Κοινωνία του σήμερα: Ένας παλμός σιωπής
Στην προσπάθεια να περιγράψει κάποιος την κοινωνία του σήμερα θα βρει ελευθερίες, προοδευτικές αντιλήψεις, άκρα, φόβο, συντηρητισμό, κριτική και πολλές ακόμα αποχρώσεις μίας διαδρομής να καταλάβουμε τελικά πώς κινείται η κοινωνική, αλλά και η σεξουαλική μας ζωή στο τώρα.
Μιλάμε περισσότερο για μία κοινωνία βουτηγμένη στη μοναξιά, το αλκοόλ ως «μοχλό» ενεργοποίησης, τις ουσίες με την κάνναβη να θεωρείται τάση…Εφήβους που μοιάζουν να μεγάλωσαν πριν έρθει η στιγμή, με ένα ίντερνετ να τους παίρνει από το χέρι και να τους βάζει σε βαθιά πηγάδια, χωρίς εισιτήριο επιστροφής στην αγνότητα και αθωότητα μίας άλλης εποχής, που η εφηβεία έμοιαζε με ρομαντικό χάρτη, που εξερευνούσες τις αλήθειες της ζωής, τον μύθο και την πραγματικότητα, τον έρωτα και τον πόνο.
Παρατηρώντας τον παλμό του σύγχρονου «κάθε μέρα μας» ο άνθρωπος πια:
Δεν κάνει σεξ: Βιώνουμε απομάκρυνση, παραίτηση από τις διαπροσωπικές σχέσεις, με διαφήμιση της εφήμερης διασκέδασης και εξιδανίκευση του ευκαιριακού σεναρίου, ως μέθοδο εκπαίδευσης για τον τίτλο του πιο έμπειρου. Οι σχέσεις μοιάζουν περισσότερο με συμβιβασμό, που επικρατεί μία σιωπή με τους δυο μας κάθε βράδυ να ξαπλώνουμε μαζί σαν ξένοι, χαζεύοντας “τα νέα” της ζωής μας σε μία οθόνη smartphone.
Ερωτοτροπεί με το κινητό του: Τις περισσότερες ώρες του ελεύθερου χρόνου του πια τις περνάει με μία συσκευή στο χέρι, προσλαμβανόμενη σαν ώρα ξεκούρασης, που το κάθε άλλο παρά ηρεμία δεν δίνει.
Αυνανίζεται μοναχικά: Το πορνογραφικό υλικό εξουσιάζει τις ζωές πολλών ενηλίκων, θέτοντάς τους σε μία «ζώνη ασφαλείας» μακριά από την ανθρώπινη επαφή, το στρες και τη διέγερση μίας νέας προσέγγισης. Μία γρήγορη ολοκλήρωση που έρχεται όποτε το θέλει, στο εύκολο, απλό, έξτρα διεγερτικό περιεχόμενο που απολαμβάνει στην οθόνη του, με τις φαντασιώσεις να αποτελούν πολυτέλεια, αφού η σκέψη πια δεν έχει ποικιλία και ένταση, είναι στεγνή και μαραμένη.
Δεν πλησιάζει μία νέα γνωριμία: Μεγαλώνει στον φόβο ότι δεν θα γίνει αποδεκτός, αρεστός, θα αποδοκιμαστεί. Πηγαίνει κατευθείαν στο τελευταίο και χειρότερο σενάριο ότι δεν θα τα καταφέρει. Μένει αποκομμένος, δεν μιλάει για το σεξ και τελικά είναι μόνος.
Καπνίζει, πίνει και κάνει χρήση ουσιών: Σε αρκετούς ανθρώπους πια αποτελεί προϋπόθεση μίας ευχάριστης συνθήκης η χρήση αλκοόλ και ουσιών. Ως αποτέλεσμα βρίσκουν στις εξαρτήσεις μια απάντηση που τους κρατάει μακριά από την ανθρώπινη διασύνδεση.
Που πάμε τελικά;
Είναι στο χέρι κάθε οικογένειας και μετέπειτα κοινωνίας να δομήσει νέες αρχές, καινούργιες αξίες που θα προάγουν τη σύνδεση, τη σκέψη, την ενσυναίσθηση, την αλληλοβοήθεια, την ανθρώπινη συναισθηματική επικοινωνία, την πραγμάτωση και πρώτα απ’ όλα την παιδεία.
Βαδίζοντας ο άνθρωπος προς το τέλειο, το αγέραστο, το σύγχρονο, έχασε τον δρόμο της ζωής του και ξέχασε πώς η ανθρώπινη επαφή είναι αυτή που μας φέρνει στη ζωή και τελικά μας κρατάει ενεργούς και ευτυχισμένους…
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Γιατί δεν φλερτάρουμε σήμερα;
Βλέπουμε άτομα να είναι σε ένα κλαμπ να είναι αποκλειστικά σε μια γωνία με τους φίλους τους, να μη χορεύουν, να είναι απασχολημένα στα κινητά τους, να μην επικοινωνούν μεταξύ τους και να μη θέλουν να μιλήσουν με κανένα άλλο άτομο εκεί ή να το γνωρίσουν.
Σας θυμίζει κάτι αυτή η εικόνα;
Ακούμε από όλο και περισσότερους ανθρώπους να λένε ότι πλέον δεν τους φλερτάρουν ή δε φλερτάρουν όταν βγαίνουν έξω, αλλά ότι τους φαίνεται πιο εύκολο να συνδεθούν με κάποιον διαδικτυακά και να του μιλήσουν ερωτικά ενώ προστατεύονται πίσω από την οθόνη τους. Πλέον, το φλερτ φαίνεται σαν μια δύσκολη, περίπλοκη διαδικασία που μοιάζει περισσότερο σαν υποχρέωση παρά σαν παιχνίδι. Μοιάζει σαν όλοι να περιμένουν από τον άλλο να κάνει μια ερωτική κίνηση και στο τέλος να μην κάνει κανείς τίποτα. Για αυτό τον λόγο, βλέπουμε όλο και περισσότερους νέους ανθρώπους να κάνουν χρήση ουσιών και να πίνουν τόσο για να μειώσουν τις αναστολές τους και να κάνουν το πρώτο βήμα καθώς φοβούνται πολύ αυτό το βήμα, και το τι μπορεί αυτό το βήμα να αποφέρει: έκθεση και απόρριψη. Η εικόνα που βλέπει κανείς πλέον στους χώρους διασκέδασης, είναι όλο και περισσότερες παρέες φίλων και γκρουπ του ιδίου φύλου να απομονώνονται και να σχηματίζουν ένα τείχος, καθιστώντας δύσκολη τη γνωριμία με ένα άλλο άτομο εκτός αυτού του γκρουπ.
Φαίνεται σαν να απομακρυνόμαστε, να μη θέλουμε να μπαίνουμε σε καταστάσεις που δεν είναι σίγουρες και δεν ξέρουμε το τι θα μας αποφέρουν. Για το λόγο αυτό, οι συνομιλίες που γίνονται διαδικτυακά φαίνονται πιο ελκυστικές, καθώς δίνουν το χώρο στο άτομο να κάνει πολλές πρόβες για να πει την τέλεια κουβέντα και το προστατεύουν γιατί αν το απορρίψουν και του κάνουν ghosting, αυτό δε θα εκτεθεί δημόσια ή δε θα νιώσει την απόρριψη από κοντά, κάτι που μπορεί να ακόμη πιο ντροπιαστικό. Φαίνεται σαν να έχουμε χάσει τη δεξιότητα να φλερτάρουμε για αυτό είναι τόσο διάσημα τα site που προτείνουν τρόπους για να φλερτάρουμε και μας λένε ατάκες και το τι να πούμε. Πολλές φορές πιστεύουμε ότι δεν έχουμε καν το χρόνο για φλερτ, καθώς δουλεύουμε τόσες ώρες και θεωρούμε ότι δεν έχουμε αυτή την ενέργεια και την όρεξη να ασχοληθούμε με αυτό. Με τον τρόπο αυτό, βλέπουμε πολλές φορές να περιπλέκονται οι σχέσεις στο χώρο εργασίας, να προσπαθούμε να βρούμε εκεί το φλερτ μας γιατί δεν ξέρουμε που αλλού, γιατί περνάμε πιο πολύ χρόνο εκεί από οπουδήποτε αλλού και γιατί έχουμε ανάγκη να φλερτάρουμε αλλά δε βγαίνουμε πια τόσο έξω, που πλέον έχουν γίνει όλα τόσο ακριβά. Νιώθουμε ότι κυριαρχεί ο φόβος, ότι μπορεί εύκολα κάποιος να παρερμηνεύσει το φλερτ μας και να παρεξηγηθούμε. Πλέον, με την προβολή της έννοιας της συναίνεσης στο κίνημα του #metoo, στις σύγχρονες ταινίες και στις σειρές που διαπραγματεύονται τέτοια περίπλοκα, σημαντικά και πολύπλευρα θέματα, δεν ξέρουμε πότε το φλερτ περιλαμβάνει τη συναίνεση και πότε την παραβιάζει. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η συναίνεση είναι απαραίτητη, αλλά δε σημαίνει ότι είναι αντίθετη με το φλερτ.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε ερωτικά σε κάποιον και δεν έχουμε σκοπό να τον κάνουμε να νιώσει άβολα και περίεργα, ούτε να τον φέρουμε σε δύσκολη θέση, τότε το φλερτ είναι δύσκολο να παρερμηνευτεί. Μπορεί να πείτε τώρα ¨ Πώς ξέρουμε το πώς θα εκλάβει κάποιος τα λόγια μας;¨ Η επικοινωνία δεν είναι μόνο λεκτική. Αν φροντίσουμε να σεβαστούμε τα όρια του άλλου με το σώμα μας, προσέχουμε τα λόγια μας να μην είναι χυδαία και πούμε πραγματικά την ανάγκη μας, δηλαδή να μιλήσουμε για μας όταν φλερτάρουμε: ότι θα θέλαμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα, ότι μας αρέσει, ότι μας φαίνεται ένα ενδιαφέρον άτομο, τότε είναι δύσκολο να παρεξηγηθούμε. Επίσης, αν κάνουμε ερωτήσεις όταν φλερτάρουμε και δεν παίρνουμε ως δεδομένο τις απαντήσεις του, τότε είναι ακόμα πιο δύσκολο να παρεξηγηθούμε και το φλερτ γίνεται ακόμη πιο σέξι, καθώς προσκαλούμε τον άλλο να συμμετέχει και αυτός στο παιχνίδι μας και να το χτίσουμε μαζί.
Τέλος, είναι σημαντικό και αναγκαίο να φλερτάρουμε καθώς ακούμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να νιώθουν μοναξιά, θλίψη και απογοήτευση που λείπει αυτό το παιχνίδι από τη ζωή τους. Εσείς για ποιο λόγο πιστεύετε ότι δεν φλερτάρουμε στις μέρες μας;
Μαρία Πλουμάκη
Ψυχολόγος & MSc in Clinical Psychosexology .
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ
Learn More
Ζηλεύω τον σύντροφο μου! Τι να κάνω;
Η ζήλια και η ζηλοτυπία αποτελούν δύο αισθήματα που μπορεί να διακατέχουν έναν άνθρωπο σε μια σχέση, ωθώντας τον σε χαρακτηριστικές συμπεριφορές αναζήτησης επιβεβαίωσης από τον σύντροφο του.
Αφενός, η ζήλια είναι ένα φυσιολογικό αίσθημα, που συνήθως προκύπτει όταν κάποιος αισθάνεται ότι χάνει την προσοχή ή την εκτίμηση του συντρόφου του σε σχέση με κάποιο τρίτο πρόσωπο, ενώ μπορεί να ενισχύσει τη σχέση, να αφυπνίσει το ενδιαφέρον, την επιθυμία και τον πόθο στους συντρόφους, αν την διαχειριστούν σωστά.
Αφετέρου, η ζηλοτυπία ή παθολογική ζήλια είναι μια υπερβολική και επιθετική μορφή ζήλιας. Χαρακτηρίζεται από παρανοϊκές σκέψεις και ακραίες συμπεριφορές ελέγχου. Ο ζηλότυπος σύντροφος μπορεί να εμποδίζει τον άλλον να έχει κοινωνικές επαφές, να ελέγχει το κινητό του, ή να εκφράζει υποψίες και κατηγορίες χωρίς βάση. Κάθε κίνηση κρύβει την απιστία και την ανηθικότητα και ερμηνεύεται ως προδοσία και εξαπάτηση. Ο ζηλότυπος βρίσκεται διαρκώς σε μία διαδικασία εξευτελισμού και αμφισβήτησης της σχέσης του και του συντρόφου του. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματική αποσύνδεση και ψυχική κόπωση, φέρνοντας τριβές στους συντρόφους, ακόμα και την διάλυση μιας σχέσης. Στην περίπτωση που κάποιος εμφανίζει ζηλότυπες τάσεις είναι χρήσιμο να κινητοποιηθεί στην αναζήτηση βοήθειας από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.
Πώς να διαχειριστείτε την ζήλια που νιώθετε για τον σύντροφο σας;
- Αναγνωρίστε το αίσθημα της ζήλιας και σκεφτείτε τι ακριβώς σας κάνει να ζηλεύετε και πού μπορεί να βασίζεται
- Επικοινωνείστε τις σκέψεις και τα δυσφορικά συναισθήματα σας με τον σύντροφο σας και εξηγήστε ποιες συμπεριφορές του σας προβληματίζουν
- Σκεφτείτε ποια μπορεί να είναι τα στοιχεία της σχέσης σας που δυσλειτουργούν και θα θέλατε να τα «δουλέψετε» μαζί σαν σύμμαχοι για να τα βελτιώσετε
- Δώστε χώρο στον σύντροφο σας να μιλήσει και ακούστε τον, χωρίς διάθεση κατηγορίας ή αμφισβήτησης
- Προσπαθήστε να μην προσκολλάστε στον σύντροφο σας και ενισχύστε την αυτονομία σας
- Δώστε χρόνο και προσοχή στην αυτοφροντίδα και την προσωπική σας εξέλιξη
- Αναζητήστε την βοήθεια ενός ειδικού αν αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να το διαχειριστείτε
Διδυμοπούλου Αγγελική
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια CBT
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Learn More
Καρκίνος προστάτη: Η σεξουαλική ζωή μετά!
Η αρνητική επίδραση του καρκίνου του προστάτη στη σεξουαλική υγεία ενός άνδρα υπολογίζεται ότι αγγίζει έως και 85% στους ανθρώπους που τον ξεπέρασαν. Αφορά κυρίως τη στυτική δυσλειτουργία, αλλαγές στον οργασμό, την εκσπερμάτιση, μειωμένη επιθυμία, ακράτεια, αλλαγές στο μήκος ή το σχήμα του πέους (καμπυλότητα). Όλα αυτά αποθαρρύνουν ψυχικά και σεξουαλικά τον άνδρα και κατ΄ επέκταση επηρεάζουν και τη σύντροφο.
Ποιες μπορεί να είναι οι ανησυχίες και ανάγκες των συντρόφων;
Μία πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2023 στο Journal of Sexual Medicine διερεύνησε μέσω συνεντεύξεων την ψυχική εικόνα των γυναικών και το συνολικό τους βίωμα στην προσπάθεια να έχουν ξανά σεξουαλική ζωή με τον αγαπημένο τους.
Η θεματική επικεντρώθηκε στη σεξουαλική υγεία, τις ανεκπλήρωτες ανάγκες , τις σκέψεις, αντιλήψεις και ανησυχίες τους.
Ποια ήταν τα κοινά θέματα που αναδύθηκαν;
- Παρά την δύσκολη εμπειρία που πέρασαν, το ζευγάρι επικοινώνησε περισσότερο στην προσπάθεια να αντιμετωπίσει τη δοκιμασία αυτή και έτσι στην πραγματικότητα ενισχύθηκε ο συναισθηματικός δεσμός.
- Ποτέ πριν στη ζωή τους δεν χρειαζόταν να προγραμματίσουν το σεξ, κάτι που όταν ένας άνδρας λαμβάνει χάπια για τη στύση μπορεί να είναι αναγκαίο. Αυτό ήταν μία μεταβατική φάση που προϋποθέτει την στήριξη από τη σύντροφο και την αμοιβαία επιμονή του ζευγαριού να τα καταφέρει.
- Η σύντροφος έλαβε τον ρόλο του υποκινητή προσκαλώντας σεξουαλικά τον σύντροφο, ο οποίος στην αρχή παρουσίαζε μειωμένη επιθυμία, έτσι ήρθαν ξανά κοντά.
- Ένα κοινό παράπονο ήταν η έλλειψη συμβουλευτικής και υποστήριξης για τη σεξουαλική υγεία υπό την καθοδήγηση γιατρού, την οποία έλαβαν μόνο όταν οι ίδιοι ρώτησαν.
‘Αν δεν έχεις ενημέρωση, δεν θα μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τίποτα…
Οι άνθρωποι φοβούνται να αγγίξουν το σεξ, ακόμα και οι γιατροί’
- Το μοίρασμα με γυναίκες που πέρναγαν το ίδιο έφερε ανακούφιση, δύναμη και αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουν!
‘Βασικό συστατικό σε όλο αυτό είναι η σύνδεση με άλλους ανθρώπους που βρίσκονται σε αυτό το ταξίδι’
Η έρευνα αυτή μας δείχνει την μεταβατική φάση που περνάει ένα ζευγάρι μετά τον καρκίνο του προστάτη, με τις σεξουαλικές δυσλειτουργίες να είναι αρκετά συχνές στον άνδρα, αλλά και τη συναισθηματική δοκιμασία που περνάει η σύντροφος στο πλάι του.
Πλέον, υπάρχουν θεραπείες για όλες τις σεξουαλικές δυσλειτουργίες αρκεί εμείς να πάρουμε την απόφαση να τις ψάξουμε. Η μελέτη φώτισε σημεία που μας οδηγούν στο συμπέρασμα πώς παρά τις δυσκολίες τα ζευγάρια μπόρεσαν να βρουν τους νέους ρυθμούς τους, κατέδειξε επίσης ότι το σεξ δεν παύει να μας ενδιαφέρει, αλλά και την έλλειψη υποστηρικτικού επιστημονικού δικτύου στο κομμάτι αυτό.
Ο ανδρολόγος-ουρολόγος οφείλει να κρατήσει έγκυρα ενημερωμένο τον ασθενή του, συνυπολογίζοντας και τη σύντροφο. Σε κάθε περίπτωση το ζευγάρι δεν πρέπει να διστάζει να μιλά ανοιχτά για οποιαδήποτε σκέψη ή ανησυχία.
Η σεξουαλική υγεία αποτελεί κομμάτι της ζωής μας. Διασυνδέει και ενισχύει την ψυχική και σωματική υγεία και δυναμώνει τη σχέση μας!
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
5 τρόποι για να διατηρήσει ένα υπογόνιμο ζευγάρι τη συναισθηματική και σεξουαλική εγγύτητα
Η διάγνωση της υπογονιμότητας μπορεί να επηρεάσει το ζευγάρι στην επικοινωνία, την ψυχική επαφή, αλλά και την σεξουαλική ζωή, που γίνεται πηγή άγχους και συναισθηματικής δυσφορίας. Αυτό συμβαίνει διότι, όταν το ζευγάρι προσπαθεί να τεκνοποιήσει αλλά δυσκολεύεται και αισθάνεται ότι ο χρόνος περνάει και στενεύουν τα περιθώρια του, το σεξ καταλήγει να αποτελεί «δουλειά», να γίνεται μεθοδολογικά και προγραμματισμένα και να προκαλεί συναισθήματα θυμού, λύπης, άγχους και φόβου.
Η απόλαυση χάνεται, ενώ μπορεί να εμφανιστούν σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Έρευνα έδειξε ότι το 40% γυναικών με υπογονιμότητα αντιμετώπιζαν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σεξουαλικής δυσλειτουργίας σε σχέση με το 25% γυναικών χωρίς υπογονιμότητα. Αντίστοιχα, για τους άνδρες με υπογονιμότητα παρατηρήθηκαν μειωμένη επιθυμία και διέγερση, μεγαλύτερα ποσοστά εμφάνισης στυτικής δυσλειτουργίας και μειωμένη σεξουαλική ικανοποίηση. Οι ανησυχητικές σκέψεις και τα δυσφορικά συναισθήματα του άνδρα λειτουργούν ανασταλτικά στην κινητοποίηση του για σεξουαλική επαφή, ενώ μπορεί να του δημιουργήσουν άγχος για να αποδώσει (anxiety performance), που, όμως τον οδηγεί στην επανάληψη της αποτυχίας.
Ωστόσο, το ζευγάρι που είναι σε διαδικασία προσπάθειας τεκνοποίησης δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι το σεξ δεν γίνεται μόνο για αυτόν το σκοπό και υπάρχουν τρόποι να ενσωματώσει σε αυτό εγγύτητα και ερωτισμό. Πιο συγκεκριμένα:
- Επικοινωνείστε τις σκέψεις και τα συναισθήματα σας
Η επικοινωνία είναι μείζονος σημασίας τόσο για τη συναισθηματική όσο και για τη σεξουαλική εγγύτητα των συντρόφων. Το ζευγάρι είναι απαραίτητο να επικοινωνεί τις ανάγκες, τους προβληματισμούς και τις επιθυμίες του και να μη θεωρεί δεδομένο ότι πάντα ο άλλος θα ξέρει τι σκέφτεται και τον κατάλληλο τρόπο να το διαχειριστεί.
2. Συνεχίστε να κάνετε σεξ ή να μοιράζεστε σεξουαλικές στιγμές ακόμα κι όταν δεν έχετε ωορρηξία
Είναι σημαντικό για το ζευγάρι να διατηρεί την εγγύτητα ακόμα κι όταν δεν είναι η μέρα της ωορρηξίας. Τοιουτοτρόπως, δε θα θέτει ως αυτοσκοπό μόνο την αναπαραγωγή ούτε θα περιορίζεται σε μία μόνο ημέρα, καθώς η συχνότητα αλλά και η ποιότητα των σεξουαλικών επαφών επηρεάζει και την ικανοποίηση που αντλούν οι σύντροφοι από τη σχέση.
3. Αποφύγετε να μιλάτε μόνο για την υπογονιμότητα
Αυτό δεν σημαίνει ότι το ζευγάρι δεν πρέπει να μιλάει καθόλου για αυτό το ζήτημα, αλλά να μην το αφήνει να καθορίζει όλους τους τομείς της ζωής του. Είναι καλό να μοιράζεται στιγμές, κοινό ποιοτικό χρόνο και να φτιάχνει εμπειρίες πέραν όσων σχετίζονται με την προσπάθεια τεκνοποίησης.
4. Αναπτύξτε εναλλακτικούς τρόπους συναισθηματικής και σεξουαλικής σύνδεσης
Γυναίκες που βρίσκονται στη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης δεν έχουν πάντα την επιθυμία για σεξουαλική επαφή. Ωστόσο, αυτό δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να εκλείψει από τη σχέση κάθε αίσθηση ερωτισμού ή σεξουαλικότητας. Το ζευγάρι μπορεί να αναπτύξει εναλλακτικούς τρόπους σύνδεσης, συναισθηματικής και σεξουαλικής, και οι εξωλεκτικές εκδηλώσεις τρυφερότητας, όπως η βλεμματική επαφή, τα χάδια και τα φιλιά, μπορούν να συμβάλλουν προς αυτήν την κατεύθυνση.
5. Να είστε ανοιχτοί και πρόθυμοι στην προοπτική πιθανής σεξουαλικής επαφής
Ένας παράγοντας που παίζει ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στη σεξουαλική επαφή πέραν της αρχικής επιθυμίας είναι η απαντητική επιθυμία, δηλαδή η δεκτικότητα και η προθυμία να είναι ανοιχτός ο ένας σύντροφος στα ερωτικά ερεθίσματα και κινήσεις του άλλου. Δεν είναι απαραίτητο να προϋπάρχει η επιθυμία, αλλά μπορεί να επέλθει με την κατάλληλη διέγερση και την ψυχολογική ετοιμότητα του ζευγαριού.
Το άγχος έχει φανεί ότι αυξάνει τις πιθανότητες αποτυχίας σύλληψης σε ζευγάρια που βρίσκονται σε διαδικασία Εξωσωματικής Γονιμοποίησης (In Vitro Fertilisation-IVF), ενώ η διατήρηση μιας ενεργούς και ποιοτικής σεξουαλικής ζωής, που φέρνει κοντά το ζευγάρι και μειώνει το άγχος και την δυσφορία, αυξάνει και τις πιθανότητες για επιτυχημένη προσπάθεια τεκνοποίησης.
Οι σύντροφοι είναι καλό να μιλάνε και να ακούν ο ένας τον άλλον και, αν αισθάνονται ότι αυτή η δοκιμασία τούς απομακρύνει συναισθηματικά ή και σεξουαλικά και δεν μπορούν να το διαχειριστούν, να απευθύνονται σε έναν ειδικό ψυχικής και σεξουαλικής υγείας, αναζητώντας τη λύση σαν σύμμαχοι, σύντροφοι, εραστές και μελλοντικοί γονείς.
Διδυμοπούλου Αγγελική
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια CBT
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Learn More
Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη: Ψυχική, Σεξουαλική υγεία και Σχέσεις
Τα λόγια της Ε., 26 ετών, που ζει με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 τα τελευταία 4 χρόνια
“Πριν τη διάγνωση του διαβήτη είχα σταθερά καλή σεξουαλική ζωή, δεν είχα ιστορικό σε μυκητιάσεις ή ξηρότητα. Τους μήνες που άρχισε μάλλον να υπάρχει η νόσος, χωρίς να έχω τη διάγνωση, είχα για 5 μήνες συνεχόμενες μυκητιάσεις στον κόλπο για τις οποίες λάμβανα θεραπείες, κατόπιν επισκέψεων στον γιατρό, το ίδιο και ο σύντροφός μου.
Βέβαια, επειδή είχαμε μονογαμική σχέση για καιρό και είχαμε ελεύθερες επαφές αυτό μας έβαζε συνέχεια στην ίδια κατάσταση με τις αλληλο-μολύνσεις, ενώ εγώ είχα ξηρότητα στον κόλπο και έντονες συγκρούσεις μαζί του, επειδή δεν ήμουν διεγερμένη, πονούσα και υπήρχαν εκκρίσεις κατά τη διάρκεια της επαφής, που μόλις το αντιλαμβανόμουν ένιωθα αηδία, ήθελα να ντυθώ και να φύγω…
Ο σύντροφός μου με χρέωνε ότι δεν θέλω το σεξ μαζί του, ενώ εγώ δεν ένιωθα καθαρή, ένιωθα άρρωστη, χωρίς σεξουαλική επιθυμία. Ωστόσο, με τον συγκεκριμένο άνθρωπο το συναισθηματικό κομμάτι δεν πήγαινε καλά, οπότε και αυτό μπορεί να με απωθούσε, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν έδειχνε κατανόηση σε κάνενα επίπεδο. Μου έχει μείνει σαν μία αρκετά άσχημη περίοδος. ‘Ημουν 22 χρονών, μόλις είχα πάρει το πτυχίο μου, ήταν μία περίοδος που είχα φανταστεί ότι θα ένιωθα πιο δυνατή και πιο δημιουργική και σε συνδυασμό με το ότι δεν μπόρεσα να βρω άμεσα μία δουλειά στον κλάδο μου, αφήνοντας την ημιαπασχόληση που είχα πριν, είχα άπλετο χρόνο, κάτι που δεν επιδίωκα γενικά, με πάρα πολλές επισκέψεις σε γιατρούς.
Μετά τις επαναλαμβάνόμενες ιατρικές επισκέψεις βρέθηκε πολύ ανεβασμένο το σάκχαρο. Ένιωθα φθαρτή και θυμό, ότι σε αυτή την ηλικία δεν θα έπρεπε να ασχολούμαι με την υγεία μου και εν τέλει με το ζάχαρό μου, θα έπρεπε να περνάω καλά, όλος ο περίγυρός μου έκανε κάτι άλλο κι εγώ είχα να πάω για τρίτο υπέρηχο και να μου τρυπήσουν 8η φορά οι γιατροί το χέρι…
Μόλις σταθεροποίηκε η κατάσταση , γνώριζα πια τι έχω και τι μπορώ να κάνω γι’αυτό, εντάχθηκε ως μέρος της ρουτίνας μου, όπως πλένουμε τα δόντια μας όλοι οι άνθρωποι, εγώ νιώθω απλά ότι έχω να κάνω και την ινσουλίνη μου. Φροντίζω τον εαυτό μου, προσπαθώ να έχω σταθερά τη γυμναστική 3 φορές την εβδομάδα και να περπατάω, δύσκολο κάποιες φορές με την δουλειά να προσέχω απόλυτα τη διατροφή μου, αλλά το προσπαθώ. Η σεξουαλική ζωή έκτοτε δεν αντιμετώπισε κάνενα πρόβλημα.”
Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη αποτελεί μία εκστρατεία, που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση για τον σακχαρώδη διαβήτη (ΣΚ). Χρησιμεύει ως μια σημαντική υπενθύμιση και επαγρύπνηση ότι ο επιπολασμός αυξάνεται παγκοσμίως.
Η ημερομηνία 14 Νοεμβρίου είναι αφιερωμένη στην γέννηση του Frederick Banting, γιατρού και ζωγράφου, ο οποίος μαζί με τον επιστήμονα Charles Best, προσέφεραν πρώτοι τον Οκτώβριο του 1921 την ιδέα που οδήγησε στην ανακάλυψη της ινσουλίνης.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης, που επηρεάζει σχεδόν 415 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος, η οποία επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής. Οφείλεται σε μειωμένη έκκριση ή μειωμένη δράση της ινσουλίνης ή και των δύο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ολική (διαβήτης τύπου 1) ή μερική έλλειψη ινσουλίνης (διαβήτης τύπου 2). Ο ΣΔ τύπου 1 (πρώην ινσουλινοεξαρτώμενος ή νεανικός διαβήτης) είναι το πιο συχνό μεταβολικό νόσημα στην παιδική ηλικία, ένα πρόβλημα ιατρικό και παράλληλα κοινωνικό.
Οι πάσχοντες, προκειμένου να αποφύγουν τις επιπλοκές της ασθένειας και να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους, χρειάζεται να αναπροσαρμόσουν την ρουτίνα τους και να ενσωματώσουν στην καθημερινότητα τη δική τους θεραπεία.
Μπορεί να αισθάνεστε ότι υπάρχουν τρία «πρόσωπα» σε μία σχέση με ένα διαβητικό άτομο– εσείς, το άλλο άτομο και η ίδια η πάθηση.
Η συνεχής παρακολούθηση του σακχάρου στο αίμα, η χορήγηση της ινσουλίνης, ο προγραμματισμός του επόμενου γεύματος και των σωματικών συμπτωμάτων, που μαθαίνει να παρακολουθεί το άτομο με διαβήτη, ώστε να ανταποκρίνεται στην φροντίδα του εαυτού του, μπορεί να φέρουν εξάντληση, απορία, εκνευρισμό, τόσο στον ίδιο τον άνθρωπο, όσο και στη σχέση του. Από τους γάμους έως τις φιλίες, τα ραντεβού μέχρι την επαγγελματική ζωή, ο διαβήτης φαίνεται να δίνει το παρόν σε κάθε πτυχή των σχέσεων.
Σε έρευνα για τις χρόνιες παθήσεις, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες δήλωσαν πώς η αυτοφροντίδα τους επηρέαζε αρνητικά τις σχέσεις τους.
Άραγε πόσο σημαντικό είναι, σε κάθε περίπτωση που ένα κοντινό μας πρόσωπο, πόσο μάλλον ο σύντροφός μας, ζει με ένα χρόνιο νόσημα, σωματικό ή ψυχικό, εμείς να γνωρίζουμε:
- Τι είναι η συγκεκριμένη νόσος;
- Τι συναισθήματα μπορεί να δημιουργεί;
- Πώς μπορούμε να συμβάλλουμε ενεργά στη φροντίδα, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται τον έμμεσο, αλλα πολύτιμο, τρόπο ψυχικής ενθάρρυνσης και στήριξης;
Η σημασία της ψυχοεκπαίδευσης:
Είτε είμαι γονέας, φίλος ή σύντροφος οφείλω να γνωρίζω τι συμβαίνει στον αγαπημένο μου. Αν ρωτήσουμε τα άτομα με χρόνια νοσήματα ποιος πραγματικά νιώθουν ότι κατανοεί τι είναι αυτό που έχουν, οι απαντήσεις θα μας απογοητεύσουν.
Η Ψυχοεκπαίδευση αποτελεί μια ψυχοθεραπευτική παρέμβαση με τρεις βασικούς πυλώνες την:
- Ενημέρωση για τη νόσο
- Εκπαίδευση σε δεξιότητες επικοινωνίας, αποτελεσματικής επίλυσης των προβλημάτων, αντιμετώπισης του στρες και βελτίωσης των διαπροσωπικών σχέσεων
- Υποστήριξη ασθενών και οικογενειών για την αντιμετώπιση των συνεπειών της νόσου στην καθημερινή ζωή
Όπως είχε πει και ο Oliver Sacks, Βρετανός νευρολόγος (1933-2015), “Εξετάζοντας την ασθένεια, αποκτούμε γνώση για την ανατομία και τη φυσιολογία της ασθένειας. Εξετάζοντας το άτομο με την ασθένεια, αποκτούμε γνώση για τη ζωή.”.
Ευχαριστώ πολύ την Ε. για την εμπιστοσύνη και το μοίρασμα της δικής της ιστορίας, που αποσκοπεί να δώσει δύναμη σε κάθε άνθρωπο, ο οποίος ενδέχεται να βρει τον εαυτό του σε σημεία του δικού της βιώματος.
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Πώς να διαχειριστεί το ζευγάρι την ασυμφωνία στην σεξουαλική επιθυμία;
Στις μακροχρόνιες ερωτικές σχέσεις, η επιθυμία και το κίνητρο των συντρόφων για σεξουαλική επαφή μπορεί να μεταβάλλεται και ενίοτε να μην συγχρονίζεται. Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό και δεν αποτελεί λόγο ανησυχίας εκτός κι αν μετατραπεί σε χαρακτηριστικό μιας μόνιμης κατάστασης, το οποίο προκαλεί άγχος στους συντρόφους και προβλήματα στη σχέση.
Σε έρευνα που έγινε στη Βρετανία σε 11.690 άτομα βρέθηκε ότι το πιο συχνό θέμα στη σχέση των ζευγαριών ήταν η ασυμφωνία στη σεξουαλική επιθυμία. Πιο συγκεκριμένα, οι γυναίκες ανέφεραν ως προβληματισμό κυρίως αυτό το ζήτημα και το ότι συχνά δεν ένιωθαν «συναισθηματικό δέσιμο» με τους συντρόφους τους, ενώ οι άνδρες ανέφεραν ως προβληματισμό το ότι δεν μοιράζονταν τις ίδιες σεξουαλικές προτιμήσεις με τις συντρόφους τους.
Τι μπορούν να κάνουν, όμως, τα ζευγάρια ώστε να διαχειριστούν την ασυμφωνία στη σεξουαλική επιθυμία, είτε αυτή αφορά τη συχνότητα είτε την ποιότητα της σεξουαλικής επαφής;
- Η επικοινωνία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο που μπορεί να συμβάλει στην επίλυση του προβλήματος. Είναι μείζονος σημασίας οι σύντροφοι να μην περιμένουν ο ένας να «διαβάσει το μυαλό» του άλλου, αλλά να μοιράζονται τους προβληματισμούς, τα συναισθήματα και τις προτιμήσεις τους αναφορικά με τη σεξουαλική επαφή. Ωστόσο, είναι σημαντικός και ο τρόπος που θα επικοινωνηθούν αυτά τα θέματα ανάμεσα στο ζευγάρι, ούτως ώστε να μην ενισχύσουν περαιτέρω τη διαφωνία και το δυσφορικό κλίμα.
- Οι σύντροφοι θα πρέπει να αντιμετωπίζουν το ζήτημα από κοινού, σαν ζευγάρι. Είναι καλό να αποφεύγεται τόσο η προσωποποίηση και η αυτοενοχοποίηση όσο και η ετερομομφή και απόδοση ευθύνης του ενός συντρόφου στον άλλον. Η σεξουαλική επιθυμία σχετίζεται ιδιαίτερα με την ψυχική κατάσταση του ατόμου, τις συνθήκες που βιώνει στη ζωή του, τις προσδοκίες που έχει για την σεξουαλική του ζωή. Ωστόσο, το ζευγάρι θα πρέπει να κατανοήσει ότι και η δυναμική της σχέσης, η στάση του συντρόφου, το πόσο προκαλεί και προσκαλεί ο ένας τον άλλον για σεξουαλική συνεύρεση, μπορεί να καθορίσουν αντίστοιχα τη σεξουαλική ασυμφωνία. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του δείκτη σεξουαλικής επιθυμίας και αυτοδιάθεσης και δεν πρέπει να συγκρίνεται με εκείνον του συντρόφου του, οδηγώντας σε σύγκρουση και συχνές κόντρες μέσα στη σχέση.
- Κρίνεται σημαντικό να αξιολογηθούν και ενδεχόμενοι παράγοντες επιβάρυνσης, οι οποίοι συμβάλλουν στη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, όπως προβλήματα υγείας ή παράγοντες άγχους (χρόνια κόπωση ή ο ερχομός ενός παιδιού). Επομένως, είναι καλό οι σύντροφοι να φροντίζουν την σωματική και ψυχική τους υγεία, τον τρόπο ζωής τους, αλλά και να αναζητούν την ιατρική παρακολούθηση.
Διδυμοπούλου Αγγελική
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια CBT
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.ΣΥ.
Learn More
Απιστία: Όταν έμαθα ότι η γυναίκα μου έχει άλλον…
“Είμαι 37 χρονών και παντρεμένος με τη γυναίκα μου 6 χρόνια, νόμιζα ότι ήμασταν καλά μαζί, αλλά κατάλαβα ότι εθελοτυφλούσα. Βυθισμένος στην δουλειά μου, 10 ώρες την ημέρα, με τα παιδιά στον αυτόματο. Πίστευα ότι κάνοντας το καλύτερο για να μην τους λείψει τίποτα θα ήμασταν ευτυχισμένη οικογένεια. Τώρα καταλαβαίνω ότι δεν ήμουν δίπλα στη γυναίκα μου…τουλάχιστον όχι σαν σύντροφος. Δεν τολμάω να πω σε κάνεναν για την απιστία της. Τι θα μου πουν; Θα μου πουν φύγε. Θα με θεωρήσουν γελοίο αν μείνω κοντά της, εγώ όμως την αγαπάω ακόμα. Με θυμώνουν όσα έκανε…Δεν σκέφτηκε τα παιδιά μας; Αλλά αν εγώ θέλω να μείνω; Ίσως καταβάθος πιστεύω ότι έφταιξα κι ας με διαλύει αυτό.”
Απιστία. Ένα κεφάλαιο, που μόνο στο άκουσμα προκαλεί αντιδράσεις. Τι σημαίνει απιστία και τι πίστη; Φεύγοντας από τα πρέπει και τους κανόνες που διέπουν εμάς τους ανθρώπους, την τελική απόφαση, όταν εισβάλλει ένα τρίτο πρόσωπο σε μία σχέση, την παίρνει το ζευγάρι ή καλύτερα ο απατημένος…
Ακούμε καθημερινά ανθρώπους να μας εμπιστεύονται βαθιές σκέψεις, φόβους, ανησυχίες που μπορεί να μην έχουν αποκαλύψει ούτε στον πιο κοντινό τους. Συχνά στην απιστία δεν έχεις παρά να ρωτήσεις τον άνθρωπο που νιώθει προδωμένος αν θέλει τον σύντροφό του ακόμα, αν τον αγαπάει, αν τον ποθεί, αν θέλει να προσπαθήσει. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Υπάρχει η επιλογή σου. Βέβαια, αυτό δεν αναιρεί τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα ζευγάρι στην νέα αρχή που θα κάνει μετά από το σοκ της αποκάλυψης του «άλλου», αλλά και οι σκέψεις με σενάρια που θα τον ακολουθούν συγκρίνοντας τον εαυτό με εκείνον τον άλλον ή την άλλη.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που συμβαίνουν όταν πέφτει το παραβάν είναι η αύξηση της σεξουαλικής ζωής…Κι όμως! Το ζευγάρι ενεργοποιείται ξανά. Σκέφτεται πολύ. Συνειδητοποιεί λάθη. Αρχίζει να κρίνει τι έκανε και τι θα έπρεπε να είχε κάνει. Τότε, όμως, είναι που η απιστία μπορεί να λειτουργήσει ως αποφόρτιση μίας σχέσης που μας αφυπνίζει και μας τοποθετεί στην αφετηρία. Μας καλεί να ξεκινήσουμε έναν αγώνα ή να τα παρατήσουμε και να αποχωρήσουμε.
Στην ερώτηση λοιπόν και τώρα τι; Δεν υπάρχει μια “σωστή” απάντηση και η απόφαση εξαρτάται από τα συναισθήματά μας. Σίγουρα εν βρασμώ δεν μπορούμε να δώσουμε μία συνειδητή απάντηση. Είναι πάντα καλό να απευθυνθούμε σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, εάν αισθανόμαστε πώς η λύση μοιάζει με μονοπάτι ομίχλης. Να θυμάστε όμως πάντα ότι η απάντηση δεν θα έρθει από κανέναν άλλον, παρά μόνο από εσάς.
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
5 βήματα που πρέπει να θυμάσαι για να πετύχει μία νέα γνωριμία!
Η προσέγγιση μιας νέας γνωριμίας με επιτυχία απαιτεί κάποιες δεξιότητες, προσοχή, αλλά και «χημεία» που θα αναπτυχθεί μεταξύ των δύο ανθρώπων. Παρατηρούμε ότι αρκετοί νέοι, αλλά και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, διστάζουν να προσεγγίσουν, εγκλωβισμένοι στον φόβο της απόρριψης. Να θυμάστε πώς η απόρριψη είναι κομμάτι της ζωής μας και μένοντας στον φόβο αγνοούμε τις πιθανότητες να πετύχει η προσπάθειά μας.
Εδώ είναι 5 συμβουλές που μπορεί να μας φανούν χρήσιμες στην απόπειρα μίας νέας γνωριμίας:
- Παρουσιαζόμαστε με χαμόγελο και ευγένεια: Μιλάμε για τον εαυτό μας με τρόπο που πιστεύουμε σε εμάς, λίγα λόγια για τις ασχολίες και το επάγγελμά μας, αλλά ταυτόχρονα δίνοντας χώρο και χρόνο να καταλάβουμε την διάθεση που έχει το άτομο απέναντί μας. Ακόμη και από την γλώσσα του σώματος – γνωστή ως μη λεκτική επικοινωνία – μπορούμε να αντλήσουμε πολύτιμες πληροφορίες, που μας ανατροφοδοτούν.
- Ακούμε προσεκτικά: Ένας καλός τρόπος να κατανοήσουμε καλύτερα τι πραγματικά συμβαίνει σε μία νέα γνωριμία είναι να ακούσουμε προσεκτικά. Κάνουμε ερωτήσεις και δείχνουμε ενδιαφέρον γι’ αυτά που μας λέει ο συνομιλητής μας. Μην ξεχνάμε ότι η συμπεριφορά μας είναι η μόνη άμεση απόδειξη ότι μας ενδιαφέρει κάτι ή κάποιος.
- Δείχνουμε σεβασμό: Συχνά επικρατεί η ανασφάλεια, ειδικά στο μυαλό ενός άντρα, μην φέρει σε δύσκολη θέση το άτομο που τον ενδιαφέρει. Με δεδομένη την ένδειξη σεβασμού και την αντίληψη των ορίων, που μπορεί να θέσει η γυναίκα, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να παρεξηγηθούμε. Επιπλέον, σε μία νέα γνωριμία (αλλά και γενικά) είναι χρήσιμο να αποφύγουμε την αντιπαράθεση με άκομψο τρόπο!
- Κοινά ενδιαφέροντα: Αν ανακαλύψουμε κοινά ενδιαφέροντα, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε ως ένα επόμενο βήμα να έρθουμε πιο κοντά και να γνωριστούμε περισσσότερο. Η πρόταση για μία κοινή έξοδο ή δραστηριότητα είναι μία καλή ιδέα!
- Δίνουμε χρόνο: Οι σχέσεις δεν αναπτύσσονται άμεσα και το αν ταιριάζουμε με έναν άνθρωπο δεν μπορεί να φανεί από την πρώτη αλληλεπίδραση. Χρειάζεται χρόνος για να γνωριστούμε και βήμα βήμα να αρχίσουμε να δημιουργούμε μία σχέση, εφόσον υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον και επιθυμία.
Το σημαντικότερο είναι να είμαστε φυσικοί και αυθεντικοί. Η αυτοπεποίθησή μας συνδέεται με την τόλμη να διεκδικήσουμε κι αν νιώθουμε πώς δεν είναι το δυνατό μας σημείο, ας μην ξεχνάμε πώς υπάρχει χώρος για βελτίωση. Επιπλέον, το φλερτ μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης, καθώς απαιτεί να εκφράζουμε τον εαυτό μας, να είμαστε περιποιημένοι και να νιώθουμε ελκυστικοί. Μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε δημιουργικό και περιπετειώδες, διότι με τον κάθε ξεχωριστό άνθρωπο «ανοίγει» μία νέα πύλη επικοινωνίας.
Άλλωστε, όταν αισθανόμαστε ευφορία ο εγκέφαλός μας απαντά με την έκκριση ορμονών που συνδέονται με ευχάριστα συναισθήματα!
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Κακοποίηση: Μία άλλη όψη του νομίσματος, πηγαίνοντας από τον κίνδυνο στην προστασία
Το φλερτ είναι μία όμορφη συνθήκη που φέρνει κοντά δύο ανθρώπους. Αφορά την έκφραση λεκτικής ή μη λεκτικής επικοινωνίας προς έναν άλλο άνθρωπο, που μας ελκύει. Στην εποχή μας παρατηρούμε μία τάση να το προσεγγίζουμε σαν ιδέα με δεύτερες σκέψεις. Από τη μία, υπάρχει ο φόβος της απόρριψης, άρα δεν φλερτάρω, γιατί φοβάμαι ότι θα εισπράξω το «όχι» και στην αντίθετη όχθη, η φοβία και καχυποψία πώς το άτομο που με φλερτάρει μπορεί να με βλάψει.
Τα περιστατικά βίας, κακοποίησης, ακόμα και δολοφονίας, που γίνονται όλο και περισσότερο γνωστά, μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να τα αναπαράγουν σε μεγάλο βαθμό, αναμφίβολα μας φέρνουν αντιμέτωπους με δυσπιστία. Δημιουργείται, λοιπόν, ένα ερώτημα ποια είναι τα όρια μεταξύ του φλερτ και της συμπεριφοράς που καταπατάει τα όριά μου;
Η ισορροπία βρίσκεται κάπου στη μέση. Παρατηρούμε πως αρκετοί άνθρωποι πια διστάζουν να μιλήσουν, να ανοιχτούν, να πουν ένα κοπλιμέντο σε ένα άλλο άτομο. Θα λέγαμε ότι ζούμε μία εποχή των άκρων, από τη μία βλέπουμε τη σεξουαλική απελευθέρωση του ανθρώπου και από την άλλη ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον συντηρητισμό, τον δισταγμό και τον φόβο.
Τι οφείλει να προσέχει, καθένας από εμάς, όταν κάνει μία νέα γνωριμία ή και σχέση; Σε μία νέα γνωριμία πράγματι δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιος είναι ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας, ποιες οι προθέσεις τους και ποιος ο χαρακτήρας του. Υπάρχει, όμως, κάτι που ξέρουμε και αυτό είναι τα δικά μας όρια, οι δικοί μας κανόνες συμπεριφοράς, τόσο για εμάς τους ίδιους, όσο και για πράξεις που εισπράττουμε από φίλους, οικογένεια και συντρόφους.
Στην εποχή μας υπάρχει μία τάση να δαιμονοποιούμε και να γιγαντώνουμε το κακό. Μία κακοποίηση είναι πάντα και για όλους μας απαράδεκτη, κατακριτέα και προσδοκούμε την τιμωρία του ανθρώπου που δεν σεβάστηκε ή/και έβλαψε τον άλλο. Ωστόσο, δεν δίνουμε βάση στο σημαντικότερο, στα «καμπανάκια» που μας χτυπούν πριν έρθει η κακιά στιγμή.
Αδιαμφισβήτητα δεν μπορούμε πάντα και δυστυχώς να προλάβουμε τα δυσάρεστα γεγονότα, η πρόληψη, όμως, μέσω της ενημέρωσης, μπορεί να δημιουργήσει την μεγαλύτερη «ασπίδα» προστασίας.
Μία σχέση ξεκινάει να είναι κακοποιητική ένα πρωί ή υπήρχαν σημάδια από πριν; Στην πλειοψηφία, υπάρχουν σημάδια τα οποία, είτε εν αγνοία μας, είτε εν γνώση μας αγνοούμε. Εν αγνοία εννοούμε όταν ένας άνθρωπος μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον κακοποίησης, είτε λεκτικής, είτε σωματικής δύνεται αυτό να το μεταβιβάσει στη δική του ζωή, τη δική του οικογένεια, τα δικά του πρότυπα συμπεριφοράς και συνθήκης.
Ο πραγματικός αριθμός των περιστατικών κακοποίησης εκτιμάται ότι είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που δείχνουν οι έρευνες. Δυστυχώς όταν μία πόρτα κλείνει, μαζί της «παίρνει» και όλη την αλήθεια που έχει ένα σπίτι, ένα ζευγάρι, μία οικογένεια.
Αν έχω μάθει να σέβομαι εγώ ο ίδιος το σώμα μου, να προστατεύομαι μέχρι το σημείο που μπορώ, να παρατηρώ τι δεν μου αρέσει και τι παραβιάζει τα δικαιώματά μου, οφείλω στον εαυτό μου να προστατευτώ και αν χρειαστεί να ζητήσω βοήθεια!
Μέσα από την ενημέρωση και την πρόληψη προστατεύεται και το θύμα και ο θύτης. Προφανώς υπερασπιζόμαστε τον άνθρωπο που είναι το θύμα, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο θύτης είναι ένας άνθρωπος με ψυχοπαθολογία, προβλήματα άλυτα, που κάνει κακό στους άλλους, αλλά και στον εαυτό του.
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.