει να δεχτεί αυτό το όχι, όσο επώδυνο και να το νιώθει, για να προστατεύσει τον εαυτό του ,τα παιδιά του, πηγαίνοντας την ζωή του παρακάτω…
Ο επίλογος σε αυτές τις σκέψεις μου, είναι ο προβληματισμός για τη σχέση του σημερινού ανθρώπου με τα ψηφιακά δίκτυα , τη δυσκολία του να αγαπήσει και να αγαπηθεί ,την ευκολία να εξαφανίσει αυτόν που δεν τον αποδέχεται , τον θυμό του, τις χρεώσεις του με την κοινωνία ,τις ουσίες που βάζει μέσα στο μυαλό του, τους φόβους του, την «δίκαιη βία» του, την έλλειψη επικοινωνίας και χαράς για τη ζωή του. Ας μην ξεχνάμε, αυτό που συχνά λέω: «για να αγαπήσω εσένα, πρέπει πρώτα, να μάθω να αγαπώ εμένα!»
Learn More
Άγιε Βαλεντίνε…
Σήμερα γιορτάζουμε- ξεγιορτζάζουμε, τον Άγιο Βαλεντίνο, ας δώσουμε ένα φΙλί στον σύντροφο μας. Αλλά αληθινό. Όχι υποχρεωτικό , ούτε με φόβο!Λίγο χρώμα στη ζωή μας, δεν βλάπτει, αφού ζούμε μια γκρίζα εποχή που όλα δοκιμάζονται και κυρίως οι συναισθηματικές μας σχέσεις. Τώρα για τα σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς,μαζί με τα κόκκινα τριαντάφυλλα, όπως αισθάνεστε! Νομίζω ,μετά Θεού φόβου και πίστεως ,πέστε ένα « σ’αγαπω» στο σύντροφο σας, για να κοιμηθείτε …ήσυχα το βράδυ. Άλλωστε μέσα από το χιούμορ , βγαίνει η ζωή. Έτσι λοιπόν ας βάλουμε τη ψυχή μας , μέσα στη σχέση μας, ας είναι το βράδυ μας ξεχωριστό..και ότι προκύψει!! Χρόνια μας πολλά ,να μιλάμε,να αγγιζόμαστε, να χαιρόμαστε χαμογελαστοί, γιατί υπάρχουμε,καταλαβαίνοντας ,ότι το πιο σημαντικό πράγμα στο κάθε μέρα μας, είναι η συντροφικότητα μας! Διαφορετικά….ας αφήσουμε τον Άγιο Βαλεντίνο, στη ησυχία του!
Learn More
Αθλητικές επιδόσεις και σεξ…
Πριν λίγες μέρες τελείωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, το οποίο διεξήχθη στη Ρωσία και οι ποδοσφαιριστές των 32 χωρών έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, προκειμένου να κερδίσουν και να κάνουν τους συμπατριώτες τους περήφανους. Άραγε, οι σεξουαλικές τους επαφές κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης είχαν επίδραση στην απόδοση τους? Και αν ναι, ήταν θετική ή αρνητική επίδραση?
Τα ευρήματα ερευνών σχετικά με τις συνέπειες του σεξ στην αθλητική απόδοση είναι αντικρουόμενα. Από τη μια πλευρά, ένα μεγάλο εύρος ερευνών έχουν δείξει οτι η σεξουαλική δραστηριότητα που λαμβάνει μέρος μέχρι και 24 ώρες πριν τον αθλητικό αγώνα είναι επιζήμια για την απόδοση του αθλητή, διότι του προκαλεί κόπωση, εξάντληση και έλλειψη συγκέντρωσης. Επίσης, μπορεί να μειώσει τα επίπεδα τεστοστερόνης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί η επιθετικότητα και ο θυμός του αθλητή και να επηρεαστεί αρνητικά η επίδοση του. Η αλήθεια είναι οτι πολλοί σπουδαίοι αθλητές υιοθετούσαν τον ισχυρισμό οτι το σεξ επιδρά αρνητικά στην απόδοση και επέλεγαν να μην έχουν σεξουαλικές επαφές πριν από τους αγώνες τους. Για παράδειγμα, ο σπουδαιότερος πυγμάχος όλων των εποχών Μοχάμεντ Άλι σταματούσε τη σεξουαλική δραστηριότητα δυο μήνες πριν από ένα αγώνα και θεωρούσε ότι η σεξουαλική αποχή τον έκανε ανίκητο. Επιπλέον, πολλοί προπονητές απαγόρευαν αυστηρά στους αθλητές να έχουν σεξουαλική επαφή πριν από τις αναμετρήσεις, διότι όπως έλεγε και ο προπονητής του Ρόκυ Μπαλμπόα «οι γυναίκες αδυνατίζουν τα πόδια…». Παρόμοιες απόψεις φαίνεται να είχαν και οι αθλητές στην αρχαία Ελλάδα, καθώς θεωρούσαν την αποχή απο το σεξ απαραίτητη για τη βελτίωση της επίδοσης τους.
Από την άλλη πλευρά, η πλειονότητα των πιο πρόσφατων ερευνών υποστηρίζουν οτι το σεξ βελτιώνει την απόδοση, καθώςχαλαρώνει τον αθλητή, μείωνει το άγχος του και αυξάνει την αυτοπεποίθηση του. Επιπλέον, πριν 11 χρόνια ο πυγμάχος Chris Byrd έλαβε μέρος σε μια καινοτόμα έρευνα της αθλητικής εκπομπής Sports Science, η οποία προβάλλεται στο αμερικάνικο τηλεοπτικό σταθμό FSN. Πιο συγκεκριμένα, του ζητήθηκε να απέχει για μια εβδομάδα από το σεξ πριν υποβληθεί σε κάποια τεστ, στα οποία εξεταστήκαν η δύναμη γροθιάς και η δύναμη ποδιών, ενώ ακόμα έκανε εξετάσεις αίματος, προκειμένου να ελεγχθούν τα επίπεδα τεστοστερόνης στον οργανισμό του. Στην συνέχεια, έκανε σεξ με την σύντροφο του και υποβλήθηκε στις ίδιες εξετάσεις. Εντοπίστηκε βελτίωση στη δύναμη της γροθιάς του και στη δύναμη των ποδιών του, αλλά και αύξηση των επιπέδων της τεστοστερόνης κατά 20% στα τεστ που έγιναν μετά το σεξ. Το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διεξήγαγε έρευνα το 2011 με δείγμα 2.000 μαραθωνοδρόμους και έδειξε οτι οι δρομείς που έκαναν σεξ το βράδυ πριν τον αγώνα έτρεξαν κατά μέσο όρο 5 λεπτά πιο γρήγορα από αυτούς που δεν έκαναν σεξ. Ο ευεργετικός ρόλος του σεξ στην αθλητική απόδοση αναδεικνύεται και από πολλές μελέτες, οι οποίες έχουν εντοπίσει τη συμβολή της σεξουαλικής επαφής στην καλή κυκλοφορία του αίματος, στην ενίσχυση των μυών και των οστών, στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και στη βελτιώση της ποιότητας του ύπνου.
Υπάρχουν όμως και ερευνητικά δεδομένα που υποστηρίζουν οτι η σεξουαλική συνεύρεση δεν έχει σημαντική επίδραση (είτε θετική είτε αρνητική) στην απόδοση των αθλητών. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η μελέτη του Sztajzel που διερεύνησε τα επίπεδα άγχους, τεστοστερόνης και συγκέντρωσης. Έλαβαν μέρος 15 αθλητές και η μελέτη διήρκεσε 2 μέρες. Τη μια μέρα οι αθλητές είχαν σεξουαλική επαφή, ενώ την άλλη μέρα δεν είχαν. Και τις 2 μέρες οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν σε ορισμένα τεστ και τα αποτελέσματα έδειξαν οτιτο σεξ δεν επηρέασε καθόλου τα επίπεδα συγκέντρωσης και άγχους. Επίσης, έρευνα του Πανεπιστημίου McGill έδειξε οτι η σεξουαλική δραστηριότητα πριν από τον αγώνα δεν έχει καμία επίδραση στη δύναμη της παλάμης, στην ισορροπία, στην αντοχή και στο χρόνο αντίδρασης. Στην κατηγορία των αθλητών που θα συμφωνούσαν με τα παραπάνω ερευνητικά δεδομένα ανήκει σίγουρα ο καλύτερος Άγγλος ποδοσφαιριστής George Best, ο οποίος είχε δηλώσει οτι δεν κατάλαβε ποτέ αν το σεξ είχε επίδραση (θετική ή αρνητική) στην απόδοση του!
Συνοψίζοντας, αυτό που αξίζει να θυμόμαστε είναι οτι το σεξ επηρεάζει θετικά την απόδοση των αθλητών. Ωστόσο, σημαντική παράμετρος είναι το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στη σεξουαλική δραστηριότητα και τον αγώνα. Για παράδειγμα, αν ένας αθλητής κάνει σεξ 2-3 ώρες πριν την αναμέτρηση είναι πολύ πιθανό να νιώσει κόπωση και να επηρεαστεί αρνητικά η απόδοση του. Αν όμως έχει σεξουαλική επαφή τουλάχιστον 10 ώρες πριν τον αγώνα και προλάβει να ξεκουραστεί, τότε δεν ελλοχεύει ο κίνδυνος να πέσει η απόδοση του. Η σεξουαλική δραστηριότητα δηλαδή επηρεάζει αρνητικά την απόδοση μόνο όταν δεν υπάρχει επαρκής χρόνος για ανάπαυση και ανάκτηση της χαμένης ενέργειας.
Δεδομένου οτι η Ελλάδα δεν συμμετέχει στη διοργάνωση, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απολαύσουμε το θέαμα που μας προσφέρουν οι άλλες ομάδες και να ευχηθούμε να σηκώσει το τρόπαιο ο καλύτερος! Αν μπορούσαμε όμως να τους δώσουμε συμβουλές για να έχουν καλύτερη απόδοση, τότε σίγουρα μια απο αυτές θα ήταν να μην κάνουν αποχή από το σεξ…
Όσο για εμάς που παρακολουθούμε το μουντιάλ, σίγουρα η διάθεσή μας μεταβάλλεται σε σχέση με την ομάδα που συμπαθούμε, ενώ συμμετέχουμε ενεργά μέσα από την οθόνη στις φάσεις και τις εντάσεις του κάθε παιχνιδιού. Μετά όμως, τι κάνουμε; Ο νοών νοείτω…
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More
Ήλιος, τεστοστερόνη και σεξ
Το καλοκαίρι είναι εδώ, φέρνοντας μαζί του ηλιόλουστα, ζεστά πρωινά, ζωηρές σκέψεις για βραδινές περιπλανήσεις, γνώριμες μυρωδιές και μια ανεβασμένη διάθεση που υπόσχεται νέες εμπειρίες και χαμόγελα! Μαζί με το καλοκαίρι και ο ήλιος, που όσο δυνατός και να είναι, αποτελεί έμπνευση για σύντομες αποδράσεις από την καθημερινότητα, ζωντανεύοντας τα χρώματα… από το φιλμ της ζωής μας!
Το περισσότερο φως κατά τη διάρκεια της μέρας στους καλοκαιρινούς μήνες, φέρνει και πρακτικές αλλαγές στο πρόγραμμα του ύπνου και της διατροφής μας, αλλά και στην σεξουαλική μας διάθεση, η οποία αφυπνίζεται αισθητηριακά και ζητάει περισσότερη επαφή και επικοινωνία (φλερτ-γνωριμίες).
Η σημασία του ήλιου στην ανθρώπινη ζωή, ήταν γνωστή από τα αρχαία χρόνια.
Ανά τους αιώνες ο ήλιος ,ως πηγή ζωής, λατρεύτηκε από πολλές θρησκείες καιπολιτισμούς σε όλο τον κόσμο. Επιπρόσθετα, είχε ταυτιστεί με την ευημερία και συσχετίστηκε με το δίπολο φως (ημέρα)-σκοτάδι (νύχτα) και αυτόματα με τη ζωή και το θάνατο. Στην αρχαία Ελλάδα, του είχαναποδοθεί θεϊκές ιδιότητες και η λατρεία του «αποτυπωνόταν» σε αγάλματα και γραπτές αναφορές (ο Όμηρος μιλά για τον ηλιακό τιτάνα Υπερίωνα και τον Απόλλωνα ως θεό του ήλιου).
Μεταβαίνοντας στο σήμερα, οι σύγχρονες επιστημονικές έρευνες που μελετούν το ανθρώπινο βιολογικό μας ρολόι, παρουσιάζουν τις ευεργετικές ιδιότητες του ήλιου, μαζί με τον ύπνο και την τροφή, τόσο στην σωματική όσο και στην ψυχική υγεία (κιρκάδιοι ρυθμοί και ψυχοσωματική λειτουργία).
Ο ήλιος αποτελεί την κύρια πηγή της βιταμίνης D, η οποία είναι πολύτιμη για τον ανθρώπινο οργανισμό και παράγεται όταν οι ηλιακές ακτίνες ακουμπήσουν το δέρμα μας. Το πλεόνασμα αυτής της βιταμίνης αποθηκεύεται στο λιπώδη ιστό για μελλοντική χρήση αλλά δεν επαρκεί για όλο το χρόνο μιας και κατά την χειμερινή περίοδο, δεν λαμβάνουμε επαρκείς ποσότητες ηλιακής ακτινοβολίας. Όσο ισορροπημένη και να είναι η διατροφή μας δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ποσότητα και ποιότητα βιταμίνης D που λαμβάνουμε από τον ήλιο. Για αυτό το λόγο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προτείνει την καθημερινή έκθεση του προσώπου και των χεριών μας στον ήλιο 15-30 λεπτά (ανάλογα την εποχή). Η έλλειψή της συγκεκριμένης βιταμίνης, έχει συνδεθεί με ασθένειες όπως οστεοπόρωση, διαβήτης, υπέρταση, προβλήματα στο καρδιαγγειακό σύστημα, χαμηλή λίμπιντο, αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού ακόμη και με μορφές καρκίνου.
Η έλλειψηβιταμίνης D φαίνεται όμως, να εμπλέκεται και σε σεξουαλικής φύσεως δυσλειτουργίες! Σε μια πρόσφατη μελέτη από το American Heart Association, με δείγμα 3.486 άνδρες, ηλικίας άνω των 20 ετών, βρέθηκε πως τα άτομα που είχαν πρόβλημα με τη στύση τους εξαιτίας οργανικών παθήσεων (καρδιαγγειακά προβλήματα) είχαν χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D. Επίσης όσο πιο χαμηλότερα ήταν τα επίπεδα, τόσο μεγαλύτερο ήταν το στυτικό πρόβλημα.
Τα ευρήματα αυτά είχε υποστηρίξει αναλυτικότερα και μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Sexual Medicine, παρουσιάζοντας πως η στυτική δυσλειτουργία συνδέεται με την έλλειψη της συγκεκριμένης βιταμίνης, μέσω του ενδοθηλιακού μηχανισμού. Οι επιστήμονες παρουσίασαν μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ έλλειψης βιταμίνης D και αγγειακής αιτιολογίας στυτικής διαταραχής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης D, διαταράσσουν τις οδούς του νιτρικού οξειδίου του αζώτου (ΝΟ), που είναι υπεύθυνο για τη διατήρηση της υγιούς αγγειακής λειτουργίας. Επιπλέον τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης αυτής, επηρεάζουν γονίδια που εμπλέκονται στην ενδοθηλιακό σύστημα, μέσω εμφάνισης δυσλειτουργιών στους ενδοθηλιακούς υποδοχείς που ενισχύουν την απελευθέρωση του ΝΟ.Πώς συνδέεται όμως με δυσλειτουργίες στη στύση του άνδρα; Η παραγωγή του ΝΟ, εμπλέκεται στον μηχανισμό για την χαλάρωση των σηραγγωδών σωμάτων του πέους, ώστε να υπάρξει εισροή αίματος και να επιτευχθεί η στύση. Επομένως, η έλλειψη της βιταμίνης επιδρά στους μηχανισμούς που εμπλέκονται στη φάση διέγερσης στον άνδρα. Η έρευνα αυτή, σημειώνει επίσης πως τα μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D, αποτελούν προγνωστικό παράγοντα για εμφάνιση καρδιαγγειακών προβλημάτων και μελλοντικών σεξουαλικών δυσλειτουργιών.
Η συγκεκριμένη όμως βιταμίνη, φαίνεται να συσχετίζεται και με την σεξουαλική επιθυμία (libido), η οποία τους καλοκαιρινούς μήνες αυξάνεται. Με ποιο τρόπο όμως; Στον άνδρα η μειωμένη ερωτική επιθυμία οφείλεται κατά κύριο λόγο σε χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης. Σύμφωνα με έρευνα, 382 ατόμων, η βιταμίνη D φάνηκε να επηρεάζει τα συνολικά επίπεδα τεστοστερόνης. Οι συμμετέχοντες με μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης και SHBG (ορμόνη που σχετίζεται με την σεξουαλική επιθυμία), βρέθηκαν να έχουν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D. Επιπλέον, η χορήγηση της συγκεκριμένης βιταμίνης, σε άτομα με υπογοναδισμό, φάνηκε να έχει ισχυρό αποτέλεσμα, αυξάνοντας τα επίπεδα τεστοστερόνης. Οι επιστήμονες εξετάζουν το ενδεχόμενο της χορήγησης αυτού του τύπου βιταμίνης ως εναλλακτικό τρόπο της θεραπείας με τεστοστερόνη, αποφεύγοντας έτσι πιθανές παρενέργειες.
Συνοψίζοντας, φαίνεται πως οι ευεργετικές ιδιότητες του ήλιου δεν σταματούν στην ενίσχυση της διάθεσής μας (αυξάνει τα επίπεδα σεροτονίνης) και στην θωράκιση του οργανισμού από παθήσεις αλλά επηρεάζουν τους μηχανισμούς που εμπλέκονται στην ομαλή σεξουαλική λειτουργία. Η ανεπάρκεια ή απουσία βιταμίνης D συναντάται συχνότερα σε άτομα των βόρειων χωρών (μειωμένη έκθεση σε ήλιο), σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και σε αυτούς που δουλεύουν σε κλειστούς χώρους εργασίας. Παρόλα αυτά, η έκθεση στον ήλιο θα πρέπει να είναι ελεγχόμενη, ειδικά στην χώρα μας όπου η ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες (καρκίνος του δέρματος).
Έτσι λοιπόν η καλοκαιρινή ξαπλώστρα, μπορεί να έχει ενοχοποιηθεί αρκετά για την αρνητική επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας, φαίνεται όμως ότι για μικρό χρονικό διάστημα και με την απαραίτητη αντηλιακή προστασία κάνει καλό και βοηθάει αρκετά τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική μας ευεξία. Εξάλλου, απορία δημιουργεί η διαπίστωση στη χώρα μας, πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζουν στις εξετάσεις τους χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Dκαι αναζητούν συμπληρώματα D3, για να διορθώσουν την υποβιταμίνωση. Αυτό δείχνει ότι στη χώρα του ήλιου δεν τα πάμε καλά με τη βιταμίνη D και πιθανά να χρειαζόμαστε να την ελέγχουμε κατά τακτά χρονικά διαστήματα.
Γενικά ο τρόπος ζωής μας, η διατροφή μας, η έλλειψη άσκησης φαίνεται ότι συσχετίζεται η δράση της βιταμίνης D, που πολλές σύγχρονες μελέτες την φέρνουν στο προσκήνιο ως σημαντική και αναγκαία για την καθημερινή μας ευεξία…
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More
Η τριγωνική θεωρία και η δυαδική συντροφικότητα
Οι παράμετροι που καθορίζουν την υγιή αλληλεπίδραση και τη συναισθηματική ευημερία στις ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων
Οι ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων δεν μπορούν να θεωρηθούν κάτι σταθερό και αμετάβλητο στον χρόνο. Χαρακτηρίζονται δυναμικές οι οποίες μεταβάλλονται, καθώς η σχέση και τα άτομα εξελίσσονται. Σύμφωνα με την τριγωνική θεωρία της αγάπης του Ρόμπερτ Στέρνμπεργκ, η επιτυχία ενός ολοκληρωμένου έρωτα βασίζεται σε τρία στοιχεία: την εγγύτητα, το πάθος και την απόφαση για δέσμευση. Θα μπορούσαμε επομένως να απεικονίσουμε τη σχέση ως ένα ισοσκελές τρίγωνο όπου σε κάθε γωνία βρίσκεται ένα από τα παραπάνω δεδομένα. Η εγγύτητα είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική γέφυρα σε μια σχέση. Χτίζεται με θεμέλιο την αυτοαποκάλυψη μεταξύ των συντρόφων, που περιλαμβάνει το μοίρασμα των συναισθημάτων τους και των προσωπικών τους ιστοριών. Με αυτό τον τρόπο τα άτομα δένονται και επενδύουν συναισθηματικά ο ένας στον άλλον, κάτι που γίνεται αντιληπτό ως εμπειρία ζεστασιάς, θαλπωρής, κατανόησης και αλληλοσεβασμού στη σχέση. Η κατάκτηση της εγγύτητας μπορεί να είναι μια αργή διαδικασία που είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Το δεύτερο δομικό στοιχείο είναι το πάθος, το οποίο περιλαμβάνει το ερωτικό ενδιαφέρον μεταξύ των συντρόφων και αφορά την έκφραση των επιθυμιών και των αναγκών του ατόμου. Είναι η κινητήρια πηγή που οδηγεί στη σωματική έλξη, στο ρομαντικό ειδύλλιο και τη σεξουαλική ολοκλήρωση. Είναι η ένταση που βιώνεται από το άτομο ταυτόχρονα σωματικά και εγκεφαλικά. Αντίθετα από την εγγύτητα, η σωματική και ψυχολογική διέγερση που προκαλεί το πάθος αναπτύσσεται ταχύτατα και μπορεί να σβήσει εξίσου γρήγορα. Επιπλέον, το πάθος, όντας ένα εγωκεντρικό συναίσθημα, δεν μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό στοιχείο πάνω στο οποίο μπορεί να στηριχθεί μια υγιής σχέση.
Το τρίτο δομικό στοιχείο της αγάπης είναι η απόφαση για δέσμευση και αφορά την πρόθεση του ατόμου για το αν θα δημιουργήσει σχέση και ταυτόχρονα να αποκλείσει τη δημιουργία ίδιου τύπου σχέση με τρίτο πρόσωπο. Αν και τα στοιχεία της εγγύτητας και του πάθους είναι δύσκολα διαχειρίσιμα, στην απόφαση για δέσμευση το άτομο επιλέγει είτε να απορρίψει είτε να σχηματίσει μια σχέση. Η οριοθέτηση της σχέσης αυτής χαρακτηρίζεται από τη βραχυπρόθεσμη ανάγκη ικανοποίησης ή την επανατροφοδότηση των συντρόφων κυρίως στο κομμάτι της επικοινωνίας και της συναισθηματικής σταθερότητας με σκοπό τη βασική συνέχεια της μακροχρόνιας και βιωματικής πορείας.
Μία ακόμα σημαντική συνιστώσα στην ερωτική σχέση του ζεύγους είναι η ισχύς. Ως ισχύς ορίζεται η ικανότητα του ατόμου να εκφράζει μια δυναμική που περιλαμβάνει ρεαλιστικά τρεις σημαντικές παραμέτρους: την οικονομία, τη συνεννόηση και την αμοιβαιότητα. Αρα έτσι εξασφαλίζεται η βάση της ισχύος στη δυαδική διαδικασία. Η συντροφικότητα είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια, ανατροφοδότηση, ανανέωση και αναζωπύρωση για να μπορέσει να επιβιώσει στον χρόνο (εικόνα, λόγος, έκφραση).
Συμπερασματικά, η πολυπλοκότητα που ζητάει η ποιότητα μιας σχέσης είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη συναισθηματική εγγύτητα, το πάθος, τα μοτίβα επικοινωνίας και τις αλληλεπιδράσεις που διαμορφώνουν την ισορροπία της ισχύος των δύο συντρόφων, αλλά και το ερωτικό ενδιαφέρον του ενός προς τον άλλον (π.χ. σχέση χωρίς σεξ δεν νοείται…). Οι περισσότεροι από εμάς φαίνεται ότι εκεί χάνουμε το παιχνίδι αντιδρώντας σπασμωδικά, αγκαλιάζοντας την ισχύ, χάνοντας την ουσία και την αλήθεια που χρειαζόμαστε προκειμένου να αποδεχτούμε τον σύντροφό μας και να του δώσουμε τον απαιτούμενο χώρο για να μας δεχτεί και εκείνος τόσο στο μυαλό του όσο και στο σώμα του.
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More
«Μια φαντασίωση αλλιώς …(Cuckolding)»
Από τις αρχές της καταγεγραμμένης ιστορίας του ανθρώπου οι άνδρες, των οποίων οι γυναίκες τους αποκαλύπτονταν ότι είχαν μια παράλληλη σχέση, η κοινωνία τους γελοιοποιούσε, τους σχολίαζε υποτιμητικά, ενώ και από τον περίγυρό τους φαίνονταν αδύναμοι, κατώτεροι, ακόμη και αμφισβητούμενοι ως προς τον ανδρικό τους ρόλο. Ωστόσο, σήμερα, ένας σημαντικός αριθμός ανδρών βιώνει τη σεξουαλική διέγερση μέσω από μια ιδιαίτερη φαντασίωση, κατά την οποία ένας άνδρας διεγείρεται από την προοπτική να παρακολουθεί τη σύντροφό του να κάνει σεξ με έναν ή και περισσότερους άλλους παρτενέρ.
Δεν είναι λίγοι οι άνδρες που έχουν καλέσει τη Συμβουλευτική Γραμμή του Ινστιτούτου ή με έχουν επισκεφτεί στο ιατρείο λέγοντας, είτε χωρίς συστολή είτε πιο αμήχανα: «με ερεθίζει η ιδέα ότι η σύντροφός μου κάνει σεξ με έναν άλλο άνδρα» ή «μακάρι να μπορούσα να εκμυστηρευτώ στη γυναίκα μου αυτή την φαντασίωση και να την έκανα πράξη μαζί της». Οι κυριότεροι προβληματισμοί των ανδρών αυτών είναι αν πρόκειται για κάτι που το έχω ξανακούσει και κατά πόσο είναι ή όχι φυσιολογικό. Το σενάριο αυτό, όπου ο άνδρας βλέπει τη γυναίκα του να κάνει σεξ με έναν άλλον άνδρα, είναι τόσο υπαρκτό που έχει γίνει μέχρι και κατηγορία σε ιστοσελίδες πορνό με τον τίτλο «cuckold porn» και δείχνει συγκεκριμένα ένα σύζυγο να παρακολουθεί τη σεξουαλική επαφή της γυναίκας του με κάποιον άλλο, τη στιγμή που ο ίδιος, πολλές φορές, είναι δεμένος και ανίκανος να αντιδράσει. Μάλιστα, το συγκεκριμένο είδος είναι πλέον τόσο δημοφιλές που όταν μια ομάδα επιστημόνων ανέλυσαν τι ψάχνουν οι χρήστες σε μερικές από τις μεγαλύτερες ιστοσελίδες πορνό του κόσμου, διαπίστωσαν ότι ήταν η δεύτερη πιο δημοφιλής αναζήτηση που εμφανίστηκε σε πορνό ετεροφυλοφιλικού είδους.
Το συγκεκριμένο είδος φαντασιώσεων δεν είναι μια καινούργια ανακάλυψη καθώς υπάρχουν καταγραφές της και από περιστατικά ανδρών που είχε αναλάβει ο ίδιος ο Φρόιντ. Ο λόγος που μέχρι τώρα αναφερόμαστε μόνο σε άνδρες και καθόλου σε γυναίκες που φαντασιώνονται τον σύντροφό τους με μια άλλη, είναι ότι το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα στον ανδρικό πληθυσμό συγκριτικά με τον γυναικείο. Συνήθως, χαρακτηριστικά στοιχεία των ανδρών αυτών είναι ότι θα ήθελαν να κάνουν πράξη τη φαντασίωση τους, να είναι αυστηρά μόνο θεατές και άρα να μη συμμετέχουν στη σεξουαλική πράξη! (σύνδρομο του θεατή).
Τις περισσότερες φορές το ερώτημα που βασανίζει έναν άνδρα που έχει τη φαντασίωση αυτή είναι το πώς θα μπορέσει να το αποκαλύψει στη σύντροφό του και τι θα της απαντήσει, εάν εκείνη είναι αρνητική και τον ρωτήσει γιατί βρίσκει διεγερτική αυτή τη φαντασίωση. (φοβάται την υποτίμησή της και την αμφισβήτηση του ως άνδρας από εκείνην…)
Η αλήθεια είναι ότι αυτές οι σεξουαλικές φαντασιώσεις και παρορμήσεις είναι αντιφατικές με την εξελικτική ερμηνεία για τα δύο φύλα, που εξηγεί και το μηχανισμό της ζήλειας. Σύμφωνα με αυτή, προϊστορικά και εξελικτικά, ο άνδρας φοβάται μήπως «πιάσει στα πράσα» τη γυναίκα του με κάποιον άλλον ή αυτός ο άλλος την αφήσει έγκυο, επομένως θα αναγκαστεί εκείνος να μεγαλώσει ένα «ξένο» παιδί. Εντούτοις, στη σύγχρονη εποχή ο φόβος γονιμοποίησης από άλλον άνδρα είναι πολύ μικρότερος εξαιτίας, ενδεχομένως, της ανακάλυψης των αντισυλληπτικών μέτρων και του τεστ πατρότητας (DNA). Ακόμα και υπό το πρίσμα των εξελίξεων της ιατρικής στον τομέα της αντισύλληψης δεν φαίνεται να μπορεί να δοθεί μια ικανοποιητική απάντηση ως προς την ανάδυση της συγκεκριμένης φαντασίωσης.
Σε μια προσπάθεια να πραγματοποιηθεί μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικής αιτίας, ειδικοί από τον χώρο της ψυχολογίας πρότειναν τη θεωρία ότι ένας άνδρας που φοβάται πως η σύντροφός του θα τον απατήσει, μετατρέπει αυτό τον φόβο σε επιθυμία και διέγερση για να μπορέσει να τον διαχειριστεί. Μια άλλη οπτική υποστηρίζει ότι πολλοί άνδρες νιώθουν περηφάνεια όταν η γυναίκα τους είναι ποθητή και από άλλους, καθώς σκέφτονται «δες μια σέξι γυναίκα που έχω!», με αποτέλεσμα η ιδέα να τη μοιραστούν να γίνεται σύμβολο υπεροχής τους έναντι των άλλων.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και η βιολογική σκοπιά, βάσει της οποίας όταν ένας άνδρας υποψιάζεται πως η σύντροφός του έχει σεξουαλική επαφή και με άλλους άνδρες ή είναι ποθητή από αυτούς, αρχίζει να παρουσιάζει συγκεκριμένες βιολογικές και συμπεριφορικές αλλαγές χωρίς να το αντιλαμβάνεται. Έρευνες που έλεγξαν αυτή την υπόθεση έδειξαν ότι κατά την εκσπερμάτιση το σπέρμα των συγκεκριμένων ανδρών περιείχε πιο ενεργά σπερματοζωάρια ενώ κατά τη συνουσία, διείσδυαν πιο γρήγορα και πιο βαθιά, κατά την κολπική επαφή. Συνεπώς, διαμέσου αυτών των φαντασιώσεων, κάποιοι άνδρες ενεργοποιούν και αυξάνουν ασυνείδητα την αναπαραγωγική τους ικανότητα.
Πέραν όλων αυτών των υποθέσεων και των ερμηνειών, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι κοινωνικές και πολιτιστικές νόρμες στις οποίες διαμορφώθηκε η προσωπικότητα και κατ’ επέκταση οι φαντασιώσεις ενός ατόμου, καθώς και οι νέες τεχνολογίες. Όπως είπαμε στην αρχή, όταν ένας άνδρας «φυσιολογικοποιεί» μέσα από το πορνό τη φαντασίωση του, εξοικειώνεται όλο και περισσότερο με την ιδέα της πραγματοποίησής της. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, μέσα από την κοινή παρακολούθηση ή την ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ του ζευγαριού, η φαντασίωση της συντρόφου με κάποιον άλλο παίρνει σάρκα και οστά.
Ποια είναι, όμως, τα όρια μεταξύ φυσιολογικού και δυσλειτουργικού; Συχνά ο λόγος που οι άνδρες αυτοί καταλήγουν να ζητήσουν τη γνώμη του ειδικού δεν είναι μόνο για να μοιραστούν τη φαντασίωσή τους, αλλά και για να μάθουν αν αυτό που τους συμβαίνει είναι «φυσιολογικό» και «ετεροφυλοφιλικό». Αυτό που θα μπορούσαμε να απαντήσουμε σε ένα πρώτο επίπεδο σε αυτούς που έλκονται από αυτές τις φαντασιώσεις, είναι ότι όσο αυτές οι σκέψεις παραμένουν σε φαντασιωσικό επίπεδο μπορούν να θεωρηθούν ως ένα μέσο ενίσχυσης της σεξουαλικής διέγερσης, εφόσον δεν τους προκαλεί κάποια δυσφορία ή προβλήματα στην καθημερινότητα και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Όταν όμως από φαντασίωση γίνει έντονη παρόρμηση ή πράξη τότε πρέπει να αναρωτηθούμε: «το μπάσιμο» και τρίτων προσώπων στο κρεβάτι μας τι επιπτώσεις μπορεί έχει για την δική μας δυαδική ερωτική ζωή και σχέση; Κι όταν η «τριαδική» σεξουαλική συνεύρεση φθάσει στο τέλος της, τι θα αφήσει πίσω της; Και πώς θα είναι η σχέση του ζευγαριού μετά;
Σίγουρα μπορεί το άρθρο αυτό να σας προβλημάτισε έντονα ή και ενδεχομένως να σοκάρισε τις ηθικές σας αντιλήψεις και τις αναζητήσεις σας γύρω από την σεξουαλική ζωή μιας μόνιμης σταθερής και «πιστής» σχέσης. Αναμφίβολα όμως το σεξουαλικό ταξίδι, πολλές φορές έχει διαφορετικές προσεγγίσεις που οι φαντασιώσεις των ανθρώπων, η ανάγκη της έλξης και του πόθου και κυρίως η αναζήτηση της ανανέωσης δημιουργεί εικόνες και συμπεριφορές που μπορεί να θεωρηθούν ανήθικες και μη επιτρεπτές.
Η δύναμη του σεξ, εκφράζεται πάντα με την αποδοχή και συμμετοχή των ερωτικών συντρόφων, οι οποίοι ως πρωταγωνιστές, έχουν το δικαίωμα να παίξουν τον δικό τους ρόλο, εφόσον δεν μειώσουν, προσβάλλουν και απειλήσουν την ψυχική και σωματική τους υγεία, ζώντας τις επιθυμίες τους, φωτογραφίζοντας τις φαντασιώσεις τους και φτάνουν μέχρι εκεί που αυτοί ξέρουν. Διαφορετικά είναι μία σεξουαλική διαταραχή που ο άνδρας διακατέχεται και τη θεωρεί αναγκαία και απαραίτητη για να διεγερθεί και να κορυφώσει. Βασικός κανόνας λοιπόν αυτού του παιχνιδιού είναι η συναίνεση και των δύο, με προϋπόθεση«τα εν οίκω μη εν δήμω…»
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More
Aπιστία: Είναι και δεν είναι… αυτό που νομίζεις
Είναι τελικά συνυφασμένη αποκλειστικά και μόνο με την ερωτική πράξη ή μήπως όχι;
Σε μία προσπάθεια αποσαφήνισης του όρου «απιστία» ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα κρίσιμο ερώτημα: είναι τελικά η απιστία συνυφασμένη αποκλειστικά και μόνο με την ερωτική πράξη; Η απάντηση έρχεται από την ανάγκη να κατανοηθεί το πώς αντιλαμβάνεται το άτομο σήμερα την απιστία. Αυτό που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα είναι ότι σχετίζεται κατά κύριο λόγο με την εκτόνωση των σεξουαλικών ορμών, δηλαδή το σεξ.
Η απιστία ως πράξη εκφράζεται διαμέσου του σεξ, που συσχετίζεται με πολιτισμικούς, κοινωνικούς και μαθησιακούς παράγοντες. Η απιστία, λοιπόν, δείχνει να είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλική επαφή, αλλά μπορεί να εκφραστεί και με άλλες μορφές. Στα μάτια κάποιων συντρόφων η απιστία μπορεί να έχει τη μορφή συναισθηματικής εμπλοκής με πρόσωπο εκτός σχέσης ή γάμου, κρυφών συναντήσεων, καθώς και ανταλλαγή μηνυμάτων ερωτικού περιεχομένου. Σε αυτή την περίπτωση η απιστία δεν αποτελεί κάτι το χειροπιαστό, αλλά παραμένει στο στάδιο της ερωτικής πρόκλησης και της σεξουαλικής φαντασίωσης. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όλες οι μορφές απιστίας, είτε ενέχουν το στοιχείο της σεξουαλικής επαφής είτε όχι, μπορεί να κλονίσουν τη σχέση συντρόφων και να σηματοδοτήσουν το τέλος της σεξουαλικής και συναισθηματικής αποκλειστικότητας.
Η σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού συχνά πλήττεται μέσα από τα «πρέπει» της καθημερινότητας που καθηλώνουν τη σχέση σε ένα πλαίσιο ερωτικής μονοτονίας και παθητικότητας, παράγοντες που οδηγούν στη σεξουαλική αποστασιοποίηση και απομόνωση των συντρόφων. Αναμφίβολα μια υγιής σχέση θέλει συνεχή προσπάθεια και από τους δύο συντρόφους, οι οποίοι μέσα στις δυσκολίες της ζωής ξεχνούν τη σεξουαλική τους πλευρά. Οταν το σεξ γίνεται συνήθεια και συζυγικό καθήκον, οι επιθυμίες εξασθενούν, με τη σχέση να οδηγείται σταδιακά σε σεξουαλικό τέλμα. Μέσα σε αυτή την έκπτωση σεξουαλικών επιθυμιών οι σύντροφοι ενδέχεται να αναζητήσουν νέες ερωτικές εμπειρίες, εκτός του πλαισίου της σχέσης, εν είδει ενίσχυσης της χαμένης τους γοητείας και σεξουαλικής ανανέωσης. Εκτός από την ποιότητα της σχέσης, η απιστία σχετίζεται και με προσωπικά – ατομικά χαρακτηριστικά που κάθε άνθρωπος έχει αναπτύξει και συνθέτουν τη σεξουαλικότητά του.
Από γνωσιακή-συμπεριφοριστική σκοπιά, η μονογαμία, όπως και η απιστία στον άνδρα και στη γυναίκα, είναι κατά κύριο λόγο μαθησιακή, αποτελεί δηλαδή μια συμπεριφορά που έγκειται στην προσωπική επιλογή του κάθε ανθρώπου. «Ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξάλλου δεν γνωρίζει τι σημαίνει απιστία, αντιλαμβάνεται μόνο επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές που σηματοδοτούν την ανταμοιβή και την ικανοποίηση» (εθιστικού τύπου συμπεριφορές). Υπάρχουν επίσης αναφορές σε γονιδιακή απιστία και κληρονομική επιβάρυνση, μιας όμως οριοθετημένης λογικής που δεν αποδεικνύεται με ισχυρά επιστημονικά δεδομένα. Κλινικές παρατηρήσεις καταγράφουν την απιστία ως μιμητικού τύπου συμπεριφορά, π.χ. ο άπιστος γονιός δημιουργεί ή και καλλιεργεί την απιστία στο παιδί του. Αυτό εξάλλου συσχετίζεται με μαθησιακές συμπεριφορές όπως στο διαζύγιο. Οι χωρισμένοι γονείς χτίζουν την αυξημένη πιθανότητα αποφυγής του γάμου ως τραυματική εμπειρία των παιδιών τους. Το αν ένας άνθρωπος θα απιστήσει καθορίζεται από τον τρόπο που έχει αναπτύξει τα στοιχεία της προσωπικότητάς του, όπως και από τα πρότυπα μέσα στο οικογενειακό και κοινωνικό πλαίσιο. Συνεπώς, οι προσωπικές αξίες και οι περιβαλλοντικές επιρροές και συνθήκες διαμορφώνουν το προφίλ της απιστίας.
Μια εξωσυζυγική εμπειρία αποτελεί ίσως το εισιτήριο για ένα μυστηριακό ερωτικό παιχνίδι που απουσιάζει στη σχέση λόγω της καθημερινής τριβής. Πολλοί χρησιμοποιούν την απιστία ως πανάκεια απέναντι στη μονοτονία, στην ερωτική αποστροφή, στον σεξουαλικό ευνουχισμό και τη σεξουαλική στασιμότητα. O νέος ερωτικός σύντροφος παρέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που λείπουν από μια σχέση: τον ενθουσιασμό, το άγνωστο, το κυνήγι, την επιβεβαίωση, τον θαυμασμό και όλη τη… θεατρική τρέλα της ανθρώπινης αδυναμίας μεταξύ του μυαλού και της σάρκας.
Το μειωμένο ερωτικό ενδιαφέρον είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη σεξουαλική αποστροφή και την αναζήτηση νέας ερωτικής πηγής που θα «δροσίσει» τη συσσωρευμένη σεξουαλική ένταση. Η αδιαφορία σε θέματα ελκυστικότητας (η συστηματική παραμέληση της εξωτερικής εμφάνισης) αποτελεί έναν από τους κύριους λόγους μειωμένης σεξουαλικής επιθυμίας και συχνά συνδράμει στην αποδόμηση της ερωτικής ζωής. Η έλλειψη επικοινωνίας, η σεξουαλική στέρηση, ο θυμός και η χρέωση εναλλάσσονται με τη μειωμένη αυτοεπιβεβαίωση και τη σεξουαλική δυσλειτουργία. Την τελευταία δεκαετία η οικονομική κρίση υπογράμμισε εντονότερα τις αδυναμίες αυτές και επέφερε μια συγκρουσιακή λογική ανάμεσα στα ζευγάρια, που θέλησαν να καταφύγουν σε ξένες αγκαλιές αυξάνοντας σημαντικά την απιστία και τη ναρκισσιστική αυτοϊκανοποίηση.
Οι λόγοι απιστίας μπορεί να διαφέρουν ανάμεσα στα δύο φύλα. Ο άνδρας απιστεί συνήθως με κύριο σκοπό την εκτόνωση, την ικανοποίηση των σεξουαλικών ορμών του και την επιβεβαίωση του ανδρισμού του, δίνοντας στην πράξη του σαρκική έκφανση. Η γυναίκα, από την άλλη, απατά τον σύντροφό της «εγκεφαλικά», όταν δεν καλύπτεται πρώτα συναισθηματικά και μετά σεξουαλικά.
Από μια -θετική- σκοπιά ίσως η απιστία να μην είναι αυτό που φαίνεται. Ισως να μη σηματοδοτεί απαραίτητα το τέλος μιας σχέσης, αλλά την αρχή για να τεθούν νέα θεμέλια σε αυτήν. Με απλά λόγια, ίσως να αποτελεί μια ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό της σχέσης.
Είναι σύνηθες πολλά ζευγάρια να θυμώνουν χωρίς να διακρίνουν τα αίτια της απιστίας. Αυτό τους στερεί τη δυνατότητα να επεξεργαστούν και να αξιοποιήσουν συναισθήματα ενοχής, θυμού, προδοσίας και απογοήτευσης. Μέσα από τη λειτουργική επεξεργασία αυτών των αρνητικών συναισθημάτων οι σύντροφοι μπορούν να απαγκιστρωθούν από εκείνα τα δυνητικά μοτίβα που ροκανίζουν το δυναμικό της σχέσης τους. Για κάποιους, μια ενδεχόμενη απιστία δίνει πνοή στη σεξουαλική ζωή και αναζωπυρώνει τη φλόγα της χαμένης ερωτικής επιθυμίας.
Εκτιμούν την απουσία του αγαπημένου συντρόφου και θυμούνται ξανά πώς είναι να διεκδικείς τον έρωτα και την αγάπη του. Η απιστία για κάποιους αποτελεί «το αλατοπίπερο στο σεξουαλικό τους γεύμα». Χαρακτηριστικά, ο Μαρσέλ Προυστ είχε πει μεταξύ των άλλων: «Η μοιχεία δίνει καινούρια ανάσα ζωής σε γάμους που έχουν αφεθεί να πεθάνουν». Κατανοούμε λοιπόν ότι η απιστία σηματοδοτεί μια ανάγκη για αλλαγή στον τρόπο που αλληλεπιδρά το ζευγάρι και επικεντρώνεται στη δυσλειτουργία της σχέσης αυτής καθαυτής, χωρίς να αποτελεί αποκλειστικό πρόβλημα του ατόμου που προβαίνει σε αυτήν. Πρόκειται για έναν… συναγερμό αλλαγής στον τρόπο που το ζευγάρι επικοινωνεί καταδεικνύοντας όλα τα τρωτά σημεία μέσα στη σχέση του. Οταν το ενδιαφέρον μετατοπίζεται από τα αρνητικά συναισθήματα στην ανάληψη ευθύνης του κάθε συντρόφου, η απιστία μπορεί να θεωρηθεί ευκαιρία για βελτίωση και ανανέωση της σχέσης.
Αναμφίβολα η αγάπη, ο έρωτας και το σεξ είναι ιδανικά που αποκτώνται μέσα από τον σεβασμό, την εμπιστοσύνη, την κατανόηση και τη συνεχή προσπάθεια. Η σχέση είναι ένα ταξίδι εμπειρίας, ένα σεξουαλικό-ερωτικό παιχνίδι διεκδίκησης, ένας περίπατος σε ένα μονοπάτι (κάποιες φορές δύσβατο) όπου δύο άνθρωποι μαθαίνουν να πορεύονται μαζί και να βγαίνουν αλώβητοι μέσα από τις προστριβές. Ισως κάποια στιγμή η αξιοπρέπεια και η καρδιά μας μάς επιτρέψουν να κατανοήσουμε την ηθική της απιστίας. Αν και αυτό δεν είναι εύκολο, με την απιστία να αποτελεί μια ανοιχτή πληγή για το ζευγάρι, οι σύντροφοι προσπαθούν να βρουν γέφυρες επικοινωνίας με το συναίσθημα να κυριαρχεί, διεκδικώντας την επόμενη μέρα με βασική προϋπόθεση ότι έχει κλείσει η προηγούμενη…
Θάνος Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More
Ψάχνοντας… μια καινούργια σχέση!
Όσο ο καιρός προχωρά και οι άνθρωποι μεγαλώνουν, το θέμα της συντροφικότητας τίθεται πιο έντονα στο μυαλό, τόσο του ίδιου του ανθρώπου, όσο και του κοινωνικού του περίγυρου. Αυτό το γεγονός προέρχεται τόσο από την φυσική εξέλιξη της ζωής, η οποία προβλέπει «το ζευγάρωμα» των ανθρώπων για την δημιουργία απογόνων, την ανάγκη του ατόμου να επικοινωνεί, να μοιράζεται και να αγαπιέται όσο και την αποφυγή της μοναξιάς. Η έλλειψη του συντρόφου γίνεται ιδιαίτερα αισθητή όταν οι συνομήλικοι ξεκινούν να δημιουργούν τις δικές τους οικογένειες, αντανακλώντας στο άτομο την δική του αποτυχία στο κυνήγι της αγάπης. Ταυτόχρονα τα συγγενικά πρόσωπα αναρωτιούνται τι συμβαίνει και το άτομο αυτό δεν συνάπτει σχέσεις.
Δεν είναι λίγες οι φορές που το τηλέφωνο του Ινστιτούτου μας χτυπά και στην άλλη άκρη της γραμμής βρίσκεται κάποιος γονιός, που αγωνιά να μάθει εάν είναι φυσιολογικό που το παιδί του (30-35 ετών) δεν έχει κάνει ποτέ σχέση. Επίσης, πολλοί έρχονται στο γραφείο με αίτημα να μπορέσουν να εμπλακούν σε μία σχέση. Το φλέγον θέμα είναι «γιατί δεν μπορώ να βρω ένα σύντροφο;» και η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα φυσικά δεν είναι κάτι που μπορεί να δοθεί αμέσως από τον ειδικό, ούτε το ζήτημα είναι τόσο απλό. Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τους ανθρώπους να είναι μόνοι;
Όταν κάποιος δεν έχει μπορέσει να δημιουργήσει και να αναπτύξει κάποια σημαντική ρομαντική σχέση στη ζωή του, το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι το κατά πόσο έχει την επιθυμία για συντροφικότητα. Υφίσταται δηλαδή πραγματική επιθυμία για έναν σύντροφο, ή υπάρχουν άλλοι παράγοντες που καταδεικνύουν αυτή την διάσταση της ζωής του ως αδυναμία; Εφόσον η εμπλοκή σε μία ρομαντική σχέση αφορά εσωτερικές ανάγκες και κίνητρα του ίδιου του ατόμου, τότε το επόμενο που έχουμε να σκεφτούμε είναι τους συντελεστές που τον έχουν εμποδίσει έως τώρα από την εκπλήρωση των επιθυμιών του.
Το πρώτο στάδιο της διερεύνησης αυτής αφορά το κατά πόσο το άτομο είναι ψυχολογικά έτοιμο να συνάψει μια σχέση. Στην εποχή που διανύουμε, είναι γνωστό πως αρκετοί νέοι έχουν εγκλωβιστεί στην οικονομική εξάρτηση από τους γονείς τους, χωρίς να τους δίνεται η ευκαιρία να μπορέσουν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, να αναλάβουν τις υποχρεώσεις που έχουν ως ενήλικες και να ωριμάσουν. Αφετέρου βλέπουμε πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν καλλιεργήσει τον αυτοθαυμασμό του ατόμου σε ένα τέτοιο βαθμό που αγγίζει την έκφραση ναρκισσιστικών στοιχείων. Επομένως η συναισθηματική ανωριμότητα και η αυτολατρεία δεν αφήνουν χώρο σε ένα πιθανό «εμείς» να αναπτυχθεί. Οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο εν δυνάμει σύντροφος είναι συγκεκριμένες και όσοι παρεκκλίνουν από αυτές απορρίπτονται αυτόματα ως «μη συμβατοί» και στην πρώτη δυσκολία, η προσπάθεια σταματά. Με αυτόν τον τρόπο μία γνωριμία δεν καταλήγει ποτέ σε σχέση.
Το δεύτερο στάδιο εμπερικλείει την διεκδικητική διάθεση και συμπεριφορά. Η διεκδικητική συμπεριφορά ενός ανθρώπου επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως οι προηγούμενες απορριπτικές εμπειρίες στις προσπάθειές του για φλερτ, στερεότυπα γύρω από το «ποιος πρέπει να κάνει την πρώτη κίνηση», η χαμηλή αυτοεκτίμηση, οι γενικότερες αρνητικές σκέψεις γύρω από την ικανότητα του να αποκτήσει σύντροφο, τραυματικές εμπειρίες εγκατάλειψης στα παιδικά χρόνια. Επιπλέον, σημαντικό κομμάτι στην έλλειψη της διεκδικητικής συμπεριφοράς παίζει και η σεξουαλική δυσλειτουργία στο άτομο. Τα ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργούνται λειτουργούν ως ανασταλτικοί παράγοντες στην αναζήτηση συντρόφου, με το φόβο της απόρριψης και το άγχος της ανεπάρκειας να κυριαρχούν. Για αυτούς τους λόγους, πολλοί άνθρωποι, αν και εκφράζουν λεκτικά την ανάγκη τους για συναισθηματική πρόσδεση και επαφή με ένα άλλο άτομο, δεν κάνουν τίποτα για να την αποκτήσουν. Μένουν στο σπίτι μπροστά στην τηλεόραση και τον υπολογιστή τους, δεν συναναστρέφονται με άλλους εκτός του άμεσου περιβάλλοντός τους, δεν διευρύνουν τον κοινωνικό τους κύκλο, δεν κάνουν γνωριμίες. Φυσική απόρροια αυτού είναι οι πιθανότητες για εύρεση συντρόφου να μειώνονται δραματικά. Ουσιαστικά και πιο απλά μαθαίνουν να ζουν μόνοι τους και βολεύονται στην μοναξιά τους, που φαίνεται να τους αρέσει…
Tο τρίτο στάδιο έχει να κάνει με το πώς προσεγγίζει το άτομο τους πιθανούς συντρόφους και το τι θέλει να αποκομίσει από αυτούς. Όταν η βαθύτερη επιθυμία είναι η σύναψη σχέσης, πρέπει να αναρωτηθεί εάν ο τρόπος που πλησιάζει τον πιθανό σύντροφο, είναι ανάλογος. Η ανασφάλεια και το άγχος να εξασφαλίσει την προϋπόθεση της σχέσης ως δεδομένη, πνίγει τον άλλον και αντιδρά σπασμωδικά, προκαλώντας δυσφορία και φόβο, με αποτέλεσμα ο άλλος τελικά να φεύγει βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες! Κι όμως πιθανά η σχέση αυτή θα είχε συνέχεια, εάν δεν υπάρχει η ένταση και η ανάγκη επιβεβαίωσης «τώρα που σε βρήκα πρέπει να μου εγγυηθείς την παρουσία σου και δεν… θα την κάνεις!» Ουσιαστικά λοιπόν ξεκινάει η γνωριμία καταδικασμένη στο θάνατο, γιατί η ανυπομονησία και η βιασύνη την πεθαίνουν. Αυτό δυστυχώς λειτουργεί επαναληπτικά, μέσα από την καχυποψία και την αγωνία «να μην χάσω το χρόνο μου μαζί σου, εάν δεν σκέφτεσαι σοβαρά για μένα». Αυτός ο φαύλος κύκλος δεν αφήνει περιθώρια να αναπτυχθεί μια καινούργια σχέση που ο ένας θα ζήσει μέσα από τον άλλον το γέμισμά της και τη χρονική της διάρκεια, όσο πάει, χωρίς να μπαίνουν όρια και προϋποθέσεις που τελικά την καταστρέφουν.
Παράλληλα, το σεξ είναι ένα κυρίαρχο μέρος της σχέση δύο ανθρώπων που η έλξη τους γνωρίζει και η φαντασίωση τους ταξιδεύει , ενώ το συναίσθημα ακόμη δεν έχει ανοίξει την πόρτα του. Έτσι λοιπόν το σεξ είναι το πρώτο μέρος μιας καινούργιας κατάστασης μεταξύ δύο ανθρώπων, που η συνέχεια του έργου δίνει καινούργιους ρόλους που πλέον θα κυριαρχήσουν στην πορεία ή στο κλείσιμο αυτής «της περιπέτειας». Πολλοί όμως πιστεύουν ότι το σεξ το χρειάζεται περισσότερο ο άνδρας, που το απαιτεί και το θεωρεί δεδομένο στην νέα γνωριμία, ενώ η γυναίκα αισθάνεται πιο ευάλωτη και υποχρεωμένη για να τον κρατήσει να το δώσει «στον υποψήφιο» αυριανό της σύντροφο. Φυσικά αυτό μπορεί να έχει και αντίστροφη εικόνα, αφού σήμερα η γυναίκα εμπλέκεται πιο εύκολα και πιο γρήγορα με το σεξ και μάλιστα αισθάνεται ότι ο άνδρας δειλιάζει ή αποφεύγει τη σεξουαλική επαφή, κάνοντας τη σχέση να μοιάζει περισσότερο φιλική παρά ερωτική. Άλλωστε η σχέση των δύο φύλων έχει αλλάξει τόσο πολύ, που όλα τα σενάρια παίζουν και πολλές φορές καταλήγουν άδοξα μπροστά στο «μεγάλο εραστή» που λέγεται ηλεκτρονικός υπολογιστής.
Αυτό που πρέπει όλοι να καταλάβουμε, είναι πως η διεκδίκηση στο παιχνίδι του έρωτα και του φλερτ είναι η επιλογή μας και κανένας σύντροφος δεν πέφτει ως «μάννα εξ’ ουρανού» εάν εμείς πρώτοι δεν τον αναζητήσουμε ενεργά…
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More
Ένας θυμωμένος γιος…
Η οικονομική κρίση ξανάφερε την οικογένεια και τα μέλη της κάτω από την ίδια στέγη, αφού η οικονομική συμπίεση των νέων ανθρώπων δεν επιτρέπει την απογαλάκτιση και το άνοιγμα των φτερών που κουρνιάζουν μέσα στο γονεϊκό περιβάλλον. Μάλιστα όσα περισσότερα έχει ο γονιός, τόσα ίσως και παραπάνω ζητάει πολλές φορές το παιδί που βολεύεται σε αυτή την αμφίδρομη σχέση με βασικό δρώμενο την περεταίρω καθήλωση του στο οικογενειακό περιβάλλον και την αδυναμία του να αποκτήσει μαχητικότητα, διεκδικώντας το δικό του ξεπέταγμα και το άνοιγμα του τρόπου ζωής που θα έπρεπε να έχει αναζητήσει μετά τα 25 του χρόνια. Εκεί οριοθετήθηκε η πραγματική ανεξαρτησία ειδικά του άνδρα που ουσιαστικά, μετά το στρατό δεν επέστρεφε στην οικογένειά του. Όσο και αν η μάνα αλλά και ο πατέρας ένιωθαν τον αποχωρισμό, η πραγματικότητα οδηγούσε τον νέο άνθρωπο στο δικό του ταξίδι και στην προσπάθεια να τα καταφέρει από μόνος του. Εάν παρέμενε στο σπίτι, οι γονείς αύξαναν τις παροχές από το γάλα το ζεστό που ερχόταν στο κρεβάτι κυρίως του γιού που ξύπναγε μετά τις δώδεκα, κουρασμένος, μέχρι τα χρήματα που έπεφταν για να μην του λείψει κάτι ή ακόμη καλύτερα για να νιώθει πιο άνετα και χαλαρά στην εφησυχασμένη ζωή του. Φυσικά μετά τα 30-35, ο νέος άρχισε να πνίγεται από την γονεϊκή υπερπροστασία και οι τσακωμοί ήταν το καθημερινό πήγαινε-έλα του παιδιού που δεν μεγάλωνε και του γονιού που καταλάβαινε τον φαύλο κύκλο που έμπαινε μέσα, ενώ όλη η οικογένεια ζούσε μια νοσηρή κατάσταση.
Το σήμερα ξαναφέρνει το χθες. Ο νέος δεν φεύγει, γιατί δεν μπορεί και ο γονιός δεν του ανοίγει την πόρτα γιατί δεν θέλει. Ποια είναι όμως τα όρια μίας ενίσχυσης του παιδιού μας, μπροστά στο δικό του αύριο; Άρα πότε ο γονιός αποδεσμεύεται εν μέρει από αυτούς τους ρόλους και το παιδί παίρνει τη ζωή στα χέρια του; Το σενάριο μάλιστα γίνεται πιο τραγικό όταν ο γονιός δεχτεί πίσω το χωρισμένο παιδί του, πιθανά και με το εγγόνι του, κάνοντάς τον να φορτώνεται και τα στόματα που πρέπει να θρέψει και τις ψυχικές φορτίσεις που κουβαλάει ο χωρισμένος γιος ή κόρηκαι το παιδί που έχει γεννηθεί μέσα από αυτόν τον διαλυμένο γάμο. Πάντα οι γονείς στη χώρα αυτή που ζούμε κουβαλάνε τα λάθη των παιδιών τους, αλλά και τα παιδιά πληρώνουν τις κακές πολιτικές της οικογένειας και φυσικά και της ίδιας της πολιτείας που τους απέλπισε και τους καθήλωσε στο έδαφος όταν η απογείωση ξεκινούσε με το πέρας των σπουδών. Για αυτό και ο γονιός, κουβαλώντας το σύνδρομο του μυρμηγκιού, στο να μαζεύει στερώντας και από τον εαυτό του υλικά αγαθά αλλά και κτίζοντας σπίτια και φτιάχνοντας προίκες (σήμερα περισσότερο για το αγόρι…), παγιδεύεται σε μια συνεχή ανακύκλωση της αγωνίας του, τι θα γίνει το παιδί του όταν αυτός πεθάνει και πως θα ζήσει αν ο ίδιος δεν του εξασφαλίσει το μέλλον του και τη συνέχειά του. Αυτή η εικόνα παίζει σχεδόν σε όλα τα ελληνικά σπίτια που μάλιστα αν υπάρχει ένας ισχυρός, δημιουργικός γονιός, η πλάτη του φορτώνεται παραπάνω όλα αυτά που οφείλει να δώσει στο παιδί του. Και ίσως το πιο τραγικό απ όλα είναι ότι όσα παραπάνω του δώσει, τόσα λιγότερα φαίνονται στο παιδί του και πιθανά στον τάφο του πατέρα του να του θυμίζει ότι θα έπρεπε να του έχει αφήσει περισσότερα. Ας αφήσουμε δε το θέατρο του παραλόγου που οι κληρονόμοι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις μετρούν και ξαναμετρούν πόσα πήρε ο άλλος και δεν πήρε αυτός. Αλήθεια, ο γονιός χρωστάει στο παιδί του χρήματα, ακίνητα, οικόπεδα και ό,τι άλλο κατάφερε να φτιάξει και σε πολλές περιπτώσεις μην απολαμβάνοντας τίποτα ο ίδιος από όλα αυτά που απέκτησε;
Είμαι βέβαιος ότι θα αναρωτιέστε που το πάει το άρθρο μου; Είμαι ακόμη πιο σίγουρος ότι θα απορείτε σαν να κατηγορώ έναν πατέρα που θέλει να βοηθήσει το παιδί του προσφέροντάς του τη δυνατότητα μιας πιο εύκολης και πιο εύπορης, «στρωμένης» ζωής. Προτού αναφερθώ παρακάτω σε αυτό το θέμα που κλήθηκα να πάρω θέση μεταξύ πατέρα και γιού, θυμάμαι τον 65χρονο πολύ εύπορο και επιτυχημένο άνδρα που με επισκέφτηκε για τον εαυτό του, αλλά εγώ τον ρώτησα και για το γιό του, που ήταν φοιτητής σε μια πόλη της χώρας μας. Μεταξύ των άλλων, τον ρώτησα πόσα χρήματα του στέλνει κάθε μήνα και μου απάντησε πολύ φυσικά «Περίπου 5.000 ευρώ». Αισθάνθηκα ότι η καρέκλα μου κουνήθηκε ή εγώ κουνήθηκα πάνω στην καρέκλα, σκεπτόμενος και το περίπου και τις 5.000 ευρώ, αντιλαμβανόμενος ότι δεν υπήρχε ποσό συγκεκριμένο που λάμβανε αυτός ο «περίλαμπρος» φοιτητής. Όταν του είπα ότι είναι πάρα πολλά τα χρήματα, έκπληκτος μου αντιγύρισε και με ελαφρό θυμό το σχόλιό του «μα εγώ έχω πάρα πολλά χρήματα, που κάθονται στην τράπεζα, ο γιός μου δεν δικαιούται μια καλύτερη ζωή που μπορώ να του προσφέρω;» Ήμουν εντελώς οριοθετημένος αρνητικά απέναντί του, λέγοντάς του ότι τα δικά του χρήματα δεν θα κάνουν το γιό του πιο δυνατό και δημιουργικό και αν αύριο τελειώσουν, αυτό το παιδί θα πρέπει να μάθει να ζει με 600-800 ευρώ μηνιαίως. Άλλαξε τη συζήτηση ενοχλημένος και μου είπε με αυστηρό ύφος ότι δεν ήρθε για αυτό στο γραφείο μου. Ήξερα ότι συνέχεια στα λόγια αυτά δεν υπάρχει…
Χαρακτηριστική όμως, είναι και η περίπτωση τουπατέρα που με επισκέφτηκε συνοδευόμενος από τονγιό του. Ο γιός 35 χρονών, είχε παντρευτεί, εργαζόταν και έμενε σε ένα σπίτι το οποίο ο πατέρας τους πλήρωνε το ενοίκιο που ήταν 500 ευρώ. Ο 75χρονος πατέρας, έχοντας ένα χρηματικό ποσό το οποίο κρατούσε, ήταν το έρισμα της σχέσης με το παιδί του. Μάλιστα, ο γιος διαμαρτυρόταν για την οικονομική κατάσταση που βρισκόταν ο γάμος του, δεδομένου ότι η γυναίκα του είχε γεννήσει πρόσφατα ένα κοριτσάκι που βρισκόταν στον όγδοο μήνα της ζωής του. Η γυναίκα του δεν δούλευε, αλλά και ο ίδιος από αυτά που κατάλαβα, πιο πολύ στηριζόταν στο βιβλιάριο της τραπέζης του πατέρα του, παρά στη δική του προσπάθεια να βελτιώσει την οικονομική του πορεία. Ιδιωτικός υπάλληλος που δεν έδειχνε φιλοδοξία και επαγγελματικό ενδιαφέρον. Το σενάριο της οικονομικής βοήθειας του πατέρα περιείχε και τα πρόσωπα της μάνας, αλλά και της γυναίκας του, που «εν χορώ» σαν αρχαία τραγωδία, κατηγορούσαν τον πατέρα ότι κρατάει τα χρήματα του, για προσωπική του ικανοποίηση και απόλαυση και δεν τα δίνει όπως πρέπει στον μονάκριβο γιό του! Η οικογένεια αυτή δεν είχε άλλο παιδί και έτσι ο νιόπαντρος γιος ένιωθε πως ό,τι υπήρχε στην οικογένειά του είναι δικό του και του ανήκει!
Η στάση μου ως γιατρός ήταν πικρή προς το γιο και σαφώς υποστηρικτική προς τον πατέρα. Ο γονιός γεννάει, μεγαλώνει το παιδί, το σπουδάζει και το παραδίδει στην κοινωνία με ένα πολύ απλό σκεπτικό: Ότι ο ίδιος όταν φύγει από την ζωή να μπορεί το παιδί του να ζήσει και να πάρει ότι έχει η οικογένειά του ως φυσική συνέχεια της κληρονομιάς. Κανένας γονιός δεν χρωστάει στο παιδί του. Το παιδί πρέπει να το ξέρει αυτό. Άρα ο θυμός του γιού είναι το έλλειμμα της αυτοπεποίθησής του.
Θα κλείσω με μία φράση ενός νέου ανάλογου με αυτόν που περιέγραψα, που ο θυμός για τον πατέρα του έβγαινε έξω από τα παράθυρα του γραφείου μου, λέγοντας μου χαρακτηριστικά μπροστά στη γυναίκα του: «Να πάει να δανειστεί, να μην με γένναγε, πρέπει να μου δώσει, γιατί εγώ δεν έχω και γιατί εκείνος οφείλει να με στηρίξει σαν πατέρας». Άραγε τι να λεγα σε αυτόν τον αχάριστο νέο που αντί να βλέπει τα χέρια του και τα πόδια του πως θα τα χρησιμοποιήσει μαζί με το μυαλό του, μάλλον έβλεπε τον «κακό» γονιό του…
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Sexsomnia: Ένας ύπνος που κρύβει sex!
Ο ύπνος αποτελεί μια ζωτική παράμετρο στην καθημερινότητα του ανθρώπου με τους ειδικούς να υπολογίζουν ότι, κατά μέσο όρο, το ένα τρίτο ολόκληρης της ζωής μας είναι αφιερωμένο στην ξεκούραση. Η σημασία, εξάλλου, του ύπνου για την υγεία μας είναι σαφώς καθορισμένη με την έλλειψή του να έχει συσχετιστεί με την εμφάνιση ή την επιδείνωση σοβαρών προβλημάτων βιολογικής αλλά και ψυχικής υγείας (πονοκέφαλοι, γνωστικές δυσλειτουργίες, προβλήματα του ανοσοποιητικού συστήματος, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, άγχος, σακχαρώδης διαβήτης ακόμα και συγκεκριμένες μορφές καρκίνου). Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, ωστόσο, και η πίεση της καθημερινότητας έχει επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα του ύπνου στις δυτικές κοινωνίες, με την μακροχρόνια στέρηση ύπνου να αποτελεί μια περίπτωση ιδιαίτερα διαδεδομένη, η οποία πιθανώς αποτελεί και προβλεπτικό παράγοντα για την εμφάνιση και άλλων διαταραχών του ύπνου.
Οι παραϋπνίες είναι μία συγκεκριμένη υποκατηγορία των διαταραχών του ύπνου που περιλαμβάνει μη φυσιολογικές κινήσεις, συμπεριφορές, συναισθήματα και αντιδράσεις που παρατηρούνται κατά την διάρκεια του ύπνου, ανάμεσα στα στάδια του ύπνου ή κατά τη διάρκεια της αφύπνισης. Οι παραϋπνίες δημιουργούν προβλήματα στην φυσιολογική πορεία των σταδίων του ύπνου καθώς και μερικές ή ολικές αφυπνίσεις που προκαλούν σύγχυση στο άτομο δεδομένου ότι δεν βρίσκεται ούτε σε βαθύ ύπνο, ούτε σε ύπνο REM (το στάδιο του ύπνου κατά το οποίο ονειρευόμαστε) αλλά ούτε έχει και πλήρη συνείδηση.
Μία από τις συναρπαστικότερες περιπτώσεις παραϋπνιών, είναι εκείνη η οποία περιλαμβάνει οποιασδήποτε μορφής σεξουαλική sexomniaσυμπεριφορά από το άτομο, την οποία δεν μπορεί να ελέγξει ή να αντιληφθεί εκείνη τη στιγμή. Οι όροι που έχουν χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς για την περιγραφή της σεξουαλικής δραστηριότητας, κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι αρκετοί ωστόσο χάριν ευκολίας και συντομίας έχει καθιερωθεί ο όρος σεξυπνία (sexsomnia). Η σεξυπνία ανήκει στην κατηγορία των παραϋπνιών και έχει οριστεί ως μία διαταραχή του ύπνου που περιλαμβάνει κάθε μορφής σεξουαλική συμπεριφορά που πραγματοποιείται ενώ το άτομο κοιμάται. Μια παραλλαγή της σεξυπνίας περιλαμβάνει τη σεξουαλική συμπεριφορά που παρατηρείται ενώ το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης, σε καθεστώς δηλαδή μερικής αφύπνισης από τον ύπνο και χωρίς να έχει συνείδηση των πράξεών του.
Η σεξυπνία έχει ταξινομηθεί ως μια παραϋπνία που δεν πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια του REM ύπνου, δεδομένου ότι σε αυτό το στάδιο οι μύες του σώματος έχουν παραλύσει ώστε να προστατευτεί το άτομο από κάποια ακούσια κίνηση. Σε αυτή την κατηγορία παραϋπνιών ανήκουν αρκετές γνωστές περιπτώσεις όπως η υπνοβασία. Ο επιπολασμός των παραϋπνιών σε ενήλικες, εκτιμάται ότι κυμαίνεται μεταξύ 2-6%, αλλά είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι εκτιμήσεις αυτές, συχνά βασίζονται σε άτομα που απευθύνονται σε κλινικές ύπνου, μια πληθυσμιακή ομάδα που πιθανόν να διαφέρει από τον γενικό πληθυσμό. Στην περίπτωση της σεξυπνίας όμωςείναι πολύ δυσκολότερο να εντοπιστεί το ακριβές ποσοστό του γενικού πληθυσμού στο οποίο παρατηρείται. Μέσα από την μελέτη ατόμων που απευθύνονται σε κάποια κλινική ύπνου, εκτιμάται ότι στο 8% των ερωτηθέντων εντοπίστηκαν συμπτώματα που υποδηλώνουν σεξουαλική συμπεριφορά, με τους άνδρες να συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης της σεξυπνίας.
Η διάγνωση της σεξυπνίας βασίζεται κυρίως στο κλινικό ιστορικό. Αυτό περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη φύση των συμπεριφορών που παρατηρούνται στον ύπνο του ασθενούς, ενσωματώνοντας πληροφορίες για το οικογενειακό ιστορικό διαταραχών του ύπνου καθώς και την προσωπική άποψη του ατόμου για τον ύπνο του. Σημαντικό στοιχείο στην διερεύνηση του προβλήματος μπορεί να αποτελέσει και η μαρτυρία εκείνων που έχουν κοιμηθεί μαζί του, καθώς όσοι πάσχουν από κάποια παραϋπνία συνήθως έχουν ελλιπείς ή περιορισμένες γνώσεις σχετικά με τις παραϋπνικές τους δραστηριότητες. Η διαφοροδιάγνωση για άτομα που παρουσιάζουν συμπτώματα σεξυπνίας περιλαμβάνει άλλες διαταραχές ύπνου, νυκτερινές κρίσεις, άλλες και ψυχιατρικές διαταραχές όπως οι παραφιλίες (σεξουαλικές διαστροφές ή παρεκκλίσεις). Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η ίδια η σεξυπνία είναι παραφιλική διαταραχή, αν και είναι πιθανό υποκείμενες παραφιλικές προτιμήσεις να αποκαλυφθούν από τη σεξουαλική συμπεριφορά που εκδηλώνεται ασυνείδητα πλέον.Μέχρι σήμερα, οι θεραπείες για τα άτομα που πάσχουν από σεξυπνία βασίζονται κυρίως σε εκείνες που έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικές στη θεραπεία άλλων παραϋπνιών. Οι πιο διαδεδομένες είναι η εκπαίδευση των ασθενών σχετικά με την κανονική ροή του ύπνου, η εκμάθηση τεχνικών βελτίωσης της ποιότητας του ύπνου καθώς και αποφυγής κάθε παράγοντα που ενδέχεται να παρεμβαίνει. Οι κατευθυντήριες γραμμές για τα άτομα που πάσχουν από σεξυπνία συστήνουν την αποφυγή συγκεκριμένων περιπτώσεων όπως το στρες και το άγχος, το αλκοόλ και οι ναρκωτικές ουσίες. Η φαρμακολογική θεραπεία περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο την χορήγηση βενζοδιαζεπινών (ηρεμιστικών-υπναγωγών) μέσης ή μακράς δράσης. Η θεραπεία άλλων διαταραχών του ύπνου που συνυπάρχουν με την σεξυπνία, όπως είναι η υπνική άπνοια (σημειωτέον ότι προκαλεί στυτική δυσλειτουργία), μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.
Η πιο ανησυχητική παράμετρος της σεξυπνίας έγκειται στην πιθανότητα το άτομο που γίνεται αποδέκτης της σεξουαλικής συμπεριφοράς να μην είναι θετικός και να μην συναινεί σε αυτή, δεδομένου ότι πλέον η πράξη αποκτά διαστάσεις βιασμού. Είναι γεγονός ότι κατά το παρελθόν έχουν καταγραφεί περιπτώσεις βιασμού στις οποίες ο κατηγορούμενος επικαλέστηκε για την υπεράσπισή του, την διαταραχή της σεξυπνίας. Όταν αυτό συμβαίνει ανάμεσα σε ζευγάρια που ζουν μαζί, τότε το γεγονός αποκρύπτεται, γιατί ντρέπονται να το αναφέρουν ή να ζητήσουν βοήθεια. Αντίθετα επιλέγουν «λύσεις ανάγκης» και καταλήγουν ακόμα και να κοιμούνται σε χωριστά κρεβάτια ή και δωμάτια για σιγουριά. Ωστόσο, όσοι πιστεύουν ότι έχουν γίνει μάρτυρες ενός τέτοιου γεγονότος θα πρέπει, είτε είναι ζευγάρια είτε όχι, να συζητούν το θέμα αυτό και να απευθύνονται σε ειδικό, ώστε να τους ενημερώσει για το πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More