ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

Μειωμένη σεξουαλική επιθυμία στη γυναίκα: πού οφείλεται;

Η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία είναι ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που απασχολούν τη γυναίκα, χωρίς, ωστόσο, να συνεπάγεται απαραίτητα και την μείωση των σεξουαλικών επαφών. Αν υπάρξει σεξουαλική προσέγγιση, μπορεί να ανταποκριθεί και να απολαύσει τη σεξουαλική πράξη. Συνήθως όμως στη γυναίκα που παρουσιάζεται αυτό το πρόβλημα παρατηρείται και μείωση των σεξουαλικών της επαφών, καθώς αποφεύγει την σεξουαλική εμπλοκή. Όταν λοιπόν μια γυναίκα εμφανίζει υποτονική σεξουαλική διάθεση, αποφεύγει τη σεξουαλική επαφή και έχει μειωμένες ή καθόλου σεξουαλικές φαντασιώσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε γίνεται λόγος για μια σεξουαλική δυσλειτουργία.

Η σεξουαλική επιθυμία επηρεάζεται τόσο από βιολογικούς όσο και από ψυχολογικούς παράγοντες. Οι βιολογικοί παράγοντες σχετίζονται με τα επίπεδα των ορμονών, οιστρογόνων ή ανδρογόνων, η μείωση των οποίων προκαλεί και πτώση στη σεξουαλική διάθεση της γυναίκας. Αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν κυρίως στην περίοδο της εμμηνόπαυσης, ενώ η σεξουαλική επιθυμία επανέρχεται με τον καιρό σε ικανοποιητικά επίπεδα. Άλλοι βιολογικοί παράγοντες αφορούν τη σωματική υγεία της γυναίκας που μπορεί να αντιμετωπίζει παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα ή παρενέργειες από κάποια φαρμακευτική αγωγή.

Οι ψυχολογικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην μείωση της σεξουαλικής διάθεσης της γυναίκας ποικίλλουν.

• Η επίδραση των αντιλήψεων και των προτύπων που υιοθετεί από τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο και το περιβάλλον της είναι καθοριστικής σημασίας για το πώς νιώθει με τον εαυτό της, κατά πόσο διεκδικεί και εκφράζει την σεξουαλικότητα της.  Η γυναίκα βομβαρδίζεται από πληροφορίες σχετικά με το ποιοι είναι οι κατάλληλοι τρόποι συμπεριφοράς για να θεωρείται ελκυστική, ποιες είναι οι σωστές αναλογίες σώματος, δημιουργώντας «πρέπει», που την εγκλωβίζουν και την μπλοκάρουν σεξουαλικά. Η εικόνα σώματος, το πώς νιώθει, τι σκέφτεται και πώς εκφράζεται μέσα από το σώμα της, παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο στο πόσο έντονη σεξουαλική επιθυμία θα έχει και στην έκφραση της σεξουαλικότητας της.

• Καθοριστική είναι και η ποιότητα της σχέσης, αν υπάρχει επικοινωνία, τσακωμοί, συγκρούσεις, το πώς αισθάνεται η γυναίκα για τον σύντροφο της, καθώς και η στάση του συντρόφου απέναντι της. Η διεκδίκηση και η συναισθηματική εμπλοκή του συντρόφου, μπορεί να πυροδοτήσουν τη σεξουαλική  διάθεση της γυναίκας. 

• Ενίοτε η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία μπορεί να συνυπάρχει με κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα, όπως κατάθλιψη ή αγχώδεις διαταραχές. Σε αυτές τις περιπτώσεις κρίνεται σκόπιμο να αντιμετωπίζεται και το ψυχολογικό πρόβλημα, έτσι ώστε να βελτιωθεί και το σεξουαλικό.

• Επιπλέον, η ύπαρξη κάποιας σεξουαλικής δυσλειτουργίας τόσο στην ίδια, όπως δυσκολία στον οργασμό ή πόνο κατά την σεξουαλική επαφή, όσο και στον σύντροφο της, ενδέχεται να λειτουργήσουν κατασταλτικά για τη σεξουαλική της διάθεση.

• Τέλος, σημαντικό ρόλο παίζουν και η αυστηρή ανατροφή και ηθικές αξίες που μετέδωσε το οικογενειακό της περιβάλλον σε νεαρή ηλικία, δημιουργώντας της την εντύπωση ότι το σεξ είναι κάτι κακό ή και ανήθικο.

Η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ψυχολογία τόσο της ίδιας της γυναίκας, η οποία αγχώνεται για τον σύντροφο και τη σχέση της και πιέζεται, όσο του συντρόφου της, ο οποίος μπορεί να αισθάνεται απόρριψη, θυμό, να νιώθει μη επιθυμητός ή να θεωρεί ότι ο ίδιος ευθύνεται. Η επικοινωνία στο ζευγάρι και η αναζήτηση της θεραπευτικής προσέγγισης μέσα από έναν ειδικό αποτελούν τα κλειδιά στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της μειωμένης σεξουαλικής επιθυμίας.

Learn More

Οι λόγοι που απιστούν οι άνδρες και οι γυναίκες

Υπάρχουν αρκετοί κοινοί λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν τα δύο φύλα στην απιστία. Η σεξουαλική στέρηση, μια σεξουαλική δυσλειτουργία, τα προβλήματα στην επικοινωνία, η ανάγκη για επιβεβαίωση, η έλλειψη σεξουαλικής ικανοποίησης, η παρορμητικότητα  είναι κάποια από τα κίνητρα που μπορεί να ωθήσουν τον άνδρα και τη γυναίκα στην απιστία.

Είναι αλήθεια ότι είναι πιο σύνηθες για τον άνδρα να καταφεύγει στη λύση της απιστίας, την οποία βλέπει είτε σαν ανακούφιση από τα προβλήματα της σχέσης του, είτε σαν ευκαιρία να νιώσει επιθυμητός και σεξουαλικός, ενισχύοντας έτσι την αυτοπεποίθηση του. Βιώνει ναρκισσιστικά την εμπειρία της απιστίας, καθώς πιστεύει ότι το σεξ εκτός σχέσης θα τον κάνει να νιώσει δυνατότερο και κυρίαρχο. Μάλιστα, όταν ο ίδιος αισθάνεται και βλέπει ότι μεγαλώνει ηλικιακά, αυξάνεται και η ανασφάλεια που νιώθει για τον σεξουαλικό του ρόλο, με αποτέλεσμα να επιζητά περισσότερο την επιβεβαίωση μιας περιστασιακής επαφής, ώστε να νιώσει «νεότερος». Από την άλλη, τα προβλήματα επικοινωνίας, η γκρίνια, οι καυγάδες και η σεξουαλική συνήθεια που επέρχεται μέσα στη σχέση, σε συνδυασμό με το άγχος της επαγγελματικής του καριέρας τον κάνουν να χρησιμοποιεί την απιστία σαν ένα μέσο διαφυγής από την καθημερινότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις ένα τρίτο πρόσωπο λειτουργεί σαν ένα ευχάριστο διάλειμμα σε ένα φορτωμένο πρόγραμμα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τα κατάλοιπα που έχουν αφήσει προηγούμενα πρότυπα κοινωνικών ρόλων του άνδρα και της γυναίκας, όπου η απιστία για τον άνδρα κοινωνικά είναι πιο «αποδεκτή», διευκολύνοντας τον να προβεί σε αυτήν, αφού δεν στιγματίζεται, όπως η γυναίκα.

Η γυναίκα που απιστεί συνήθως θα αναζητήσει κάποιον που θα της δείξει το ενδιαφέρον που ίσως δεν εισπράττει στην σταθερή της σχέση, ενώ θα την κάνει να νιώθει θηλυκή, ποθητή και ελκυστική. Στην ηλικία των 30-40 ετών ζητάει αρκετή προσοχή και τρυφερότητα από το σύντροφό της, ενώ βλέπει το πόσο αρέσει και στο περιβάλλον της. Στην δεκαετία αυτή ενδέχεται να θέσει υπό αμφισβήτηση τον τρόπο ζωής της. Σ’ αυτή την ηλικία ο γάμος, η μητρότητα, το επάγγελμα ίσως να την κουράσουν και να θελήσει αλλαγές και ανανέωση και έτσι να οδηγηθεί στην αγκαλιά ενός άντρα που να ικανοποιήσει τις συναισθηματικές και σεξουαλικές της ανάγκες. Όταν μάλιστα η γυναίκα αισθανθεί ότι ο σύντροφος της την παραμελεί και αδιαφορεί, τότε είναι πιο επιρρεπής στην απιστία.

Ωστόσο, μια σχέση χρειάζεται την επικοινωνία για να μπορέσει να διατηρηθεί η ψυχική επαφή και μια ενεργή και ποιοτική σεξουαλική ζωή, από την οποία και οι δύο σύντροφοι θα αντλούν ικανοποίηση. Για αυτό είναι χρήσιμο να μοιράζονται τα συναισθήματα τους, τις ανάγκες και τους προβληματισμούς τους και να αναζητούν από κοινού τη λύση στις δυσκολίες, κλείνοντας την πόρτα σε τρίτα πρόσωπα, ώστε να ξαναβρούν αυτό που ο χρόνος, η μονοτονία και η καθημερινότητα τους πήρε.

Learn More

Η σημασία των προκαταρκτικών παιχνιδιών και των φιλιών στο σεξ

Αναμφίβολα το «σεξ στα γρήγορα» είναι προκλητικό και συχνά συναρπαστικό. Είναι η ουσιαστική εξωτερίκευση της ενστικτώδους επιθυμίας και του πάθους που κυριαρχεί σε ένα ζευγάρι. Ωστόσο, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες τείνουν να συμφωνούν ότι οι ποιοτικότερες σεξουαλικές επαφές συνοδεύονται από προκαταρκτικά παιχνίδια που προσφέρουν μεγαλύτερη ικανοποίηση και στις δύο πλευρές.

Ως προκαταρκτικό παιχνίδι ορίζεται το σύνολο των διαπροσωπικών, ψυχολογικών και σωματικών ενεργειών που έχουν σκοπό να δημιουργήσουν και να αυξήσουν τη σεξουαλική διέγερση. Από ψυχολογική σκοπιά, τα προκαταρκτικά ενισχύουν το αίσθημα της ασφάλειας και της συναισθηματικής εγγύτητας μέσα στο ζευγάρι. Έρευνες δείχνουν ότι ενισχύουν τη σχέση του ζευγαριού τόσο εντός όσο και εκτός από την κρεβατοκάμαρα, ειδικά στις μακροχρόνιες σχέσεις.

Τα φιλιά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των προκαταρκτικών παιχνιδιών των ανθρώπων στο σεξ, αλλά και στην καθημερινότητά τους γενικότερα. Τη σημασία τους για την σεξουαλική ζωή του ζευγαριού μελέτησε έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2020 στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Sexual and Relationship Therapy. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από 1.606 συμμετέχοντες με μέσο όρο ηλικίας τα 35 έτη, οι οποίοι βρίσκονταν σε σταθερή σχέση για τουλάχιστον δύο χρόνια. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων προέκυψε πως η συχνότητα των φιλιών σχετίζεται:

• με τη σεξουαλική ικανοποίηση που λάμβαναν οι σύντροφοι στις επαφές τους,
• με το βαθμό ικανοποίησης από τη σχέση.

Η συχνότητα των φιλιών είχε θετική συσχέτιση με όλα τα στάδια του σεξουαλικού κύκλου ανδρών και γυναικών (επιθυμία, διέγερση, οργασμός, σεξουαλική ικανοποίηση), ενώ οι συμμετέχοντες ανέφεραν και εντονότερα θετικά συναισθήματα για το σύντροφό τους συνολικά. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν τη σημασία του φιλιού ως μέρος των προκαταρκτικών παιχνιδιών, τα οποία συχνά παραμελούν τα ζευγάρια στις σεξουαλικές τους επαφές. Ωστόσο τα προκαταρκτικά είναι ένα παιχνίδι των σωματικών αισθήσεων και των ψυχικών εκφράσεων των συντρόφων, όπου ο λόγος και ο χώρος σκηνοθετούν τους ρόλους που θα τους οδηγήσουν στην απόλαυση και στην κορύφωση.

Busby, D. M., Hanna-Walker, V., & Leavitt, C. E. (2020). A kiss is not just a kiss: kissing frequency, sexual quality, attachment, and sexual and relationship satisfaction. Sexual and Relationship Therapy, 1-17.

Learn More

Η συζήτηση των σεξουαλικών προβλημάτων με το σύντροφο κάνει καλό στη γυναίκα!

Όταν μιλάμε για προβλήματα στη σεξουαλική λειτουργία της γυναίκας αναφερόμαστε στις δυσκολίες που μπορεί να βιώσει σε ό,τι αφορά την επιθυμία, τη διέγερση, τον οργασμό ή και τον πόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Σύμφωνα με ερευνητικές μελέτες το 43% των γυναικών αναφέρει ότι κάποια στιγμή στη ζωή του, αντιμετώπισε τουλάχιστον ένα σεξουαλικό πρόβλημα ενώ ταυτόχρονα το 12% ανέφερε σημαντική αγωνία για το ζήτημα αυτό. Τα σεξουαλικά προβλήματα μπορούν να επηρεάσουν δυσμενώς την ψυχολογική, τη σεξουαλική και την γενικότερη ευημερία των γυναικών, ενώ συνδέονται με:

• εντονότερα καταθλιπτικά συμπτώματα
• μειωμένη σεξουαλική ζωή
• μικρότερο βαθμό ικανοποίησης από τη σχέση.

Πρόσφατη μελέτη, με δείγμα γυναίκες 18 έως 45 ετών, διερεύνησε το ποσοστό εκείνων που αντιμετωπίζουν κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία ως προς την απόφασή τους να «αποκαλύψουν» στο σύντροφό τους την κατάσταση που βιώνουν ή την επιλογή να την αποκρύψουν.

Σκοπός της έρευνας ήταν να μπορέσει να εξάγει συμπεράσματα σχετικά με τις συνέπειες που έχει κάθε απόφαση για τη γυναίκα σχετικά με τα καταθλιπτικά συμπτώματα που εμφανίζει, τη σεξουαλική της λειτουργία και τον βαθμό ικανοποίησής της από τη σχέση. Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα 2/3 των γυναικών που συμμετείχαν μίλησαν ανοιχτά για τα σεξουαλικά τους προβλήματα με τον σύντροφό τους. Οι γυναίκες αυτές ανέφεραν:

• ηπιότερα συμπτώματα κατάθλιψης,
• καλύτερη σεξουαλική λειτουργία
• μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη σχέση τους,

συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν είχαν αποκαλύψει τίποτα.

Η έκφραση και η αποκάλυψη ενός σεξουαλικού προβλήματος μπορεί:

• να ενισχύσει τα συναισθήματα υποστήριξης του άνδρα προς τη σύντροφό του
• να μειώσει τις αρνητικές σκέψεις που αυθόρμητα κάνει εκείνη

Παλαιότερες έρευνες, εξάλλου, έχουν δείξει ότι η ύπαρξη ενός σεξουαλικού προβλήματος στη γυναίκα συνδέεται με αισθήματα ενοχής, ντροπής και ανεπάρκειας ως προς τον σεξουαλικό της ρόλου που βαθμιαία οδηγούν σε απομόνωση και ψυχρότητα στο ζευγάρι.

Η αποκάλυψη και η ειλικρινής συζήτηση του προβλήματος μέσα στο ζευγάρι μπορεί να αποτελέσει το γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο οι δύο σύντροφοι μπορούν να προσαρμόσουν τις σεξουαλικές τους δραστηριότητες, ανάλογα με το πρόβλημα, και να αναζητήσουν λύση μέσα από τη βοήθεια ενός ειδικού σεξουαλικής υγείας. Αδιαμφισβήτητα η αμοιβαία αναζήτηση καθοδήγησης και συμβουλευτικής υποστήριξης προσφέρει καλύτερη ενημέρωση, και επομένως κατανόηση του προβλήματος καθώς και ποιοτικότερα θεραπευτικά αποτελέσματα ούτως ώστε να μπορέσει το ζευγάρι να απολαύσει και πάλι τη σεξουαλική του ζωή.

Learn More

Σεξ με τον/την πρώην σύζυγο: Απόπειρα επανασύνδεσης ή τρέλα της στιγμής;

Όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να χωρίσουν, βάζοντας τέλος στη μακροχρόνια σχέση και στο γάμο τους, ξεκινά μία προσπάθεια να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση, στο «δεν είμαστε πλέον μαζί». Τι γίνεται όμως με το σεξ; Υπάρχουν ζευγάρια που ενώ έχουν χωρίσει, συνεχίζουν να διατηρούν τις σεξουαλικές τους επαφές; Ποια είναι συνήθως τα κίνητρα αυτών των συντρόφων και πως μπορεί κανείς να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση;

Σύμφωνα με έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Social and Clinical Psychology», με τη συμμετοχή 137 διαζευγμένων ενηλίκων, το σεξ φαίνεται ότι μειώνει τις συναισθηματικές επιπτώσεις (πόνος, ενοχές, αρνητικές σκέψεις, σενάρια) που επιφέρει στους πρώην συντρόφους το διαζύγιο. Μάλιστα, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν, ότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων (82,5%) είχε επιλέξει να βρίσκεται σε σταθερή επικοινωνία με τον / την πρώην σύντροφο, ενώ μόλις το 21,9% διατηρούσε και σεξουαλικές επαφές.

Γιατί κάποιος επιλέγει να κάνει σεξ με τον / την πρώην σύζυγο του;

• Το σεξ ως μέσο μετάβασης: Για κάποιους, το σεξ αποτελεί μία ασφαλή βάση, που ικανοποιεί προσωρινά τις βιολογικές και συναισθηματικές τους ανάγκες, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα, ότι επιθυμούν να επανασυνδεθούν με τον / την πρώην σύντροφό τους. Οι πρώην σύντροφοι, συνήθως γνωρίζουν ότι η σχέση τους έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της και υποσυνείδητα ξεκινούν να προετοιμάζονται για το επόμενο βήμα στην ερωτική και προσωπική τους ζωή.
• Το σεξ ως μέσο επιβεβαίωσης: Σύμφωνα με τους μελετητές των διαπροσωπικών σχέσεων, το διαζύγιο συχνά αφήνει ανεκπλήρωτη την ανάγκη του ανθρώπου για συναισθηματική σύνδεση και ασφάλεια. Έτσι, μερικοί σύντροφοι, ως πιο «ανασφαλείς», δυσκολεύονται να αποκοπούν πλήρως από την προηγούμενη σχέση τους και επιλέγουν να διατηρήσουν την οικειότητα με τον/την πρώην σύντροφο τους μέσω του σεξ, έως ότου αισθανθούν εμπιστοσύνη και προβούν στη δημιουργία μίας νέας σχέσης.
• Το σεξ ως μέσο επανασύνδεσης: Το σεξ μπορεί να μετατραπεί σε εμπειρία ανάδυσης συναισθημάτων αγάπης, συγχώρεσης και αφοσίωσης, όταν μία σχέση έχει πληγεί από ένα τραυματικό γεγονός. Μάλιστα, κάθε φορά που δύο σύντροφοι έρχονται σε σεξουαλική επαφή, το σώμα τους «θυμάται» την ευχαρίστηση, που έχει δεχθεί από αντίστοιχες στιγμές στο παρελθόν, μέσα από την έκκριση συγκεκριμένων ορμονών στον ανθρώπινο εγκέφαλο (σεροτονίνη, ντοπαμίνη, ενδορφίνες). Ωστόσο, στις σχέσεις που οδηγούνται σε χωρισμό λόγω μακροχρόνιων και ανεπίλυτων προβλημάτων, η σεξουαλική επαφή από μόνη της σχεδόν σπάνια σηματοδοτεί την ανάγκη επανοικοδόμησης τους. Στις περιπτώσεις αυτές, η επιθυμία της επανένωσης χαρτογραφείται πρωτίστως μέσα από την αύξηση της διεκδικητικότητας και του συναισθηματισμού και δευτερευόντως μέσα από τη επιδίωξη της σεξουαλικής επαφής.
• Το σεξ ως φυσιολογική ενόρμηση: Μερικοί πρώην σύντροφοι χρησιμοποιούν το σεξ παρορμητικά, παρακινούμενοι αποκλειστικά από το βιολογικό τους ένστικτο και από τις φυσιολογικές ανάγκες του σώματος τους, χωρίς να διαθέτουν συναισθηματικά κίνητρα. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ότι το σεξ μεταξύ δύο πρώην συντρόφων είναι μία εμπειρία, που εμπεριέχει αρκετή σωματική οικειότητα και υψηλά επίπεδα απόλαυσης, καθώς οι σύντροφοι διαθέτουν συνήθως αμοιβαία σεξουαλική εξοικείωση.

Πως θα καταλάβω εάν ο / η πρώην σύζυγος μου θέλει να είμαστε ξανά μαζί;

• Νιώθει αμηχανία όταν συζητάτε το ενδεχόμενο της δημιουργίας μίας νέας σχέσης για κάποιον εκ των δύο.
• Προσπαθεί να βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία μαζί σας και αναζητά συχνά αφορμές για να σας συναντά.
• Αναφέρεται διαρκώς στο πόσο αποφασισμένος / η είναι να αλλάξει την πορεία της σχέσης σας.
• Σας μιλάει με κάθε ευκαιρία για τα συναισθήματα του/της για εσάς.
• Προσπαθεί να είναι παρών / παρούσα στις σημαντικές στιγμές της ζωής σας.

Τι θα πρέπει να σκεφτώ πριν το δοκιμάσω;

• Εξετάστε τους λόγους και τα προσωπικά κίνητρα, που σας κάνουν να έχετε ακόμα σεξουαλική επαφή με τον / την πρώην σύζυγο σας.
• Προσπαθήστε να κατανοήσετε με ποιο τρόπο βλέπει ο / η πρώην σύντροφος σας τις σεξουαλικές σας επαφές και κατά πόσον μπορεί να διαχειριστεί αυτήν τη κατάσταση με υγιή τρόπο.
• Εάν έχετε αποκτήσει παιδιά και στον κοινό σας γάμο, είναι προτιμότερο να μην κοιμάστε μαζί στο σπίτι το βράδυ, προκειμένου να μην δώσετε λανθασμένα μηνύματα στα παιδιά σας.
• Μην αμελείτε τους λόγους που σας οδήγησαν στο χωρισμό. Η σεξουαλική επαφή με τον / την πρώην σύζυγο σας, ενδέχεται να περιπλέξει τη συναισθηματική σας κατάσταση και να σας τοποθετήσει σε ένα φαύλο κύκλο αυτό-αμφισβήτησης και αμφιβολιών σχετικά με τις αποφάσεις σας.

Learn More

Καρκίνος του μαστού και σεξουαλικότητα: Τι αλλάζει για εκείνες που ζητούν βοήθεια για το σεξουαλικό τους πρόβλημα;

Ο καρκίνος του μαστού είναι η συχνότερη μορφή καρκίνου στις γυναίκες παγκοσμίως, ενώ αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου σε ηλικίες μεταξύ 45 και 60 ετών στο δυτικό κόσμο. Προσβάλλει περίπου μία στις 10 γυναίκες, στις υγειονομικά αναπτυγμένες χώρες και η επιβίωση του πλησιάζει το 70%, ποσοστό που εξαρτάται από την έγκαιρη πρόγνωση.

Χάρη στις προσπάθειες που έχουν γίνει για την έγκαιρη διάγνωση και την εύρεση αποτελεσματικότερων μεθόδων θεραπείας, η θνητότητα έχει παραμείνει περίπου σταθερή σε πολλούς πληθυσμούς παρά την αυξανόμενη εμφάνισή της, ειδικά στο δυτικό κόσμο. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περισσότερες από 1.600.000 γυναίκες το χρόνο διαγιγνώσκονται με καρκίνο του μαστού, ενώ κάθε χρόνο στη χώρα μας εντοπίζονται περίπου 6.000 νέα περιστατικά, αριθμοί που αποτυπώνουν ηχηρά την κοινωνική διάσταση της ασθένειας.

Είναι σαφές, μέσα από την βιβλιογραφική ανασκόπηση, πως το αντίκτυπο της ίδιας της νόσου στη ψυχολογία των γυναικών (διάθεση, εικόνα σώματος, σωματική αδυναμία) καθώς και η επίδραση των χειρουργικών επεμβάσεων και θεραπειών (απώλεια οιστρογόνων λόγω χημειοθεραπείας και οι ορμονικές θεραπείες που προκαλούν συμπτώματα εμμηνόπαυσης), δημιουργούν προβλήματα στη σεξουαλική τους λειτουργία (μειωμένη σεξουαλική επιθυμία).

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Sexual Medicine εξέτασε το κατά πόσο οι γυναίκες με διαγνωσμένο καρκίνο μαστού (ανεξαρτήτως σταδίου) αναζητούν βοήθεια για τα σεξουαλικά προβλήματα και για τις ανησυχίες τους γύρω από αυτό, καθώς και ποιοι είναι οι παράγοντες που εμποδίζουν μια γυναίκα στο να αναζητήσει βοήθεια. Στην έρευνα συμμετείχαν 144 γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας τα 56 έτη, από τις οποίες το 62% είχε σύντροφο/σύζυγο, το 38% είχε υποβληθεί σε μαστεκτομή ενώ το 75% αφορούσε μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: το κατά πόσο είναι πρόθυμος κάποιος να αναζητήσει βοήθεια για το σεξουαλικό του πρόβλημα αξιολογήθηκε με το ερωτηματολόγιο Sexual Help-Seeking, η σεξουαλική λειτουργία αξιολογήθηκε με το PROMIS Sexual Function and Satisfaction, ενώ οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν και ερωτηματολόγια που σχετίζονταν με την αυτοπεποίθηση και την αυτοαποτελεσματικότητά τους Self-Efficacy.

Αποτελέσματα

• Το 49% (n= 70) του δείγματος ζήτησε βοήθεια για το σεξουαλικό πρόβλημα ή και μοιράστηκε τις ανησυχίες του.
• Από τις γυναίκες που συζήτησαν το σεξουαλικό του πρόβλημα:

• Το 24% (n= 35) απευθύνθηκε για βοήθεια σε κάποιο πάροχο υγειονομικής περίθαλψης (health care provider), κυρίως με το γυναικολόγο, σε ποσοστό 15%.
• Το 42% (n= 61) απευθύνθηκε σε κάποιον εκτός του παρόχου (πχ. φίλο, συγγενή,σύντροφο)
• Το 21% (n= 35) αναζήτησε πληροφορίες από εναλλακτικές πηγές (πχ. διαδίκτυο)

• Τα σεξουαλικά προβλήματα σχετίστηκαν με: τη σεξουαλική επιθυμία, τη κολπική ξηρότητα, τη δυσφορία κόλπου (vaginal discomfort) και τη σεξουαλική ευχαρίστηση.
• Οι γυναίκες που απευθύνθηκαν για το σεξουαλικό τους πρόβλημα ή ανησυχία, είχαν υψηλότερα σκορ αυτο-αποτελεσματισκότητας και αυτοπεποίθησης, σε αντίθεση με εκείνες που δεν απευθύνθηκαν, ή αναζήτησαν βοήθεια μόνο μέσω εναλλακτικών πηγών (διαδίκτυο,έντυπα).
• Οι γυναίκες που δεν αναζήτησαν βοήθεια για το σεξουαλικό τους πρόβλημα ή ανησυχία, παρουσίασαν υψηλότερα ποσοστά δυσφορίας με το σώμα, καθώς και έντασης και διάρκειας σεξουαλικών προβλημάτων, σε σχέση με εκείνες που αναζήτησαν.
• Οι γυναίκες που ήταν σεξουαλικά ενεργές και είχαν σύντροφο ήταν 3 φορές πιο πιθανό να αναζητήσουν βοήθεια για το σεξουαλικό τους πρόβλημα.

Συνοψίζοντας, το άρθρο αναφέρεται στην ανάγκη για άμεση παροχή πληροφοριών γύρω από τα σεξουαλικά θέματα που σχετίζονται με τη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού. Είναι αναγκαίο από τους φορείς υγειονομικής περίθαλψης να εισάγεται ομαλά μέσα στην γενικότερη κλινική εξέταση και το ζήτημα της σεξουαλικής υγείας. Η κατανόηση των παραγόντων που εμποδίζουν μια γυναίκα με διαγνωσμένο καρκίνο του μαστού να αναζητήσει βοήθεια για το σεξουαλικό της πρόβλημα ή να μοιραστεί ανησυχίες για το θέμα αυτό, θα βελτιώσει τις πιθανότητες για μια πιο ολοκληρωμένη ιατρική φροντίδα.

Παπαδόπουλος Περικλής

Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής

Επιστημονικός Συνεργάτης Ι.Ψ.Σ.Υ

Πηγή: Reese JB, Sorice KA, Pollard W, et al. Understanding Sexual Help-Seeking for Women With Breast Cancer: What Distinguishes Women Who Seek Help From Those Who Do Not? J Sex Med 2020;

Learn More

Ύπνος και σεξουαλικές δυσλειτουργίες σε γυναίκες με κυλιόμενο ωράριο

Ο ύπνος αποτελεί βασικό ρυθμιστή του ανθρώπινου βιολογικού ρολογιού και έχει συσχετιστεί τόσο με την ψυχική ευεξία και την ποιότητα ζωής, όσο και με τη σεξουαλική λειτουργία. Πλήθος ερευνών έχει μελετήσει τη συσχέτιση σεξουαλικής λειτουργίας και ποιότητας ύπνου τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως οι διαταραχές ύπνου αποτελούν παράγοντα κινδύνου (risk factor) για την εμφάνιση σεξουαλικών δυσλειτουργιών.

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό του Sexual Medicine μελέτησε τη συσχέτιση κυλιόμενου ωραρίου με την εμφάνιση σεξουαλικών δυσλειτουργιών, σε νοσηλεύτριες. Το δείγμα αποτελούνταν από 120 γυναίκες, 26-35 ετών, με μέσο όρο ηλικίας τα 33 έτη, 45% παντρεμένες περισσότερο από 10 έτη, χωρίς διαγνωσμένη ψυχική διαταραχή και χωρίς οργανικό ιστορικό (σακχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακά, νευρολογικές ασθένειες). Ο ύπνος αξιολογήθηκε με το ψυχομετρικό εργαλείο PittsburghSleepQualityIndex (PSQI) το οποίο μελετά 7 κατηγορίες: ποιότητα ύπνου, καθυστέρηση ύπνου, διάρκεια ύπνου, συνήθης αποδοτικότητα-αποτελεσματικότητα ύπνου, διαταραχές ύπνου, χρήση υπνωτικών και καθημερινή λειτουργικότητα. Για την αξιολόγηση σεξουαλικής λειτουργίας χρησιμοποιήθηκαν δύο ερωτηματολόγια: SexualSelf-EfficacyQuestionnaire και sexualqualityoflife-female. Δημιουργήθηκαν 2 ομάδες: ομάδα ελέγχου και ομάδα παρέμβασης όπου θα έπρεπε να συμμετέχουν σε μαθήματα βελτίωσης ύπνου. Η αξιολόγηση έγινε σε δύο χρόνους (baseline, 3 μήνες μετά)

Αποτελέσματα:

• Το 65% του δείγματος παρουσίασε χαμηλή ποιότητα ύπνου, ενώ το 82% παρουσίασε μείωση στην σεξουαλική του ζωή (αξίζει να σημειωθεί πως το 95% δεν είχε κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία πριν την αλλαγή στο πρόγραμμα του ύπνου).
• Το 13.5% ανέφερε κακή σεξουαλική λειτουργικότητα, 79% μέτρια σεξουαλική λειτουργικότητα, και το 7.5%καλή σεξουαλική ζωή.
• Η ποιότητα του ύπνου φάνηκε να συσχετίζεται με προβλήματα διέγερσης και οργασμού στην γυναίκα, όσο μικρότερη ποιότητα ύπνου τόσο χαμηλότερο σκορ στην κλίμακα με τη σεξουαλική λειτουργικότητα.
• Τα προβλήματα αφορούσαν την επιθυμία, τη διέγερση και κατά συνέπεια τον οργασμό.
• Παρατηρήθηκε μείωση τη σεξουαλικής ζωής με την έναρξη του κυλιόμενου ωραρίου και την αλλαγή στο πρόγραμμα του ύπνου.
• Η ομάδα που εγγράφηκε σε σεμινάρια βελτίωσης ύπνου (3 μήνες), αύξησε το σκορ στη σεξουαλική λειτουργικότητα και βελτίωσε τον ύπνο της, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου.

Παπαδόπουλος Περικλής

Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής

Επιστημονικός Συνεργάτης Ι.Ψ.Σ.Υ

Πηγή: Khastar, H., Mirrezaie, S. M., Chashmi, N. A., & Jahanfar, S. (2020). Sleep Improvement Effect on Sexual Life Quality Among Rotating Female Shift Workers: A Randomized Controlled Trial. The Journal of Sexual Medicine.

Learn More

Η ενεργή σεξουαλική ζωή επιδρά στην εμμηνόπαυση της γυναίκας

Ένα στοιχείο της γυναικείας σεξουαλικής λειτουργίας που ακόμα και στις μέρες μας προβληματίζει την ιατρική κοινότητα είναι η ποικιλομορφία που παρατηρείται ως προς την ηλικία έναρξης της εμμηνόπαυσης. Πρόκειται για μία κατάσταση που σε μεγάλο βαθμό καθορίζεται από γενετικούς παράγοντες, ωστόσο πλέον εκτιμάται ότι η διακύμανση που παρατηρείται στην ηλικία εισόδου της γυναίκας στην εμμηνόπαυση είναι, σχεδόν κατά το ήμισυ, και αποτέλεσμα τρόπου ζωής.

Μια παράμετρος που μελετάται τα τελευταία χρόνια στην επιστημονική βιβλιογραφία αφορά τη συσχέτιση ανάμεσα στην οικογενειακή κατάσταση της γυναίκας και στην εμμηνόπαυση με τις έγγαμες ή εκείνες που έχουν σταθερή σχέση συμβίωσης, να «μπαίνουν» στην εμμηνόπαυση αργότερα από ό,τι εκείνες που είναι μόνες. Μια υπάρχουσα υπόθεση εντοπίζει τα αίτια της συσχέτισης αυτής στην συμβίωση ανδρών και γυναικών. Η σκέψη αυτή βασίζεται στην υπόθεση ότι η αυξημένη έκθεση σε αρσενικές φερομόνες (ως αποτέλεσμα της συγκατοίκησης) ενδέχεται να αυξήσει την πιθανότητα εμφάνισης ενός κανονικού εμμηνορροϊκού κύκλου, καθυστερώντας έτσι την εμμηνόπαυση.

Μια νέα πρόταση φέρνει στο επίκεντρο τη σεξουαλική επαφή ως βασικό παράγοντα για την καθυστέρηση της εμμηνόπαυσης, δεδομένου ότι τα ζευγάρια που είναι έγγαμα ή συμβιώνουν έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν σεξουαλική ζωή. Την άποψη αυτή μελέτησε νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2020 στο επιστημονικό περιοδικό Royal Society Open Science. Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα σχεδόν 3.000 γυναικών με μέση ηλικία τα 45 έτη.

Οι γυναίκες κλήθηκαν να απαντήσουν, αναφορικά με τους τελευταίους 6 μήνες, σε ερωτήσεις που αφορούσαν:

• τη συχνότητα των σεξουαλικών επαφών
• τα προκαταρκτικά παιχνίδια
• τον αυνανισμό.

Η σεξουαλική επαφή σε εβδομαδιαία βάση ήταν η πιο συνηθισμένη απάντηση, με το 64% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα να ανήκει στην κατηγορία αυτή.

Η ανάλυση των αποτελεσμάτων φανέρωσε πως οι γυναίκες που έκαναν σεξ σε εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση είχαν περισσότερες πιθανότητες να καθυστερήσουν να «μπουν» στην εμμηνόπαυση, συγκριτικά με τις συνομήλικες που έκαναν πιο αραιά σεξ. Πιο συγκεκριμένα οι γυναίκες με συχνότερες σεξουαλικές επαφές είχαν 28% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν εμμηνοπαυσιακά συμπτώματα.

Οι υπεύθυνοι της μελέτης αναφέρουν ότι τα ευρήματα αυτά ενδέχεται να οφείλονται σε εξελικτικούς-βιολογικούς παράγοντες, εντοπίζοντας μια συσχέτιση ανάμεσα στην πιθανότητα να μείνει έγκυος η γυναίκα και στην εμμηνόπαυση. Συγκεκριμένα υποθέτουν ότι μια σεξουαλικά ανενεργή γυναίκα έχει μηδενικές πιθανότητες να μείνει έγκυος, επομένως η συνέχιση της ωορρηξίας θεωρείται από τη φύση περιττή, άρα διακόπτεται.

Megan Arnot, Ruth Mace. Sexual frequency is associated with age of natural menopause: results from the Study of Women’s Health Across the Nation. Royal Society Open Science, 2020; 7 (1)

Learn More

Παιδοφιλία και Παιδεραστία – Δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών ψυχίατροι, ψυχολόγοι και πολλές ακόμα ειδικότητες επιστημόνων έχουν μελετήσει την παιδοφιλία, μια διαταραχή που ορίζεται, σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-V), ως η επαναλαμβανόμενη και έντονη σεξουαλική φαντασίωση, παρόρμηση ή συμπεριφορά που αφορά τη σεξουαλική δραστηριότητα με ένα παιδί ηλικίας έως 13 ετών για τουλάχιστον έξι μήνες. Ταυτόχρονα έχουν διενεργηθεί συνεντεύξεις και εξετάσεις σε καταδικασθέντες παιδόφιλους σε μια προσπάθεια να μελετηθούν σε βάθος ψυχολογικά, αλλά και νευροβιολογικά χαρακτηριστικά που ενδεχομένως «κρύβονται» πίσω από τη διαταραχή.

Ο επιπολασμός της παιδοφιλικής διαταραχής υπολογίζεται κατ’ εκτίμηση περίπου στο 1% έως 5%, όταν διερευνώνται και οι φαντασιώσεις πέρα από τη συμπεριφορά. Κυρίως φαίνεται ότι αφορά τον ανδρικό πληθυσμό, αλλά αφορά σε μικρότερο βαθμό και τις γυναίκες με την εκτίμηση να θέτει το ποσοστό παιδοφιλικής έλξης στο 1% των γυναικών.

Ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει σύγχυση γύρω από τους όρους «παιδόφιλος» και «παιδεραστής», οι οποίοι πολύ συχνά παρερμηνεύονται και συγχέονται. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι οι δύο όροι αφορούν δύο ξεχωριστές κατηγορίες ατόμων. Ο παιδόφιλος χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες και επίμονες σεξουαλικές φαντασιώσεις που αφορούν σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά, χωρίς όμως να υπάρχει σωματική επαφή, επομένως η διάγνωση της παιδοφιλίας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε άτομα που έχουν επιθυμία αλλά δεν τη διαπράττουν. Ο παιδεραστής ελκύεται επίσης από παιδιά, αλλά διαφέρει συμπεριφορικά, γνωστικά και συναισθηματικά από τον παιδόφιλο. Δεν αφήνει τις ορμές του για παιδιά μόνο στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά προβαίνει και στην πραγματοποίηση τους, εγκληματεί και παρενοχλεί σεξουαλικά το θύμα του. O παιδεραστής είναι το άτομο, το οποίο έχει κακοποιήσει σεξουαλικά τουλάχιστον ένα παιδί.

Η παιδοφιλική διαταραχή υπήρχε ανέκαθεν ως φαινόμενο στη χώρα μας και εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα συχνή. Αυτό που έχει αρχίσει να αλλάζει, προς τη θετική κατεύθυνση τα τελευταία χρόνια, είναι η ορατότητα του προβλήματος, με τα παιδιά και τους συγγενείς που γνωρίζουν τα περιστατικά να αποφασίζουν να «μιλήσουν» ευκολότερα απ΄ ότι παλιότερα. Ωστόσο ακόμα δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητή η αιτιοπαθολογία πίσω από τη διαταραχή αυτή, με το ερώτημα «τι οδηγεί έναν άνθρωπο να επιθυμεί ή να παρενοχλεί σεξουαλικά ένα παιδί», να εξακολουθεί να παραμένει σε μεγάλο βαθμό αναπάντητο.

Η επιστήμη τα τελευταία χρόνια έχει επιτύχει να προσφέρει ορισμένες απαντήσεις στους προβληματισμούς αυτούς. Αυτό που θα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας είναι ότι κανένας άνθρωπος δεν επιλέγει αυτό που του προκαλεί διέγερση, αλλά το ανακαλύπτει στην πορεία, επομένως κανείς δεν μεγαλώνει θέλοντας να είναι παιδόφιλος. Ένα χαρακτηριστικό που έχουν κοινό οι περισσότεροι παιδόφιλοι είναι ότι ανακαλύπτουν, συνήθως ως έφηβοι, ότι τα ερεθίσματα που τους φέρνουν σεξουαλική διέγερση δεν αναπτύσσονται όπως εκείνα των συνομηλίκων τους. Οι περισσότεροι από αυτούς μένουν προσκολλημένοι στα αγόρια ή στα κορίτσια με τα οποία αισθάνθηκαν διέγερση στην αρχή της εφηβείας και εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για πολύ μικρότερα παιδιά από την ηλικία τους.

Παρόλο που καμία μελέτη δεν έχει διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη εικόνα φαίνεται πως έχει αρχίσει να δημιουργείται ένα πορτρέτο που βοηθάει στην αποσαφήνιση του ψυχολογικού και βιολογικού δυναμικού πίσω από τη διαταραχή. Τα σύγχρονα ευρήματα μοιάζουν να ανατρέπουν τις υπάρχουσες αντιλήψεις που επικρατούσαν έως τώρα για την αιτιολογία της παιδοφιλίας.

Καθώς η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να καταλάβει πώς αναπτύσσεται η διαταραχή, αυξάνονται τα στοιχεία που ενισχύουν την άποψη ότι η προέλευσή της είναι, κυρίως, βιολογική. Αυτή η άποψη βασίζεται σε μελέτες που αναδεικνύουν βιολογικά χαρακτηριστικά που έχουν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης στους παιδόφιλους. Οι βιολογικές ενδείξεις που συνδέονται με την παιδοφιλία δείχνουν ότι οι ρίζες της είναι προγεννητικές αλλά όχι γενετικές. Ωστόσο υπάρχει η πεποίθηση ότι μελλοντικά θα μπορέσουν να ανιχνευθούν σε συγκεκριμένες περιόδους ανάπτυξης του εμβρύου στην μήτρα. Τα βιολογικά μοντέλα διερευνούν επίσης την πιθανή συσχέτιση μεταξύ ορμονών και συμπεριφοράς, και συγκεκριμένα τον ρόλο της επιθετικότητας και των σεξουαλικών ορμονών του άνδρα, κυρίως της τεστοστερόνης. Παράλληλα, οι παιδόφιλοι φαίνεται πως είναι συνήθως κοντύτεροι από το μέσο όρο, ενώ είναι πιο πιθανό να είναι αριστερόχειρες, καθώς επίσης να έχουν και χαμηλότερο δείκτη ευφυίας από τον γενικό πληθυσμό. Παράλληλα, οι απεικονιστικές εξετάσεις στον εγκέφαλο καταδικασθέντων παιδόφιλων έχουν φανερώσει την ύπαρξη λιγότερης λευκής ουσίας, η οποία αποτελεί το «συνδετικό κύκλωμα» του εγκεφάλου.

Η επίδραση ψυχολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, στην εμφάνιση της παιδοφιλίας παραμένει ένα πεδίο που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης καθώς ακόμα δεν είναι σαφής η συσχέτισή τους. Ωστόσο η ευρέως διαδεδομένη, κατά το παρελθόν, άποψη ότι οι παιδόφιλοι ήταν οι ίδιοι θύματα σεξουαλικής κακοποίησης σε παιδική ηλικία μοιάζει να έχει πλέον λιγότερη υποστήριξη. Αντιθέτως τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης κατά την παιδική ηλικία βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν μελλοντικά κατάθλιψη, χρήση ουσιών ή διαταραχή μετατραυματικού στρες, από ό,τι να γίνουν οι ίδιοι θύτες. Εξάλλου η συντριπτική πλειοψηφία των καταδικασθέντων παιδόφιλων αρνείται την ύπαρξη σεξουαλικής κακοποίησης στην παιδική τους ηλικία.

Επειδή σε όλα τα θέματα η ενημέρωση και η πρόληψη είναι πάντα καλύτερη από την αντιμετώπιση, έτσι και εδώ, είναι απαραίτητο οι γονείς να μην περιμένουν να παρατηρήσουν κάτι ανησυχητικό στη συμπεριφορά του παιδιού τους, αλλά να ενημερώνουν το παιδί από πριν, με απλό και κατανοητό τρόπο, για όλους τους πιθανούς κινδύνους. Να του μάθουν από μικρή ηλικία ότι το σώμα του είναι δικό του και του ανήκει, πως κανείς δεν έχει δικαίωμα να το αγγίξει και πως αν αντιληφθεί κίνδυνο, θα πει όχι και θα τρέξει μακριά, να το αναφέρει στη δασκάλα, αν βρίσκεται στο σχολείο, στο γονιό ή σε κάποιον που εμπιστεύεται…

Learn More

Διαζύγιο… Και τώρα τι κάνουμε;

Οι αλλαγές που φέρνει ένα διαζύγιο είναι μεγάλες και σε κάθε περίπτωση ένας αποχωρισμός φέρνει θλίψη, αβεβαιότητα, αγωνία και φόβο. Η διακοπή του κοινού βίου από τον σύντροφο με τον οποίο έχει κάποιος φτιάξει τη ζωή του, έχει γίνει γονιός και έχει επενδύσει συναισθηματικά είναι δύσκολη και επίπονη. Συνήθως το άτομο, βιώνει έντονο το συναίσθημα της απώλειας, της αποτυχίας και της μοναξιάς. Τόσο ο άντρας όσο και η γυναίκα μετά το διαζύγιο μπορεί να αισθάνονται  ανασφάλεια, να νιώθουν προδομένοι, αλλά και ματαιωμένοι. Τα προβλήματα σε σχέση με τα παιδιά δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα. Όσο υπάρχει απομάκρυνση του ενός γονιού από τα παιδιά, είναι επόμενο αυτός να βιώνει ακόμη πιο έντονη την απώλεια, αλλά και το θυμό για τον πρώην σύντροφο του.

Μετά το διαζύγιο ο άντρας και η γυναίκα νιώθουν ότι έχουν αποτύχει ως προς τις προσωπικές τους προσδοκίες σε σχέση με την οικογένεια που ήθελαν να δημιουργήσουν αλλά και στον κοινωνικό περίγυρο. Η αλλαγή συντρόφου, τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε σεξουαλικό επίπεδο μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά όταν ο ένας από τους δύο δεν επιθυμούσε τον χωρισμό. H απόρριψη που έχει εισπράξει ο τελευταίος μπορεί να βιώνεται ως τραύμα, με αποτέλεσμα την δειλία και τον φόβο δέσμευσης σε μια επόμενη σχέση, αλλά και διαδικασίες σύγκρισης με τον πρώην σύντροφο, ανάμεσα σε αυτό που είχε και σε αυτό που «έρχεται». Μάλιστα στην περίοδο μετά το διαζύγιο παρουσιάζονται συχνά σεξουαλικά προβλήματα, όπως δυσκολίες στη στύση στον άνδρα ή διαταραχή οργασμού στη γυναίκα. Το σεξ και το σώμα μας «ακολουθεί» την ψυχική μας διάθεση. Όταν ψυχολογικά είμαστε επιβαρυμένοι αυτό μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στη σεξουαλική ζωή.

Ο χωρισμός ενίοτε είναι «αναγκαίο κακό», καθώς είναι ένδειξη ωριμότητας  και θάρρους των συντρόφων, που επιλέγουν να απομακρυνθούν από κάτι που έχει τελειώσει και είναι δυσλειτουργικό και να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό και τις επιθυμίες τους. Μια περίοδος μοναξιάς και απογαλάκτισης χρειάζεται για κάποιο διάστημα, ώστε να μπορέσει το άτομο να συλλογιστεί τις δικές του ευθύνες, τα λάθη του, να επεξεργαστεί το θυμό και την πικρία του, να δει τι δεν πήγε καλά, αν τελικά ήταν η καλύτερη απόφαση που  μπορούσε να πάρει. Στη φάση αυτή του επαναπροσδιορισμού είναι καλό να βρει νέα ενδιαφέροντα, να γνωρίσει σταδιακά νέους ανθρώπους, ώστε οι καινούριες εμπειρίες να απαλύνουν και να καλύψουν σιγά σιγά τις παλιές αναμνήσεις. Το διαζύγιο σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει το τέλος της σεξουαλικής ζωής, ενώ το άτομο δεν θα πρέπει να μένει στο πένθος. Για αυτό προτεραιότητα μετά από αυτό είναι να βρει σταδιακά την εσωτερική του ισορροπία, ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει και να εκφραστεί και συναισθηματικά και σεξουαλικά με έναν άλλο άνθρωπο.

Learn More