Διαζύγιο… Και τώρα τι κάνουμε;
Οι αλλαγές που φέρνει ένα διαζύγιο είναι μεγάλες και σε κάθε περίπτωση ένας αποχωρισμός φέρνει θλίψη, αβεβαιότητα, αγωνία και φόβο. Η διακοπή του κοινού βίου από τον σύντροφο με τον οποίο έχει κάποιος φτιάξει τη ζωή του, έχει γίνει γονιός και έχει επενδύσει συναισθηματικά είναι δύσκολη και επίπονη. Συνήθως το άτομο, βιώνει έντονο το συναίσθημα της απώλειας, της αποτυχίας και της μοναξιάς. Τόσο ο άντρας όσο και η γυναίκα μετά το διαζύγιο μπορεί να αισθάνονται ανασφάλεια, να νιώθουν προδομένοι, αλλά και ματαιωμένοι. Τα προβλήματα σε σχέση με τα παιδιά δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο το κλίμα. Όσο υπάρχει απομάκρυνση του ενός γονιού από τα παιδιά, είναι επόμενο αυτός να βιώνει ακόμη πιο έντονη την απώλεια, αλλά και το θυμό για τον πρώην σύντροφο του.
Μετά το διαζύγιο ο άντρας και η γυναίκα νιώθουν ότι έχουν αποτύχει ως προς τις προσωπικές τους προσδοκίες σε σχέση με την οικογένεια που ήθελαν να δημιουργήσουν αλλά και στον κοινωνικό περίγυρο. Η αλλαγή συντρόφου, τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε σεξουαλικό επίπεδο μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά όταν ο ένας από τους δύο δεν επιθυμούσε τον χωρισμό. H απόρριψη που έχει εισπράξει ο τελευταίος μπορεί να βιώνεται ως τραύμα, με αποτέλεσμα την δειλία και τον φόβο δέσμευσης σε μια επόμενη σχέση, αλλά και διαδικασίες σύγκρισης με τον πρώην σύντροφο, ανάμεσα σε αυτό που είχε και σε αυτό που «έρχεται». Μάλιστα στην περίοδο μετά το διαζύγιο παρουσιάζονται συχνά σεξουαλικά προβλήματα, όπως δυσκολίες στη στύση στον άνδρα ή διαταραχή οργασμού στη γυναίκα. Το σεξ και το σώμα μας «ακολουθεί» την ψυχική μας διάθεση. Όταν ψυχολογικά είμαστε επιβαρυμένοι αυτό μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στη σεξουαλική ζωή.
Ο χωρισμός ενίοτε είναι «αναγκαίο κακό», καθώς είναι ένδειξη ωριμότητας και θάρρους των συντρόφων, που επιλέγουν να απομακρυνθούν από κάτι που έχει τελειώσει και είναι δυσλειτουργικό και να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό και τις επιθυμίες τους. Μια περίοδος μοναξιάς και απογαλάκτισης χρειάζεται για κάποιο διάστημα, ώστε να μπορέσει το άτομο να συλλογιστεί τις δικές του ευθύνες, τα λάθη του, να επεξεργαστεί το θυμό και την πικρία του, να δει τι δεν πήγε καλά, αν τελικά ήταν η καλύτερη απόφαση που μπορούσε να πάρει. Στη φάση αυτή του επαναπροσδιορισμού είναι καλό να βρει νέα ενδιαφέροντα, να γνωρίσει σταδιακά νέους ανθρώπους, ώστε οι καινούριες εμπειρίες να απαλύνουν και να καλύψουν σιγά σιγά τις παλιές αναμνήσεις. Το διαζύγιο σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει το τέλος της σεξουαλικής ζωής, ενώ το άτομο δεν θα πρέπει να μένει στο πένθος. Για αυτό προτεραιότητα μετά από αυτό είναι να βρει σταδιακά την εσωτερική του ισορροπία, ώστε να μπορέσει να διεκδικήσει και να εκφραστεί και συναισθηματικά και σεξουαλικά με έναν άλλο άνθρωπο.
Learn More
Καλά Χριστούγεννα… υπολογιστή μου!
«Oταν πίστεψα ότι είχα ανθρώπους που με αγαπούσαν κατέληξα να πληγωθώ. Τουλάχιστον, το κομπιούτερ δεν μπορεί να με πληγώσει»
Την προηγούμενη εβδομάδα και καθώς ο χρόνος διάβαινε τα μέσα του Δεκέμβρη η μοίρα έφερε στον δρόμο μου έναν 35χρονο άνδρα ο οποίος, αναγνωρίζοντάς με ως προσκεκλημένο σε γιορτινή εκδήλωση, δεν έχασε την ευκαιρία να με πλησιάσει, να με συμβουλευτεί και να μου εμπιστευτεί τη δική του μοναδική ιστορία… Είχε χωρίσει με τη σύντροφό του πριν από περίπου έξι μήνες με βασική αιτία την «ασυμφωνία χαρακτήρων», σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου: «Γνώρισα την πρώην γυναίκα μου μέσω Διαδικτύου πριν από τρία χρόνια.
Ηταν Χριστούγεννα, καλή ώρα όπως τώρα. Γενικά εκείνη την περίοδο αντιμετώπιζα διάφορα “θέματα” με τις σχέσεις μου. Είχα πληγωθεί από τις γυναίκες και δεν ανοιγόμουν εύκολα. Με τη γυναίκα μου, όμως, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή! Μέσα μου είχα πει ότι, αν καταφέρω να κατακτήσω αυτή τη γυναίκα, δεν θα είχα να ζητήσω τίποτα άλλο από τη ζωή μου! Κι όμως, να που είχα…». Ο φρεσκοχωρισμένος άνδρας ένιωθε πλέον ματαιωμένος: «Το διαζύγιο με τσάκισε! Δεν κατάλαβα πώς φτάσαμε ως εδώ».
Με τη γυναίκα του παντρεύτηκε μόλις τέσσερις μήνες μετά τη διαδικτυακή τους γνωριμία. Εκείνη ήταν από την επαρχία και αυτός Αθηναίος, οπότε και αποφάσισαν να συγκατοικήσουν στο σπίτι του. Οι εντάσεις και οι τσακωμοί μεταξύ τους έκαναν την εμφάνισή τους ήδη από τον πρώτο χρόνο της κοινής τους συμβίωσης. Τα ωράρια και οι συνήθειές τους ήταν εντελώς διαφορετικά. Παρ’ όλα αυτά αποφάσισαν να φέρουν στον κόσμο τον 2 ετών σήμερα γιο τους, με την ελπίδα ότι τα πράγματα κάποια στιγμή θα έστρωναν. Ο άνδρας εργαζόταν ως ιδιωτικός υπάλληλος σε υψηλόβαθμη και άκρως απαιτητική θέση.
Η σύζυγός του εργαζόταν και εκείνη ως υπάλληλος, όμως μετά τον ερχομό του γιου τους τη συμβούλεψε να εγκαταλείψει τη δουλειά της και να αφιερωθεί στην οικογένειά τους. Ομως, καθώς οι οικογενειακές απαιτήσεις αυξάνονταν, και η γυναίκα του δεν εργαζόταν πλέον, ο μισθός του νεαρού οικογενειάρχη άρχισε να υφίσταται τις πρώτες περικοπές, με το άγχος και την ανησυχία μέσα του να μεγαλώνουν: «Η σύζυγός μου με κατηγορούσε ότι τα χρήματα που έβγαζα δεν ήταν αρκετά και ότι εξαιτίας μου θυσίασε την καριέρα της, ενώ συχνά – πυκνά με απειλούσε ότι θα σηκωθεί και θα φύγει μαζί με το παιδί!
Η σεξουαλική μας ζωή τον τελευταίο χρόνο ήταν πλέον ανύπαρκτη. Κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν αυτό ήταν το όνειρο της ζωής μου και σκεφτόμουν πόσο διαφορετικά με είχα φανταστεί…». Ενα απόγευμα Παρασκευής ο νεαρός άνδρας, γυρίζοντας στο σπίτι από τη δουλειά, «σκόνταψε» μπροστά στον υπολογιστή της γυναίκας του, τον οποίο η ίδια είχε αφήσει ανοιχτό λίγο προτού φύγει για το σούπερ μάρκετ. Εκεί, ξεδιπλώθηκε μπροστά στα μάτια του η αλήθεια της σχέσης του. Το ερωτικό φλερτ της συζύγου του με έναν νεότερό του άνδρα, τον οποίο ο ίδιος γνώριζε ήδη από το εργασιακό της περιβάλλον.
Λίγο αργότερα η ίδια, αφού επέστρεψε και συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί, με δάκρυα ανακούφισης στα μάτια παραδέχτηκε ότι εδώ και αρκετό καιρό σκεφτόταν να του ζητήσει να χωρίσουν. Ετσι το ζευγάρι, μετά από μερικούς μήνες και με κοινή συναίνεση, αποφάσισε να δώσει το οριστικό τέλος στη σχέση του. Εκείνος όμως, «έχοντας χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του», κατέληξε σε έναν πολύ χρήσιμο προβληματισμό για την εποχή μας, τον οποίο και θέλησε να μοιραστεί μαζί μου: «Αχ αυτός ο υπολογιστής, μεγάλο πράγμα!
Αν με ρωτούσατε τι φοβόμουν περισσότερο προτού παντρευτώ, θα σας απαντούσα τη μοναξιά. Δεν πίστευα, για παράδειγμα, ότι ένας άνθρωπος μπορεί να περάσει τις γιορτές μόνος του. Θεωρούσα ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από αμοιβαιότητα και φροντίδα. Αν με ρωτήσετε όμως τι πιστεύω τώρα, θα σας πω ότι τις δύο τελευταίες εβδομάδες δουλεύω κάθε βράδυ ανενόχλητος μπροστά στον υπολογιστή μου, βλέπω τις αγαπημένες μου ταινίες και μπορώ να γνωρίσω ανά πάσα στιγμή όποια γυναίκα θέλω! Αρα, ίσως δεν νιώθω και τόσο μόνος τελικά.
Οταν πίστεψα ότι είχα ανθρώπους δίπλα μου που με υπολόγιζαν και με αγαπούσαν κατέληξα να πληγωθώ. Τουλάχιστον, ο υπολογιστής δεν μπορεί να με πληγώσει. Τι κι αν νόμιζα ότι μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής μου; Τώρα, είναι το μοναδικό που μου έχει απομείνει και σκοπεύω να περάσω μαζί του αυτά τα Χριστούγεννα!».
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More