Ένας χωρισμός έρχεται να ταράξει τη ζωή μας. Να μας αποσυντονίσει πλήρως. Να μας θυμίσει βίαια πώς ήμασταν πριν απ’ αυτή τη σχέση, ή και όχι. Γιατί η αλήθεια είναι πώς μετά από έναν χωρισμό δεν είμαστε οι ίδιοι. Φεύγοντας από μία σχέση, είτε το επιλέγουμε εμείς, είτε κοινά, είτε διακόπτεται από τον σύντροφό μας, παίρνουμε μαζί εφόδια, μαθήματα, σκέψεις, συναισθήματα, εμπειρίες.
Ο χωρισμός συνδέεται με τον πόνο και την αίσθηση αβεβαιότητας για το μέλλον. Οι πιο συχνές ερωτήσεις είναι «πόσο θα κρατήσει αυτό;», «θα νιώσω ξανά καλά;». Ο χωρισμός και «η επόμενη μέρα» μας θυμίζει το πένθος. Πρόκειται για μία πραγματική απώλεια, το βίωμα της οποίας διαφέρει από άτομο σε άτομο.
Το πένθος αφορά την έντονη θλίψη που βιώνουμε, όταν μας συμβεί κάτι σοβαρό ή χάσουμε κάποιον ή κάτι σημαντικό από τη ζωή μας. Όταν συμβεί αυτό, πρόκειται να περάσουμε από πέντε στάδια, μέχρι να φτάσουμε στην αποδοχή της κατάστασης και στην «επίλυση» της θλίψης.
- Άρνηση: Είμαστε σοκαρισμένοι και αρνούμαστε να δεχθούμε αυτό που έχει συμβεί. Πρόκειται για μία άμυνα απέναντι στον ψυχικό πόνο, που καλούμαστε να αντέξουμε και να διαχειριστούμε.
- Θυμός: Κυριαρχεί έντονο το αίσθημα οργής και μπορεί να διαταραχθεί η λειτουργικότητά μας.
- Διαπραγμάτευση: Επεξεργαζόμαστε όσα έχουν συμβεί, όσα κάναμε, αλλά και όσα μπορούσαν να είχαν γίνει διαφορετικά.
- Κατάθλιψη: Στο στάδιο αυτό μπορεί να απομονωθούμε, να νιώσουμε αδύναμοι, ο ύπνος μας να διαταραχθεί, το ίδιο και η όρεξη για το φαγητό.
- Αποδοχή: Επέρχεται σταδιακά ο συμβιβασμός με τη νέα πραγματικότητα. Επανέρχεται η λειτουργικότητά μας, συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε τον χωρισμό, αλλά με πιο ψύχραιμο τρόπο.
Πόσο κρατάει; Δεν υπάρχει ορισμένος και «φυσιολογικός» χρόνος για να ξεπεράσουμε τον χωρισμό μας. Είναι μία προσωπική εμπειρία που διαφέρει στον κάθε άνθρωπο. Το ταξίδι του χωρισμού, λοιπόν, είναι ρευστό.
Υπάρχουν, όμως, στοιχεία που θα μας έφερναν πιο κοντά στην ψυχική ανθεκτικότητα και την καλύτερη δυνατή «αντοχή»;
Ναι. Σε κάθε σχέση που συνάπτουμε είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε πως συνεχίζουμε να είμαστε ξεχωριστοί άνθρωποι, ελεύθεροι, ανεξάρτητοι, αλλά ταυτόχρονα συνδεδεμένοι. Αν ακολουθούμε αυτές τις αρχές σημαίνει ότι έχουμε την αντοχή να συνεχίσουμε μόνοι μας μετά τον χωρισμό…
Έτσι λοιπόν:
- Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να επεξεργαστεί τον χωρισμό. Μην καταπιέζετε τα αρνητικά συναισθήματα.
- Μιλήστε γι’ αυτό με κάποιον που σας ακούει και δεν σας κρίνει. Στην φάση αυτή δεν χρειαζόμαστε κανέναν να κρίνει, ούτε εμάς, αλλά ούτε και τον πρώην σύντροφό μας, έχουμε ανάγκη από κάποιον να μας κατανοήσει.
- Μην βιαστείτε για το επόμενο βήμα. Μην αναζητήσετε ερωτική συντροφιά με την προσδοκία ότι έναν νέος άνθρωπος θα σας φέρει όσα πήρε η σχέση που μόλις τελείωσε.
- Εστιάστε σε όσα έχετε. Μετά από έναν χωρισμό συνεχίζω να έχω τους φίλους μου, την εργασία μου, τις δραστηριότητές μου.
- Αναλογιστείτε εάν υπήρχαν σχέδια που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε και τα είχατε αφήσει στην άκρη. Μόλις νιώσετε έτοιμοι θέστε στόχους για το μέλλον.
Πέντε στάδια που θα βιώσουμε μέχρι να φτάσουμε στην αποδοχή…αλλά και πέντε σημεία που θα μας θυμίσουν ότι τίποτα δεν τελείωσε και η ζωή μπορεί να συνεχίσει. Δεν είμαστε παντοδύναμοι, ο πόνος και η απώλεια είναι μέσα στη ζωή. Αν, όμως, αναλογιστώ, παρατηρήσω τον εαυτό μου, δω με ψυχραιμία τον τερματισμό της σχέσης, το γιατί ήρθε το τέλος και το εάν υπήρχαν σημεία που θα μπορούσα στο μέλλον να βελτιώσω, τότε ανοίγει η πόρτα για ένα πιο αισιόδοξο αύριο που θα με αγαπώ, θα με φροντίζω και άρα θα ζω!