Διαταραχή Κοινωνικού Άγχους, Κατάθλιψη και μειωμένη ικανοποίηση στη σχέση
H Διαταραχή Κοινωνικού Άγχους (Κοινωνική φοβία) είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από φόβο του ατόμου για κοινωνικές καταστάσεις και αλληλεπιδράσεις, όπου μπορεί να εκτεθεί σε πιθανό εξονυχιστικό έλεγχο από άλλους. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία έχει φανεί ότι άτομα με κοινωνικό άγχος είναι λιγότερο πιθανό να βρίσκονται σε μια συντροφική-ερωτική σχέση, ενώ αυτές τους οι σχέσεις συχνά χαρακτηρίζονται από χαμηλά επίπεδα ικανοποίησης.
Ανάμεσα στους παράγοντες που έχουν προταθεί και εξηγούν γιατί τα άτομα αυτά βιώνουν χαμηλή ικανοποίηση στις σχέσεις τους είναι και η εκδήλωση Κατάθλιψης. Συχνά, υπάρχει συννοσηρότητα με Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή, η οποία συνδέεται με δυσμενείς συνέπειες για τη συντροφική-ερωτική σχέση.
Πιο συγκεκριμένα, έρευνα σε 444 ενήλικες έδειξε ότι οι συμμετέχοντες με υψηλότερα επίπεδα κοινωνικού άγχους είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναφέρουν ότι δεν είχαν συνάψει ποτέ σχέση με διάρκεια μεγαλύτερη των τριών μηνών.
Σε δεύτερο στάδιο της ίδιας έρευνας, οι μελετητές εστίασαν σε 188 συμμετέχοντες που είχαν αναφέρει ότι βρίσκονταν σε σχέση με διάρκεια πάνω από τρεις μήνες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα τα επίπεδα ικανοποίησης στη σχέση συσχετίζονταν περισσότερο με την καταθλιπτική συμπτωματολογία παρά με το κοινωνικό άγχος των ατόμων. Επομένως, από τη στιγμή που τα κοινωνικά αγχώδη άτομα γνώριζαν έναν πιθανό σύντροφο και δημιουργούσαν ερωτική σχέση μαζί του, το κοινωνικό άγχος δεν φαινόταν να επηρεάζει το πόσο ικανοποιημένα ήταν με την σχέση. Οι δύο διαταραχές φαίνεται να μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά όσον αφορά τα δυσφορικά συναισθήματα που βιώνει το άτομο και τις γνωσιακές διαστρεβλώσεις που χαρακτηρίζουν τον τρόπο σκέψης του.
Επιπροσθέτως, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες με υψηλότερα επίπεδα κοινωνικού άγχους χαρακτηρίζονταν από χαμηλά επίπεδα αυτοαποκάλυψης. Αυτό σημαίνει ότι ήταν λιγότερο πιθανό να μοιραστούν και να εκφράσουν στον σύντροφο τους τα συναισθήματα τους, προσωπικές πληροφορίες, επιθυμίες, καταστάσεις που μπορεί να τους δυσκόλευαν. Ωστόσο, τα χαμηλά επίπεδα αυτοαποκάλυψης δεν συσχετίζονταν με τα χαμηλά επίπεδα ικανοποίησης.
Τα παραπάνω ευρήματα υποδηλώνουν τη σημασία της αντιμετώπισης της καταθλιπτικής συμπτωματολογίας στη θεραπεία ατόμων με κοινωνικό άγχος που επιθυμούν να βελτιώσουν την ικανοποίηση στις συντροφικές- ερωτικές σχέσεις τους.
Διδυμοπούλου Αγγελική
Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτης Ι.Ψ.Σ.Υ.
Πηγή: Doyle, F., Baillie, A., & Crome, E. (2021). Examining Whether Social Anxiety Influences Satisfaction in Romantic Relationships. Behaviour Change, 38(4), 263-275
Σεξουαλικά μυστικά στη σχέση και η αποκάλυψη τους
Η ειλικρίνεια αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της διαμόρφωσης και διατήρησης μιας λειτουργικής συντροφικής σχέσης. Η απόκρυψη σεξουαλικών πληροφοριών (keeping sex secrets) από τον σύντροφο, που αφορούν σεξουαλικές εμπειρίες, επιθυμίες, συνευρέσεις, μπορεί να αποβεί επιζήμια για τη συνολική ευημερία και ικανοποίηση των συντρόφων από τη σχέση.
Μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Sexuality and Culture μελέτησε σε δείγμα 195 προπτυχιακών φοιτητών (Άνδρες: 89 , Γυναίκες: 106) την ύπαρξη διαφυλικών διαφορών στην αποκάλυψη και εκμυστήρευση σεξουαλικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων του αριθμού και του είδους των σεξουαλικών μυστικών, των αιτίων της απόκρυψης τους και του τρόπου και των συνεπειών της αποκάλυψης τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι:
- Πάνω από το 1/3 (36%) των συμμετεχόντων διατηρούσαν ένα σεξουαλικό μυστικό στην τωρινή ή πιο πρόσφατη συντροφική τους σχέση.
- Πάνω από το 55% είχαν αποκαλύψει ένα σεξουαλικό μυστικό στο σύντροφο τους κάποια στιγμή στο παρελθόν.
- Οι γυναίκες απέκρυπταν πληροφορίες όπως ιστορικό σεξουαλικής θυματοποίησης, συναισθηματική απιστία, ενδιαφέρον για σαδομαζοχισμό, παρακολούθηση πορνογραφικού υλικού, χρήση σεξουαλικών βοηθημάτων, επειδή πίστευαν ότι οι σύντροφοι τους δεν θα τις καταλάβαιναν.
- Οι άνδρες απέκρυπταν θέματα όπως παρακολούθηση πορνογραφικού υλικού, προηγούμενη σεξουαλική επαφή με τρία άτομα, συναισθηματική απιστία, επειδή πίστευαν ότι οι σύντροφοι τους θα αποδοκίμαζαν αυτές τις συμπεριφορές.
- Άλλοι λόγοι για τους οποίους κρατούσαν σεξουαλικά μυστικά συμπεριλάμβαναν το φόβο ότι oι σύντροφοι τους θα τα γνωστοποιούσαν σε τρίτους, το αίσθημα της ντροπής και ανησυχία μήπως τελείωνε η σχέση.
- Ο πιο συχνός τρόπος αποκάλυψης των μυστικών ήταν δια ζώσης και ακολούθως μέσω τηλεφώνου ή γραπτών μηνυμάτων.
- Κάποιοι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι τα μυστικά αποκαλύπτονταν από άλλους (φίλοι, οικογένεια, πρώην σύντροφοι), ότι δημοσιεύτηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή ότι τα αποκάλυπταν οι ίδιοι ενώ άλλοι ότι ανακαλύπτονταν από τους συντρόφους που έψαχναν στα πράγματα τους.
- Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ανέφερε θετικές συνέπειες από την αυτοαποκάλυψη στους συντρόφους τους, οι οποίοι το εκτίμησαν και ένιωσαν ανακούφιση. Ένα μικρό ποσοστό ανέφερε ότι το είχαν μετανιώσει καθώς οι σύντροφοι τούς κατέκριναν ή η σχέση οδηγήθηκε στον χωρισμό.
Αγγελική Διδυμοπούλου
Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτης Ι.Ψ.Σ.Υ.
Πηγή: Fox, K., Ashley, A.M., Ritter, L.J., Martin, T.E., & Knox, D. (2021). Gender Differences in Sex Secret Disclosure to a Romantic Partner. Sexuality and Culture, 1-20.
Learn More
Η τριγωνική θεωρία και η δυαδική συντροφικότητα
Οι παράμετροι που καθορίζουν την υγιή αλληλεπίδραση και τη συναισθηματική ευημερία στις ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων
Οι ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων δεν μπορούν να θεωρηθούν κάτι σταθερό και αμετάβλητο στον χρόνο. Χαρακτηρίζονται δυναμικές οι οποίες μεταβάλλονται, καθώς η σχέση και τα άτομα εξελίσσονται. Σύμφωνα με την τριγωνική θεωρία της αγάπης του Ρόμπερτ Στέρνμπεργκ, η επιτυχία ενός ολοκληρωμένου έρωτα βασίζεται σε τρία στοιχεία: την εγγύτητα, το πάθος και την απόφαση για δέσμευση. Θα μπορούσαμε επομένως να απεικονίσουμε τη σχέση ως ένα ισοσκελές τρίγωνο όπου σε κάθε γωνία βρίσκεται ένα από τα παραπάνω δεδομένα. Η εγγύτητα είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική γέφυρα σε μια σχέση. Χτίζεται με θεμέλιο την αυτοαποκάλυψη μεταξύ των συντρόφων, που περιλαμβάνει το μοίρασμα των συναισθημάτων τους και των προσωπικών τους ιστοριών. Με αυτό τον τρόπο τα άτομα δένονται και επενδύουν συναισθηματικά ο ένας στον άλλον, κάτι που γίνεται αντιληπτό ως εμπειρία ζεστασιάς, θαλπωρής, κατανόησης και αλληλοσεβασμού στη σχέση. Η κατάκτηση της εγγύτητας μπορεί να είναι μια αργή διαδικασία που είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Το δεύτερο δομικό στοιχείο είναι το πάθος, το οποίο περιλαμβάνει το ερωτικό ενδιαφέρον μεταξύ των συντρόφων και αφορά την έκφραση των επιθυμιών και των αναγκών του ατόμου. Είναι η κινητήρια πηγή που οδηγεί στη σωματική έλξη, στο ρομαντικό ειδύλλιο και τη σεξουαλική ολοκλήρωση. Είναι η ένταση που βιώνεται από το άτομο ταυτόχρονα σωματικά και εγκεφαλικά. Αντίθετα από την εγγύτητα, η σωματική και ψυχολογική διέγερση που προκαλεί το πάθος αναπτύσσεται ταχύτατα και μπορεί να σβήσει εξίσου γρήγορα. Επιπλέον, το πάθος, όντας ένα εγωκεντρικό συναίσθημα, δεν μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό στοιχείο πάνω στο οποίο μπορεί να στηριχθεί μια υγιής σχέση.
Το τρίτο δομικό στοιχείο της αγάπης είναι η απόφαση για δέσμευση και αφορά την πρόθεση του ατόμου για το αν θα δημιουργήσει σχέση και ταυτόχρονα να αποκλείσει τη δημιουργία ίδιου τύπου σχέση με τρίτο πρόσωπο. Αν και τα στοιχεία της εγγύτητας και του πάθους είναι δύσκολα διαχειρίσιμα, στην απόφαση για δέσμευση το άτομο επιλέγει είτε να απορρίψει είτε να σχηματίσει μια σχέση. Η οριοθέτηση της σχέσης αυτής χαρακτηρίζεται από τη βραχυπρόθεσμη ανάγκη ικανοποίησης ή την επανατροφοδότηση των συντρόφων κυρίως στο κομμάτι της επικοινωνίας και της συναισθηματικής σταθερότητας με σκοπό τη βασική συνέχεια της μακροχρόνιας και βιωματικής πορείας.
Μία ακόμα σημαντική συνιστώσα στην ερωτική σχέση του ζεύγους είναι η ισχύς. Ως ισχύς ορίζεται η ικανότητα του ατόμου να εκφράζει μια δυναμική που περιλαμβάνει ρεαλιστικά τρεις σημαντικές παραμέτρους: την οικονομία, τη συνεννόηση και την αμοιβαιότητα. Αρα έτσι εξασφαλίζεται η βάση της ισχύος στη δυαδική διαδικασία. Η συντροφικότητα είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια, ανατροφοδότηση, ανανέωση και αναζωπύρωση για να μπορέσει να επιβιώσει στον χρόνο (εικόνα, λόγος, έκφραση).
Συμπερασματικά, η πολυπλοκότητα που ζητάει η ποιότητα μιας σχέσης είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη συναισθηματική εγγύτητα, το πάθος, τα μοτίβα επικοινωνίας και τις αλληλεπιδράσεις που διαμορφώνουν την ισορροπία της ισχύος των δύο συντρόφων, αλλά και το ερωτικό ενδιαφέρον του ενός προς τον άλλον (π.χ. σχέση χωρίς σεξ δεν νοείται…). Οι περισσότεροι από εμάς φαίνεται ότι εκεί χάνουμε το παιχνίδι αντιδρώντας σπασμωδικά, αγκαλιάζοντας την ισχύ, χάνοντας την ουσία και την αλήθεια που χρειαζόμαστε προκειμένου να αποδεχτούμε τον σύντροφό μας και να του δώσουμε τον απαιτούμενο χώρο για να μας δεχτεί και εκείνος τόσο στο μυαλό του όσο και στο σώμα του.
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More
Σεξ: αυτο- αποκάλυψη και ικανοποίηση
Οι φόβοι της σεξουαλικής αυθεντικότητας και η προσπάθεια της ενσωμάτωσης σε μια σεξουαλική κανονικότητα μακριά από ταμπού
Αναρωτιέμαι πόσοι άνθρωποι πιστεύουν στ’ αλήθεια, όταν στις αρχές της σχέσης ανταλλάσσουν όρκους ειλικρίνειας για κάθε πλευρά της ζωής τους, ότι θα μπορέσουν να συνεχίσουν την κοινή τους πορεία με απόλυτη ευθύτητα σε ό,τι και αν συναντήσουν. Ο καθορισμός της ειλικρίνειας ως απαραίτητο συστατικό της σχέσης δημιουργεί ένα επικίνδυνο δίπολο, στο ζήτημα της αυτοαποκάλυψης κάθε συντρόφου, το οποίο ενδέχεται να δημιουργήσει προβλήματα στη συνέχεια.
Πόσο πιθανό είναι να νιώθετε τόσο άνετα ώστε να αποκαλύψετε στον σύντροφό σας τις βαθύτερες σεξουαλικές σας επιθυμίες; Εάν η απάντησή σας στο ερώτημα αυτό είναι «πολύ», τότε ανήκετε σε ένα ιδιαίτερα μικρό ποσοστό του γενικού πληθυσμού. Ποιος μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ειλικρινές σεξουαλικό ον που δεν θα διστάσει να διεκδικήσει την ηδονιστική απόλαυση του σεξ και να βιώσει τη διέγερση όπως την έχει στο μυαλό και τη φαντασία του; Στα βασικά συμπτώματα αυτού που μπορούμε να ονομάσουμε διαταραχή της σεξουαλικής αυθεντικότητας περιλαμβάνονται ο έντονος φόβος της αυτοαποκάλυψης, η σεξουαλική κρυψίνοια, η προσπάθεια της ενσωμάτωσης σε μιας μορφής σεξουαλική κανονικότητα, η οποία προωθείται από τις κοινωνικές νόρμες, καθώς και η συνεπακόλουθη ντροπή και ενοχή που αναπόφευκτα εμφανίζονται στην πορεία. Ακόμα και στις μέρες μας επικρατεί η τάση να θεωρούνται οι σεξουαλικές επιθυμίες, οι εξερευνήσεις και οι φαντασιώσεις ζητήματα-ταμπού των σχέσεων, τα οποία δεν αγγίζονται, παραμένοντας προσωπική υπόθεση.
Ο φόβος της απόρριψης και της αυστηρής κριτικής από τον ερωτικό σύντροφο φαίνεται να είναι οι βασικοί λόγοι που επιβάλλουν το σκεπτικό αυτό περιορίζοντας τη σεξουαλική ζωή των ζευγαριών. Το χειρότερο για τους περισσότερους ανθρώπους είναι ότι συνήθως διστάζουν να διεκδικήσουν καλύτερη ποιότητα στη σεξουαλική τους ζωή επειδή πιστεύουν ότι αυτό που επιθυμούν είναι πολύ τραβηγμένο ή υπερβολικό, τη στιγμή που ενδέχεται ο ίδιος παράγοντας να διεγείρει και τον/τη σύντροφό τους. Η «ποινικοποίηση» της σεξουαλικότητας, η οποία εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα και στις μέρες μας, γεμίζει το άτομο άγχος, φόβο, στρες και ενοχές για όσα θα ήθελε να δοκιμάσει, αφήνοντάς τα στη φαντασία και απομακρύνοντας το ζευγάρι, το οποίο σε βάθος χρόνου περιορίζεται σε τυποποιημένες σεξουαλικές επαφές. Στο σημείο αυτό σας προκαλώ να προβληματιστείτε σχετικά με το πόσο άνετοι είστε με τη σεξουαλικότητά σας απαντώντας με απόλυτη ειλικρίνεια στα ερωτήματα που παρατίθενται στη συνέχεια.
Σε ποια ηλικία ξεχωρίσατε τις πρώτες σεξουαλικές φαντασιώσεις ή επιθυμίες;
Ποιες σκέψεις ή φαντασιώσεις σάς οδηγούν σε οργασμό;
Πόσο συχνά μπορεί να αυτοϊκανοποιηθείτε μέσα από τις συγκεκριμένες φαντασιώσεις;
Yπήρξε κάποια χρονική στιγμή όπου αισθανθήκατε κάποια σύγκρουση ανάμεσα στο θρησκευτικό / ηθικό περιβάλλον της οικογένειάς σας και τις σεξουαλικές σας επιθυμίες;
Εχετε αποκαλύψει σε κάποιον σύντροφό σας με ειλικρίνεια και αυθεντικότητα τι σας διεγείρει σεξουαλικά; Εάν όχι, τι σας σταμάτησε;
Σας έχει τύχει να αποφύγετε το ερωτικό παιχνίδι με τον/τη σύντροφό σας επειδή δεν σας ικανοποιεί απόλυτα;
Υπήρξαν στιγμές που προτιμήσατε την αυτοϊκανοποίηση με τις ερωτικές σας φαντασιώσεις αντί για τον ερωτικό σας σύντροφο;
Σας ικανοποιεί η σεξουαλική επικοινωνία με τον/τη σύντροφό σας;
Όλοι έχουν κάποια όρια στις ερωτικές τους σχέσεις, τα οποία αναπόφευκτα περιορίζουν αυτά που μοιράζονται με το έτερόν τους ήμισυ, όρια που πολλές φορές ούτε και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν. Αν οι προηγούμενες ερωτήσεις σάς προβλημάτισαν και σας ανάγκασαν να σκεφτείτε δύο και τρεις φορές την απάντησή σας, τότε φαίνεται πως αρχίζετε σιγά-σιγά να εντοπίζετε και να κατανοείτε τους προσωπικούς σας δαίμονες.
Θάνος Ε. Ασκητής
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Learn More
Οι ερωτικές σχέσεις του παρελθόντος στο «τώρα»
Πολλοί θεραπευόμενοι συχνά με ρωτούν σχετικά με το κατά πόσο πρέπει να θεωρείται αναμενόμενο και φυσιολογικό να αποκαλύπτουν το σεξουαλικό παρελθόν τους στο πλαίσιο της μεταξύ τους σχέσης. Κατά πόσο, δηλαδή, θα πρέπει ο ένας να γνωρίζει τις προηγούμενες ερωτικές σχέσεις του άλλου, καθώς και κατά πόσο είναι υποχρεωμένοι να μοιραστούν τέτοιες πληροφορίες στη νέα τους σχέση. Παραδόξως, πρόκειται για ένα θέμα το οποίο έχει διχάσει πολλές φορές την επιστημονική κοινότητα και όσους ασχολούνται με τη θεραπεία ζεύγους. Η απόλυτη ειλικρίνεια μοιάζει να είναι, τις περισσότερες φορές, ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης του συγκεκριμένου ζητήματος στο νέο ζευγάρι. Εξάλλου, η συντροφικότητα είναι άμεσα συνυφασμένη με την ειλικρίνεια, έτσι δεν είναι; Κατά πόσο είναι λογικό και χρήσιμο να γνωρίζει ο ένας το ερωτικό παρελθόν του άλλου
Θα λέγαμε ότι είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ενίσχυση της συντροφικότητας στις ερωτικές σχέσεις εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αίσθημα εμπιστοσύνης και την ειλικρίνεια που υπάρχει στο ζευγάρι. Ο άνθρωπος έχει την τάση να αισθάνεται πιο ασφαλής δίπλα σε ανθρώπους που νιώθει ότι τους «ξέρει». Είναι όμως απαραίτητο για την ποιότητα της σχέσης να γνωρίζει ο κάθε σύντροφος το σεξουαλικό παρελθόν του άλλου; Εάν προσπαθήσετε να εντοπίσετε κάποια επιστημονική μελέτη γύρω από το ζήτημα της αυτοαποκάλυψης στη σχέση, δεν θα βρείτε πολλά άρθρα, καθώς δύσκολα μπορεί να μετρηθεί με στατιστικούς όρους ώστε να προκύψουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Η κλινική εμπειρία, όμως, δείχνει ότι οι νέοι σύντροφοι, κυρίως, τείνουν να αυτοπαγιδεύονται σε ένα καθεστώς υπέρμετρης ειλικρίνειας, θεωρώντας την απαραίτητο δομικό στοιχείο της σχέσης.
Ας αναλογιστούμε, όμως, πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει μια ενδεχόμενη αναφορά της γυναίκας, ενώπιον του συντρόφου της, σε κάποιον προηγούμενο σεξουαλικό παρτενέρ. Η αναφορά, ακόμα και η μεμονωμένη, στις επιδόσεις του προηγούμενου εραστή είναι δεδομένο ότι θα προκαλέσει μεγάλο άγχος στον τωρινό της σύντροφο.
Ο άνδρας θα θέσει αμέσως τον εαυτό του σε σύγκριση όχι μόνο με τον προηγούμενο, αλλά και με τον επόμενο εραστή της συντρόφου του, από τους οποίους αισθάνεται ότι κινδυνεύει αν δεν ανταποκριθεί στις δικές της επιθυμίες. Η συλλογιστική αυτή διαδικασία είναι και εκείνη που αποτελεί το γόνιμο έδαφος, ώστε να εμφανιστούν ακόμα και προβλήματα στη σεξουαλική του λειτουργία, όπως στυτική δυσλειτουργία, μειωμένη ερωτική επιθυμία, πρόωρη ή ακόμα και καθυστερημένη εκσπερμάτιση, δημιουργώντας μεγαλύτερα προβλήματα στο ζευγάρι.
Φαίνεται, επομένως, ότι η παντελής διαφάνεια στη σχέση αναφορικά με τις προηγούμενες ερωτικές εμπειρίες που πλέον ανήκουν στο παρελθόν έχει ένα προφανές μειονέκτημα, το να αισθανθεί ο ένας από τους δύο συντρόφους ότι συγκρίνεται, με αποτέλεσμα όλη αυτή η διαδικασία να γίνει επώδυνη και αγχωτική για τον ίδιο. Το ερώτημα που αναπόφευκτα εμφανίζεται, λοιπόν, αφορά το πού ακριβώς ξεκινούν και πού τελειώνουν τα όρια της ειλικρίνειας αυτής, ώστε να μην καταλήξει τελικά να επιδρά αρνητικά στη δομή της σχέσης. Το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν και αυτό θα πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστό και οριοθετημένο μέσα στη νέα σχέση.
Εάν ο σύντροφός σας κάνει ερωτήσεις σχετικά με την παρελθοντική σεξουαλική σας ζωή κάνοντάς σας να νιώθετε άβολα, μη διστάσετε να του επισημάνετε ότι δεν θέλετε ή και δεν είστε έτοιμοι να συζητήσετε το συγκεκριμένο θέμα, τουλάχιστον όχι τώρα, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να το κάνετε στο μέλλον αν εσείς δεν το επιθυμείτε.
Το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν και όχι στο παρόν. Από την άλλη πλευρά, αν ο σύντροφός σας επιλέγει να μη μοιράζεται μαζί σας λεπτομέρειες για το παρελθόν του, ακόμα κι αν εσείς έχετε προβεί σε αποκαλύψεις, μη συσχετίζετε το ενδιαφέρον του προς εσάς και τη σχέση σας με την άρνησή του να μιλήσει για το χθες. Σε κάθε περίπτωση, οι παρελθοντικές ερωτικές εμπειρίες αποτελούν πάντα προσωπική υπόθεση, επομένως θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό, μέσα στο πλαίσιο των ορίων που διαμορφώνονται σε κάθε σχέση, είτε φιλική, είτε ερωτική.
Όταν, επομένως, πρόκειται να αποκαλύψετε κάτι για τον εαυτό σας ή να ζητήσετε από τον σύντροφό σας να πράξει κάτι ανάλογο σχετικά με προηγούμενες σεξουαλικές γνωριμίες και εμπειρίες, αναρωτηθείτε πρώτα: «Χρειάζεται πραγματικά για τη σχέση μου να το γνωρίζω αυτό; Τι θα κερδίσω; Είναι η δική μου περιέργεια εκείνη που ζητά ικανοποίηση, μήπως είναι η ανάγκη μου για μεγαλύτερη ασφάλεια και προστασία του συναισθηματικού μου κόσμου; Μήπως έχω την τάση γενικότερα να ελέγχω καταστάσεις, άρα, αν ξέρω, θα μπορώ να έχω τον έλεγχο και στη σχέση μου;».
Το να γνωρίζετε τα πάντα για τη σεξουαλική ζωή του συντρόφου σας, δεν σας κάνει αυτόματα ένα ζευγάρι με πιο σταθερή βάση ή ποιοτικότερη σχέση. Η επίμονη ενασχόληση με το παρελθόν, αντίθετα, μπορεί να λειτουργήσει επιβαρυντικά στο παρόν, καθώς και στο μέλλον της σχέσης. Λέμε γενικότερα ότι οι υγιείς προσωπικές σχέσεις στηρίζονται στην ειλικρίνεια και την αυτοαποκάλυψη, ωστόσο από μόνες τους αυτές οι δύο παράμετροι δεν επαρκούν για να κρατήσουν μια σχέση ζωντανή. Η αμοιβαία αυτοαποκάλυψη έρχεται σταδιακά και ανεπιτήδευτα όταν οι δύο σύντροφοι λειτουργούν χωρίς την πιεστική εκμαίευση πληροφοριών.
Η συνεχής αναφορά σε προηγούμενες σχέσεις μπορεί να δηλητηριάσει τη ζωή ενός ζευγαριού, δεδομένου ότι η τοποθέτηση του φαντάσματος ενός τρίτου προσώπου ανάμεσα στους δύο συντρόφους αποτελεί από μόνη της μια απειλή στη σχέση που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ακριβώς επειδή είναι άυλη.
Από την άλλη, δεν είναι λίγες οι φορές που η αναφορά σε προηγούμενους συντρόφους γίνεται σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ζηλέψει ο τωρινός σύντροφος και να διεκδικήσει περισσότερο τη συντροφικότητα στη σχέση του. Ωστόσο, η συντροφικότητα στις ερωτικές σχέσεις δεν προέρχεται από την αποκάλυψη λεπτομερειών της ερωτικής ζωής ενός ατόμου, αλλά από την εμπιστοσύνη που καλλιεργείται σταδιακά και βαθμιαία.
Προσπαθήστε, λοιπόν, να αποδεχτείτε το γεγονός ότι τόσο εσείς όσο και ο σύντροφός σας έχετε ζήσει ένα σύνολο εμπειριών μέχρι τώρα. Οι ερωτικές σχέσεις του παρελθόντος σας σάς έχουν διαμορφώσει ως χαρακτήρες και προσωπικότητες, κάνοντάς σας τους ανθρώπους που είστε τώρα. Πέραν τούτου, όμως, δεν έχουν καμία θέση στο τώρα της σχέσης σας. Το να μη μιλάει ένα ζευγάρι για το ερωτικό παρελθόν του δεν αποτελεί ένδειξη ανηθικότητας, αλλά ένδειξη σεβασμού στην αυθύπαρκτη προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου.
Κλείνοντας, η απάντηση στο ερώτημα για το αν είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις παρελθοντικές ερωτικές εμπειρίες του συντρόφου μας, θα λέγαμε μάλλον όχι! Μπορούμε να πούμε δυο-τρία πράγματα για προηγούμενες σχέσεις μας, αλλά χωρίς λεπτομέρειες και φυσικά χωρίς να αναφερθούμε στην ερωτική ζωή με τους πρώην.
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Learn More