Εκφραζόμενο συναίσθημα: πως επιδρά ο τρόπος επικοινωνίας της οικογένειας στη χρόνια ψυχική νόσο;
Κάθε άτομο αναπτύσσεται, ωριμάζει και προχωράει μέσα σε ένα σύστημα. Τι σημαίνει, όμως, το σύστημα; Πρόκειται για ένα σύνολο, τα στοιχεία του οποίου αποτελούν οντότητες, κάθε μία από τις οποίες αλληλεπιδρά ή συσχετίζεται με τουλάχιστον μία άλλη από το ίδιο σύνολο. Tο πρώτο σύστημα στο οποίο ανήκουμε είναι η οικογένεια.
Η δυναμική της οικονέγειας, οι σχέσεις και η επικοινωνία που αναπτύσσονται μέσα σε αυτή, η συντροφική αλληλεπίδραση των γονιών αδιαμφισβήτητα μας διαμορφώνει. Το παιδί και ο έφηβος με το πέρασμα των χρόνων «διαμορφώνει» τον εαυτό του μέσα από τον γονιό του.
Ποια είναι η επίδραση του δυναμικού αυτού, όταν μια οικογένεια ζει με μια χρόνια ψυχικό νόσο ενός μέλους; Η χρόνια ψυχική νόσος εμφανίζει συμπτώματα που μπορεί να ελεγχθούν, ωστόσο δεν επιδέχονται οριστική θεραπεία, μπορεί να εμφανίζουν διαστήματα ύφεσης με απουσία συμπτωμάτων και περιόδους υποτροπής. Η ερώτηση είναι τι μπορεί να κάνει μία οικογένεια για να φροντίσει τον ασθενή που νοσεί, αλλά και την δικής της ψυχική υγεία;
Για πρώτη φορά, την δεκαετία του 1960 στην Αμερική, ο Brown παρατήρησε ότι οι υποτροπές των ασθενών που επέστρεφαν σπίτι έπειτα από μία νοσηλεία σχετίζονταν με το συναισθηματικό κλίμα της οικογένειας. Το γεγονός αυτό πυροδότησε το ενδιαφέρον για έρευνα της σημασίας των ενδοοικογενειακών σχέσεων στην ψυχική νόσο. Έτσι, διαπιστώθηκε ότι συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στην επικοινωνία εντός της οικογένειας, αποτελούν προγνωστικό δείκτη της υποτροπής.
Το εκφραζόμενο συναίσθημα αποτελείται από πέντε παράγοντες:
- Επικριτική διάθεση: ο τρόπος με τον οποίο θα εκφραστούμε, ο τόνος της φωνής μας, η μη λεκτική επικοινωνία του σώματος, δύναται να χρωματίσει ένα σχόλιο σε αρνητικό και επικριτικό. Η επικριτική διάθεση μπορεί να δηλώνεται ξεκάθαρα από αρνητικό σχόλιο ή να μετατρέπεται σε επικριτικό από τον τόνο μας. Για παράδειγμα «Ποτέ δεν κάνει τίποτα σωστά!» αποτελεί ένα σχόλιο με επικριτική διάθεση, σε αντίθεση με «Θα προτιμούσα να το είχε διαχειριστεί με διαφορετικό τρόπο».
- Υπερ-εμπλοκή: συμπεριφορές αυτοθυσίας, υπερπροστασίας και αφοσίωση προς το άτομο που νοσεί μπορεί να φέρουν εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από την πρόθεση που μας δημιουργεί την επιθυμία να υπερ-εμπλακούμε και να παρεμβαίνουμε.
- Επιθετικότητα: σχόλια που προσβάλλουν το άτομο για αυτό που είναι και όχι για την συμπεριφορά του. «Είσαι εντελώς ανίκανος!», σε αντίθεση με «Η συγκεκριμένη συμπεριφορά πιστεύω σε αδικεί.». Είναι τελείως διαφορετικό να σχολιάζουμε τον άνθρωπο, και τελείως διαφορετικό να σχολιάζουμε μία πράξη.
- Θετικά σχόλια: εκφράζω την αποδοχή και εκτίμηση στον άνθρωπό μου.
- Ζεστασιά: η ενσυναίσθηση, η φροντίδα και το πραγματικό ενδιαφέρον.
Οι τρεις πρώτοι παράγοντες διαταράσσουν το σύστημα και πυροδοτούν τις υποτροπές. Αρκεί μόνο ένα μέλος της οικογένειας να χαρακτηρίζεται από υψηλά εκφραζόμενο συναίσθημα (δηλαδή επικριτική διάθεση, υπερ-εμπλοκή και επιθετικότητα) για να προκαλέσει «βλάβη». Αντίθετα, η αποδοχή, η ζεστασιά, η εκτίμηση και η ενσυναίσθηση προωθούν ένα κλίμα στήριξης και αγάπης!
Μην ξεχνάμε λοιπόν:
- Να αποδεχτούμε αυτό που μας συμβαίνει και να αγκαλιάσουμε τον άνθρωπό μας που έχει μία χρόνια ψυχική νόσο.
- Να επικοινωνούμε όσο το δυνατόν πιο λειτουργικά, με ηρεμία, ενσυναίσθηση και ενεργητική ακρόαση.
- Ως μέλη της οικογένειας να μην κατηγορούμε τους εαυτούς μας για την ψυχική νόσο.
- Ότι το άτομο που νοσεί συνεχίζει να είναι ένας άνθρωπος με προσωπικότητα, συναισθήματα, επιθυμίες.
Η ψυχοεκπαίδευση της οικογένειας, μέσα από την ενημέρωση για την ψυχική νόσο, την εκμάθηση δεξιοτήτων επικοινωνίας μπορεί να λειτουργήσει ως η καλύτερη πρόληψη για την πορεία του ατόμου που νοσεί και ολόκληρης της οικογένειας. Η έγκυρη ενημέρωση, η εκπαίδευση και η υποστήριξη έχει θετικό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία της οικογένειας, που καλείται να φροντίσει, να στηρίξει τον άνθρωπο που νοσεί ψυχικά και αναμφισβήτητα κουβαλάει ένα μεγάλο συναισθηματικό φορτίο.
Η έγκαιρη παρέμβαση, η ενημέρωση και η ψυχοθεραπευτική υποστήριξη παρέχει τα θεμέλια για καλύτερη ποιότητα ζωής, ενδυνάμωση των σχέσεων και ψυχικής υγείας.
Πηγές:
Brown, G. W., Birley, J. L., & Wing, J. K. (1972). Influence of family life on the course of schizophrenic disorders: A replication. The British Journal of Psychiatry, 121(562), 241-258.
Brown, G. W., Carstairs, G. M., & Topping, G. (1958). Post-hospital adjustment of chronic mental patients. The Lancet, 272(7048), 685-689.
Harvey, C. (2018). Family psychoeducation for people living with schizophrenia and their families. BJPsych Advances, 24(1), 9-19.
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Learn More
4 τρόποι επικοινωνίας που οδηγούν τη σχέση μας στο τέλος της, αλλά και 5 συμπεριφορές που κρατούν τη συνέχειά της…
Η επικοινωνία αποτελεί το σημαντικότερο θεμέλιο των διαπροσωπικών σχέσεων. Οι ερωτικές σχέσεις δημιουργούνται και διατηρούνται μέσω της ίδιας της επικοινωνίας. Υπάρχουν ορισμένες δυσλειτουργικές τακτικές που μπορούν να δοκιμάσουν τη σχέση και να οδηγήσουν στη διακοπή της, οι οποίες περιγράφονται παρακάτω.
Η περιφρόνηση (contempt) είναι ένα συναίσθημα το οποίο περιέχει οργή και απαξίωση. Είναι πιο ισχυρό από την αρνητική διάθεση και τον εκνευρισμό. Αν στη διάρκεια μιας αντιπαράθεσης, καθώς ακούτε το σύντροφό σας, σκεφτείτε κάτι υποτιμητικό, τότε έχετε εμπλακεί στο συναίσθημα της περιφρόνησης. Η περιφρόνηση μπορεί να εξωτερικευτεί είτε με προσβολές, είτε με τη γλώσσα του σώματος (μη-λεκτικά).
Η κριτική (criticism) προς τον σύντροφο για κάτι που εκείνος έχει κάνει, δείχνει το πόσο αρνητικά σκέφτεστε για τον άλλον. Αν ο σύντροφός σας έχει υιοθετήσει μια συμπεριφορά με την οποία δεν συμφωνείτε και σκεφτείτε «Για ποιο λόγο είμαι μαζί με αυτόν τον άνθρωπο που φέρεται έτσι;» αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε διάθεση να του εξηγήσετε το λάθος του. Με την πάροδο του χρόνου, η κλιμάκωση τέτοιων συμπεριφορών θα ενισχύουν τις δυσάρεστες απαξιωτικές σκέψεις.
Όταν ένας άνθρωπος κάνει ένα λάθος και προσπαθήσει να δικαιολογηθεί ακολουθώντας αμυντική στάση (defensiveness), δεν εκτονώνει την ένταση αλλά την ενισχύει, διότι δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Η επιθετική υπεράσπιση του εαυτού αποτελεί αμυντική στάση.
Η τέταρτη και τελευταία τακτική είναι η συναισθηματική απομόνωση (stonewalling). Σε μία έντονη συζήτηση με τον σύντροφό σας, η οποία σταδιακά εξελίσσεται, όταν πλησιάζει η στιγμή της έκρηξης τότε απομακρύνεστε και τον αγνοείτε. Η φυγή αυτή δείχνει ότι σκόπιμα αγνοείτε τον σύντροφό σας, αποφεύγοντας μια συζήτηση ή φεύγετε κυριολεκτικά πριν ολοκληρωθεί η συζήτηση χωρίς να έχει επιλυθεί το πρόβλημα. Λανθασμένα αρκετές φορές πιστεύουμε ότι αποφεύγοντας μια σύγκρουση βοηθάμε την κατάσταση. Στην πραγματικότητα αυτό μπορεί να προκαλέσει στον σύντροφο αισθήματα απομόνωσης και μοναξιάς. Tο αποφευκτικό στυλ στις συγκρούσεις δεν σημαίνει ότι το άτομο αποφεύγει τη σύγκρουση, αντιθέτως με αυτόν τον τρόπο συμμετέχει στη διατήρηση ενός προβλήματος.
Οι αντιπαραθέσεις σε μία σχέση είναι χρήσιμες, καθώς δίνουν την ευκαιρία σε ένα ζευγάρι να ανακαλύψει τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές του και έτσι να επιλύσει τα καταστροφικά προβλήματα της σχέσης.
Μπορούμε να επικοινωνήσουμε πιο εποικοδομητικά; Η απάντηση είναι «ναι».
- Σεβόμαστε ότι ο σύντροφος μας μπορεί να υιοθετεί διαφορετικές απόψεις από τις δικές μας.
- Αποδεχόμαστε και «ακούμε» την αλήθεια του άλλου, ακόμη κι αν δεν είναι αποδεκτή.
- Η διαφωνία αποτελεί μέρος μιας σχέσης και η συνεργασία προϋπόθεση.
- Όταν κάτι μας ενοχλεί εστιάζουμε στην αρνητική συμπεριφορά, όχι στον αρνητικό χαρακτηρισμό του ατόμου.
- Ενισχύουμε τις επανορθωτικές συμπεριφορές του συντρόφου, εκφράζοντας τα θετικά συναισθήματα προς μία πράξη που εκτιμήσαμε.
Η περιστασιακή έκφραση αυτών των τεσσάρων δυσλειτουργικών τρόπων επικοινωνίας είναι φυσιολογική. Ωστόσο, η επανάληψη αυτών αρκετά συχνά αποτελεί δείγμα ότι μια σχέση οδεύει προς το τέλος.
Πηγή: Jayakobi, J. L., & Mun, S. J. (2022). Romantic Relationship: The Issues Faced in a Conflict among Young Adults. JURNAL PSIKOLOGI MALAYSIA, 35(3).
Καρυοφύλλη Δήμητρα
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτιδα Ι.Ψ.Σ.Υ.
Learn More
Από τι κινδυνεύει μια σχέση;
Η δημιουργία ερωτικών-συντροφικών σχέσεων παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανθρώπινη ύπαρξη και καλύπτει πλήθος αναγκών, συναισθηματικών και όχι μόνο. Ωστόσο, η διατήρηση μιας ικανοποιητικής σχέσης απαιτεί συνεχή προσπάθεια από το ζευγάρι. Ποιοι είναι οι παράγοντες που μπορεί να απειλήσουν μια σχέση και να την οδηγήσουν σε κρίση;
Μία σημαντική αλλαγή που επέρχεται καθώς η σχέση εξελίσσεται είναι η μετάβαση από την εξιδανίκευση στην απομυθοποίηση του συντρόφου. Το ζευγάρι, ιδιαίτερα εκείνο που συμβιώνει, βλέπει διαφορετικές πτυχές του συντρόφου του, με αποτέλεσμα να καταρρίπτει σταδιακά τον «μύθο» που είχε χτίσει για εκείνον μέσα από την καθημερινή τριβή. Ο έρωτας δίνει τη σκυτάλη σε άλλα συναισθήματα, όπως η αγάπη ή η συντροφικότητα, ενώ δεν αποκλείεται ο θαυμασμός που μπορεί να ένιωθε ο ένας για τον άλλον να αντικατασταθεί από απαξίωση, ανία ή θυμό.
Ένα άλλο επακόλουθο της μακροχρόνιας συμβίωσης είναι και το γεγονός ότι αναδεικνύονται οι ασυμφωνίες και οι διαφορετικές αντιλήψεις του ζευγαριού, για θέματα μεγαλύτερης ή μικρότερης σημασίας. Ως απόρροια, επέρχεται κούραση και εκνευρισμός, ακόμα και συγκρούσεις σχετικά με τη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει εντάσεις και διαπληκτισμούς μεταξύ τους.
Η επικοινωνία στο ζευγάρι είναι ένα θεμελιώδες στοιχείο μιας σχέσης. Παράγοντες που την απειλούν είναι η έλλειψη διαπροσωπικών δεξιοτήτων, όπως η δυσκολία στην αναγνώριση των συναισθημάτων του συντρόφου μας, οι διαστρεβλωμένες πεποιθήσεις, π.χ. «ο σύντροφος μου δεν πρόκειται να αλλάξει», «δεν μπορεί να με καταλάβει…» ή η ύπαρξη δυσφορικών συναισθημάτων όπως θυμός, που μπορεί να εκφράζεται με έντονο τρόπο και να οδηγεί σε σύγκρουση και αποξένωση, αλλά και ενίοτε σε σιωπή και αδιαφορία.
Η αλλαγή στην εικόνα των συντρόφων, η παραμέληση του εαυτού και της εμφάνισης, η αύξηση βάρους, η έλλειψη υγιεινής είναι κάποιοι σημαντικοί παράγοντες που μπορεί να απειλήσουν μια σχέση. Οι σύντροφοι επαναπαύονται και αδιαφορούν για το αν θα αρέσουν ο ένας στον άλλον.
Οι αλλαγές στη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο. Η μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, η αραίωση των επαφών, η έλλειψη σεξουαλικών φαντασιώσεων, αλλά και ένα σεξουαλικό πρόβλημα μπορούν να δυναμιτίσουν τη σχέση. Καθώς μεγαλώνουν οι σύντροφοι, αναπτύσσονται περισσότερο συντροφικά συναισθήματα, εκτίμηση και αγάπη, τα οποία, σε συνδυασμό με την έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας, μετατρέπουν την ερωτική-συντροφική σχέση σε μια σχέση αδελφοποίησης.
Το ζευγάρι που αντιλαμβάνεται ότι αντιμετωπίζει τις παραπάνω δυσκολίες χρειάζεται να προσπαθήσει να ανατρέψει αυτά δεδομένα, ενίοτε αναζητώντας και την καθοδήγηση ενός ειδικού.
Learn More
Η συζήτηση των σεξουαλικών προβλημάτων με το σύντροφο κάνει καλό στη γυναίκα!
Όταν μιλάμε για προβλήματα στη σεξουαλική λειτουργία της γυναίκας αναφερόμαστε στις δυσκολίες που μπορεί να βιώσει σε ό,τι αφορά την επιθυμία, τη διέγερση, τον οργασμό ή και τον πόνο κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Σύμφωνα με ερευνητικές μελέτες το 43% των γυναικών αναφέρει ότι κάποια στιγμή στη ζωή του, αντιμετώπισε τουλάχιστον ένα σεξουαλικό πρόβλημα ενώ ταυτόχρονα το 12% ανέφερε σημαντική αγωνία για το ζήτημα αυτό. Τα σεξουαλικά προβλήματα μπορούν να επηρεάσουν δυσμενώς την ψυχολογική, τη σεξουαλική και την γενικότερη ευημερία των γυναικών, ενώ συνδέονται με:
- εντονότερα καταθλιπτικά συμπτώματα
- μειωμένη σεξουαλική ζωή
- μικρότερο βαθμό ικανοποίησης από τη σχέση.
Πρόσφατη μελέτη, με δείγμα γυναίκες 18 έως 45 ετών, διερεύνησε το ποσοστό εκείνων που αντιμετωπίζουν κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία ως προς την απόφασή τους να «αποκαλύψουν» στο σύντροφό τους την κατάσταση που βιώνουν ή την επιλογή να την αποκρύψουν.
Σκοπός της έρευνας ήταν να μπορέσει να εξάγει συμπεράσματα σχετικά με τις συνέπειες που έχει κάθε απόφαση για τη γυναίκα σχετικά με τα καταθλιπτικά συμπτώματα που εμφανίζει, τη σεξουαλική της λειτουργία και τον βαθμό ικανοποίησής της από τη σχέση. Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα 2/3 των γυναικών που συμμετείχαν μίλησαν ανοιχτά για τα σεξουαλικά τους προβλήματα με τον σύντροφό τους. Οι γυναίκες αυτές ανέφεραν:
- ηπιότερα συμπτώματα κατάθλιψης,
- καλύτερη σεξουαλική λειτουργία
- μεγαλύτερη ικανοποίηση από τη σχέση τους,
συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν είχαν αποκαλύψει τίποτα.
Η έκφραση και η αποκάλυψη ενός σεξουαλικού προβλήματος μπορεί:
- να ενισχύσει τα συναισθήματα υποστήριξης του άνδρα προς τη σύντροφό του
- να μειώσει τις αρνητικές σκέψεις που αυθόρμητα κάνει εκείνη
Παλαιότερες έρευνες, εξάλλου, έχουν δείξει ότι η ύπαρξη ενός σεξουαλικού προβλήματος στη γυναίκα συνδέεται με αισθήματα ενοχής, ντροπής και ανεπάρκειας ως προς τον σεξουαλικό της ρόλου που βαθμιαία οδηγούν σε απομόνωση και ψυχρότητα στο ζευγάρι.
Η αποκάλυψη και η ειλικρινής συζήτηση του προβλήματος μέσα στο ζευγάρι μπορεί να αποτελέσει το γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο οι δύο σύντροφοι μπορούν να προσαρμόσουν τις σεξουαλικές τους δραστηριότητες, ανάλογα με το πρόβλημα, και να αναζητήσουν λύση μέσα από τη βοήθεια ενός ειδικού σεξουαλικής υγείας. Αδιαμφισβήτητα η αμοιβαία αναζήτηση καθοδήγησης και συμβουλευτικής υποστήριξης προσφέρει καλύτερη ενημέρωση, και επομένως κατανόηση του προβλήματος καθώς και ποιοτικότερα θεραπευτικά αποτελέσματα ούτως ώστε να μπορέσει το ζευγάρι να απολαύσει και πάλι τη σεξουαλική του ζωή.
Learn More
Πόσο φλερτάρουμε σήμερα;
Το φλερτ ισοδυναμεί με την πρόκληση, τη διάθεση επικοινωνίας, παιχνιδιού και επιβεβαίωσης. Στη διαδικασία του φλερτ επικοινωνούμε μέσα από τις αισθήσεις, το βλέμμα, την ακοή, την αφή. Κινούμαστε κυρίως μέσα από το κομμάτι της σεξουαλικής φαντασίωσης, αυτό δηλαδή που φτιάχνουμε σαν εικόνα στο νου για το πρόσωπο που μας προκαλεί το ενδιαφέρον.
Στη σημερινή εποχή μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία ή το θεωρούμε κάτι παρωχημένο; Αρκετοί υποστηρίζουν ότι σήμερα οι άνθρωποι δεν φλερτάρουν. Μάλιστα οι γυναίκες συχνά παραπονιούνται για το γεγονός ότι οι άνδρες δεν τις προσεγγίζουν με ερωτική διάθεση και δεν τις διεκδικούν.
Το φλερτ έχει αλλάξει μορφή και ακολουθεί τα νέα κοινωνικά δεδομένα. Το παραδοσιακό φλερτ φαίνεται να είχε τον άνδρα σε ρόλο κυνηγού και τη γυναίκα σε μια πιο παθητική στάση. Στην εποχή μας, το φλερτ γίνεται και από τα δύο φύλα και έχει τη μορφή μιας ανταγωνιστικής διεκδίκησης ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα που προσπαθούν να διασαφηνίσουν το ρόλο που θέλουν να έχουν μέσα σε μια σχέση. Στις μέρες μας αναζητάμε συντρόφους που να ικανοποιούν τις ανάγκες μας και να ανταποκρίνονται στην εικόνα που θέλουμε να έχουμε για τον εαυτό μας. Έχουμε την τάση, δηλαδή, να προτιμάμε συντρόφους που θα μπορούσαν να είναι προέκταση του εαυτού μας, να έχουν ένα αντίστοιχο επίπεδο, νοητικό, κοινωνικό, συναισθηματικό, να μας αγαπούν, να μας συμπληρώνουν. Το αποτέλεσμα είναι να ανεβάζουμε διαρκώς τον πήχη σε μη ρεαλιστικά ύψη.
Ο σύγχρονος τρόπος προσέγγισης μεταξύ των δύο φύλων είναι ίσως ένας «ασφαλής» τρόπος, με στόχο να προσφέρει ευχαρίστηση και να τονώσει την αυτοπεποίθηση, χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος μιας ενδεχόμενης απόρριψης. Πολλοί άνθρωποι πλέον αναρωτιούνται αν έχουν να κάνουν με τον κατάλληλο άνθρωπο, γίνονται επιφυλακτικοί για κάποιον που πιθανώς θα τους διαψεύσει ή θα τους πληγώσει και έτσι αποφεύγουν τους πιο παραδοσιακούς τρόπους φλερτ που συσχετίζονται με περισσότερη συναισθηματική εμπλοκή και «δόσιμο» προς τον άλλον. Έτσι στο «παιχνίδι» του φλερτ εισβάλλουν νέες, μοντέρνες διαδικασίες.
Είναι σύνηθες πλέον η προσέγγιση και η γνωριμία των ανθρώπων να γίνεται μέσω διαδικτύου. Η αναζήτηση συντρόφου με αυτόν τον τρόπο εκφράζει και μια βασική συνθήκη που χαρακτηρίζει τις σύγχρονες διαπροσωπικές σχέσεις: την αποφυγή της συναισθηματικής έκφρασης και το φόβο της συναισθηματικής εμπλοκής. Με άλλα λόγια, ο σημερινός άνθρωπος επιλέγει το γρήγορο και απρόσωπο χώρο του ίντερνετ, προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τη συναισθηματική επαφή και ταυτόχρονα το φόβο της απώλειας.
Μέσα σε όλα αυτά, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το φλερτ δεν έχει απαραίτητα τη «σκοπιμότητα» της σεξουαλικής επαφής ή της σύναψης σχέσης. Είναι μία διαδικασία που μπορεί να μας προσφέρει ευχαρίστηση, επιβεβαίωση, να ενισχύσει το αίσθημα ότι «αρέσω» και τη διάθεση επικοινωνίας. Το φλερτ είναι ευεργετικό για την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση μας. Γι’ αυτό και δε θα πρέπει να φοβόμαστε να συναναστραφούμε με αυτό τον τρόπο με τους άλλους στο φόβο της απόρριψης ή μιας ενδεχόμενης αποτυχίας. Η πιθανή απώλεια, η απογοήτευση ή και ματαίωση είναι κομμάτια της ζωής μας και ο τρόπος που τα διαχειριζόμαστε μπορεί να μας δυναμώσει και να μας κάνει να διεκδικούμε τη συντροφικότητα και την αγάπη.
Learn More
Τα 5 βήματα για να κρατήσετε ζωντανή τη σχέση σας
- Επικοινωνήστε.
Η καλή επικοινωνία είναι βασικό στοιχείο στις υγιείς σχέσεις. Η φράση «δεν επικοινωνούμε…» είναι μία από τις πιο κοινές που ακούμε από πολλά ζευγάρια. Είναι φυσικό για δύο συντρόφους να έχουν περιστασιακά προβλήματα επικοινωνίας, αλλά όταν αυτά συμβαίνουν συχνά, είναι ένα σοβαρό θέμα που χρειάζεται προσοχή. Η καλή επικοινωνία δεν προϋποθέτει μόνο να μιλάμε, αλλά και να ακούμε. Η ισορροπία μεταξύ των δύο, «μιλάω-ακούω» είναι πολύ σημαντική. Το μοίρασμα των σκέψεων, των προβληματισμών, των συναισθημάτων μας με το σύντροφο μας, μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πόσο εποικοδομητικός είναι ο διάλογος και πόσο μπορεί να ενδυναμώσει τη σχέση μας.
- Κρατείστε ζωντανό το σεξουαλικό ενδιαφέρον.
Το σεξ είναι βασικό κεφάλαιο της σχέσης, το οποίο συχνά με το πέρας του χρόνου το παραμελούμε. Το σεξ θέλει δημιουργικότητα, επινοητικότητα, φαντασία και έμπνευση. Απλά πράγματα, όπως το να ξεφύγουμε από ένα τυποποιημένο πρόγραμμα, να κλείσουμε ραντεβού με το σύντροφο μας, να φλερτάρουμε μαζί του, να αλλάξουμε κάποιες συνήθειες, όπως ο χώρος και ο χρόνος της σεξουαλικής συνεύρεσης, μπορούν να τονώσουν σημαντικά το ερωτικό πάθος.
- Εκφράστε τις επιθυμίες σας.
Οι σύντροφοι χρειάζεται να εκφράζουν τις ανάγκες και τα «θέλω» τους ο ένας στον άλλον. Ο καθένας μπορεί να διεκδικεί αυτά που επιθυμεί, μιλώντας για τα συναισθήματά του με ειλικρίνεια αλλά και σεβασμό. Οι άνθρωποι που δεν εκφράζονται στην ουσία καταπιέζονται, με αποτέλεσμα να οδηγούνται πιο εύκολα σε εσωτερική ένταση αλλά και τελικά σε ρήξη με το σύντροφο.
- Αφιερώστε χρόνο στο σύντροφο σας.
Ο χρόνος στην εποχή μας μπορεί να είναι πολυτέλεια, αλλά είναι ζωτικός για τη σχέση μας. Η έλλειψη του στις μέρες μας είναι μια αντικειμενική δυσκολία. Ωστόσο, πιο βασική είναι η ποιότητα του χρόνου που αφιερώνουμε στο σύντροφο μας. Οι κοινές δραστηριότητες, η ενασχόληση με πράγματα που μας ευχαριστούν, ακόμη και η εξασφάλιση στιγμών χαλάρωσης μεταξύ μας, μας φέρνουν πιο κοντά…
- Μην παρασύρεστε από την συνήθεια της καθημερινότητας.
Η συνήθεια σε συνδυασμό με την ανία είναι ένα κακό δίδυμο για τη σχέση, που δυστυχώς συναντάται αρκετά συχνά σε μακροχρόνιους δεσμούς, τόσο σε σεξουαλικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Χρειάζεται, λοιπόν, προσπάθεια ώστε να μην παρασυρθούμε από την συνήθεια της καθημερινότητας, αλλά να κάνουμε μικρά πράγματα που μπορεί να χρωματίζουν τη ζωή μας. Επί παραδείγματι, το σεξ δεν πρέπει να είναι προγραμματισμένο, τολμήστε το ακόμη κι αν δεν είναι ιδανικές οι συνθήκες, ή κανονίστε μια μικρή απόδραση από την πόλη, που μπορεί να σας αλλάξει παραστάσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι οι άνθρωποι που διατηρούν το απρόσμενο, το ξαφνικό και αιφνίδιο μέσα στη σχέση δίνουν πνοή ανανέωσης στη διαπροσωπική τους επαφή και δηλώνουν πιο ευχαριστημένοι από αυτή.
Learn More
5 τρόποι που η πανδημία Covid 19 άλλαξε τη σεξουαλική και συντροφική ζωή των ανθρώπων
Από την έναρξη της πανδημίας του Covid-19, οι άνθρωποι είδαν την καθημερινότητα τους να αλλάζει άρδην σε κοινωνικό, επαγγελματικό, οικονομικό καιδιαπροσωπικό επίπεδο. Φυσικά, και η σεξουαλική ζωή αλλά και οι ερωτικές-συντροφικές σχέσεις ως άρρηκτα συνδεδεμένες με τις συνθήκες ζωής του ατόμου, δε θα μπορούσαν να μην επηρεαστούν αντίστοιχα.
Σύμφωνα με νέα δεδομένα από τον Εθνικό Συνασπισμό για την Σεξουαλική Υγεία (National Coalition for Sexual Health) και το Ινστιτούτο Kinsey (Kinsey Institute) από την έναρξη της πανδημίας:
- Μειώθηκε η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών.
Έχει βρεθεί ότι σχεδόν ο μισός Αμερικάνικος πληθυσμός, ηλικίας 18-35 ετών, αναφέρει σεξουαλικά προβλήματα στη σεξουαλική επαφή, όπως μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, ασυμφωνία στα σεξουαλικά κίνητρα και σεξουαλικές δυσλειτουργίες (διαταραχές στον οργασμό και στη στύση). Τα δεδομένα ισχύουν τόσο για τα έγγαμα ζευγάρια, που, κυρίως στη διάρκεια της καραντίνας, περιορίστηκαν εντός σπιτιού με την διαρκή παρουσία των παιδιών και την έλλειψη ιδιωτικότητας και προσωπικού χρόνου, όσο και για τα ζευγάρια που είχαν σχέσεις εξ αποστάσεως ή τα άτομα που δεν βρίσκονταν σε κάποια σχέση, των οποίων οι ευκαιρίες για σεξουαλική επαφή μειώθηκαν έτι περισσότερο. Ωστόσο, ο κύριος λόγος για τη μείωση της σεξουαλικής ζωής είναι το αίσθημα ανασφάλειας και το άγχος το οποίο υφίστανται οι άνθρωποι από την αρχή της πανδημίας, γεγονός που μετατόπισε το ενδιαφέρον από την έκφραση της σεξουαλικότητας στην καθημερινή επιβίωση.
- Μειώθηκε το ποσοστό γεννήσεων (BabybustvsBabyboom)
Στην αρχή της πανδημίας του SARS-CoV-2 υπήρχαν αρκετές υποθέσεις σχετικά με το εάν η περίοδος της καραντίνας, που επιβλήθηκε σε αρκετές χώρες του κόσμου, και ο περιορισμός στο σπίτι θα οδηγούσε σε αύξηση των γεννήσεων (baby boom- έκρηξη μωρών). Σύμφωνα με το Αμερικάνικο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (Centers for Disease Control and Prevention) φαίνεται ότι υπήρξαν 763 λιγότερες γέννες/ημέρα τον Δεκέμβριο 2020 σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο 2019. Ο υψηλός αριθμός των νοσηλευομένων με κορωνοϊό, ο φόβος μόλυνσης και η οικονομική ανασφάλεια οδήγησαν τα ζευγάρια στο να καθυστερήσουν τη σύλληψη ενός παιδιού.
- Αυξήθηκε η επικοινωνία ανάμεσα στα ζευγάρια.
Η πανδημία φαίνεται να παρότρυνε τα ζευγάρια να επικοινωνήσουν πιο αποτελεσματικά ως προς τις επιθυμίες αλλά και τους προβληματισμούς τους γύρω από τις σχέσεις τους. Βρέθηκε ότι 47% των ατόμων που βρίσκονταν σε σχέση αύξησαν την επικοινωνία με τους συντρόφους τους, προκειμένου να επιλύσουν σεξουαλικά προβλήματα. Επομένως, αν και δεν αναιρείται το γεγονός ότι υπήρξαν χωρισμοί αλλά και διαζύγια, φαίνεται ότι η πανδημία επέφερε θετικές συνέπειες ως προς το βασικό συστατικό των σχέσεων, αυτό της επικοινωνίας.
- Τα ζευγάρια πειραματίστηκαν σεξουαλικά.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα τα ζευγάρια εξερεύνησαν νέους τρόπους απόλαυσης και σεξουαλικής σύνδεσης, ενώ τα άτομα που δεν ήταν σε σχέση δοκίμασαν ψηφιακούς τρόπους όπως σεξ μέσω μηνυμάτων ή τηλεφωνικό σεξ. Εκείνοι που επιχείρησαν να πειραματιστούν με νέες σεξουαλικές πρακτικές ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν βελτίωση στη σεξουαλική τους ζωή. Ανάμεσα στα άτομα που βρίσκονταν σε σχέση, το 42% ανέφερε μεγαλύτερη σεξουαλική ικανοποίηση σε σύγκριση με το 20% των ατόμων που δεν βρίσκονταν σε σχέση.
- Αυξήθηκαν τα διαδικτυακά ραντεβού (onlinedating).
Με την έλευση του Covid 19, πολλοί άνθρωποι χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά διαδικτυακά μέσα γνωριμιών. Φαίνεται να διαφοροποιήθηκε η φύση αυτής της αλληλεπίδρασης σε σύγκριση με την εποχή προ Covid. Πλέον, οι συζητήσεις των ανθρώπων στα διαδικτυακά μέσα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια, εστιάζουν στο να γνωριστούν καλύτερα και να συνδεθούν συναισθηματικά. Πριν την πανδημία, οι άνθρωποι ενδιαφέρονταν να κάνουν μια γρήγορη γνωριμία, να ανταλλάξουν σύντομα μηνύματα και επικεντρώνονταν στο να βρεθούν από κοντά.
Διδυμοπούλου Αγγελική
Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτης Ι.Ψ.Σ.Υ.
Learn More
Πώς να διατηρήσετε το εορταστικό κλίμα στο Χριστουγεννιάτικο οικογενειακό τραπέζι
Οι γιορτές των Χριστούγεννων δημιουργούν ένα κλίμα χαράς και αισιοδοξίας, προσφέροντας στους ανθρώπους την ευκαιρία να αποδράσουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Οι στολισμένοι δρόμοι, τα φώτα, οι μυρωδιές από τα χριστουγεννιάτικα εδέσματα αποτελούν προμήνυμα ελπίδας και υπενθύμισης για τις δύσκολες στιγμές που περάσαμε και αφήσαμε πίσω μας την περίοδο της καραντίνας, αλλά και την προσπάθεια προσαρμογής στα νέα δεδομένα που η πανδημία του Covid-19 συνεχίζει να φέρνει στη ζωή μας. Τα προηγούμενα Χριστούγεννα πολλοί στερήθηκαν τη συντροφιά των αγαπημένων συγγενικών προσώπων και φίλων, λόγω των περιορισμών και του φόβου μόλυνσης, «σπάζοντας» την παράδοση του γιορτινού τραπεζιού. Η σύναξη συγγενών και φίλων γύρω από το γιορτινό τραπέζι σηματοδοτεί την έναρξη παραγωγικών συζητήσεων μέσα από ανάδυση σκέψεων, προβληματισμών και συναισθημάτων.
Παρά το γεγονός ότι οι γιορτές είναι μια ευκαιρία σύνδεσης με συγγενείς, πολλές φορές «το ιδανικό των Χριστουγέννων αλλοιώνεται» μέσα από προστριβές και συγκρούσεις που μπορεί να δημιουργηθούν στο γιορτινό τραπέζι. Παρόλα αυτά, οι άγιες μέρες που διανύουμε την περίοδο των Χριστουγέννων θα πρέπει να αποτελούν σημείο αναφοράς για ενότητα και όχι διχασμό. Οι διαφορές υπάρχουν για να επιλύονται, αλλά ακόμα και στην περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν, τότε θα πρέπει να δίνεται έμφαση στο να μην ενισχύονται οι αντιθέσεις αυτές. Κάποιες φορές, μια χειρονομία ή μια λέξη ή ένας σχολιασμός αρκεί ώστε να αποτελέσει αφορμή για περαιτέρω ένταση στο γιορτινό τραπέζι. Οι παρακάτω χειρισμοί αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο για την δημιουργία ενός κλίματος που στόχο έχει να σας κάνει να απολαύσετε τις όμορφες οικογενειακές στιγμές.
- Εστιάστε σε συζητήσεις που σας ενώνουν. Η εύρεση και η ανάπτυξη ουδέτερων θεμάτων ή θεματικών όπου υπάρχει συμφωνία απόψεων, είναι σημαντική, ώστε να μην αναλωθείτε σε λεπτομέρειεςγια ζητήματα στα οποία προϋπάρχει διαφωνία.
- Οριοθέτηση. Η θέσπιση ορίων είναι αναγκαία ώστε να αποφευχθούν παρανοήσεις και εντάσεις. Εκφράστε με όμορφο τρόπο τι σας ενόχλησε ή σας στεναχώρησε ή και σας προβλημάτισε και αναφέρετε τους λόγους.
- Επικοινωνία με σύντροφο. Θα ήταν γόνιμο να επικοινωνούσατε από πριν με το/τη σύντροφό σας σχετικά με τις προκλήσεις που μπορεί να υπάρξουν, ώστε να τηρηθεί μια κοινή στάση.
- Προσπαθήστε να κρατήσετε τις ισορροπίες. Ένα όμορφο χαμόγελο αποτελεί πάντα έναν καλό σύμμαχο, που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Εστιάστε σε θετικές εναλλακτικές σκέψεις και δημιουργήστε ένα πλαίσιο καλής θέλησης για επαναπροσδιορισμό όλων αυτών που σας απομακρύνουν. Μην αφήσετε το παρελθόν να σας δεσμεύει στο να προσπαθήσετε εκ νέου να χτίσετε μια λειτουργική σχέση με τα συγγενικά σας πρόσωπα.
Παπαδόπουλος Περικλής
Ψυχολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης Ι.Ψ.Σ.Υ
Learn More
Ο άνδρας μου έχει σεξουαλικό πρόβλημα….
Όταν εμφανίζεται το σεξουαλικό πρόβλημα μέσα σε μία σχέση, η γυναίκα επωμίζεται ένα ρυθμιστικό ρόλο στην τροπή του. Στα χέρια της κρατά ένα μεγάλο μερίδιο συμμετοχής, για το εάν θα λύσουν το πρόβλημα ή θα «κλειδώσουν» σαν σύντροφοι σε αυτό. Η φιγούρα της μπορεί να εξελιχθεί από μοιραία και τραγική έως ουσιαστική και καθοριστική στην ανάκαμψη της ερωτικής ζωής τους. Έχει επομένως νόημα να εξετάσουμε καλύτερα το ψυχολογικό προφίλ της γυναίκας που έρχεται αντιμέτωπη με το σεξουαλικό πρόβλημα του άνδρα της. Το εάν εκείνη θα παρακινήσει τον καθηλωμένο από το άγχος, τον φόβο και την ντροπή, σύντροφό της, να αναζητήσει βοήθεια από ειδικούς, είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για τη θεραπεία του.
Τα σεξουαλικά προβλήματα στον άνδρα μπορούν να εμφανισθούν σε κάθε στάδιο της σεξουαλικής απάντησης. Ξεκινώντας από τις διαταραχές επιθυμίας, συναντούμε τη μειωμένη ή καθόλου επιθυμία του άνδρα για εμπλοκή σε σεξουαλικές δραστηριότητες και την σεξουαλική αποστροφή. Η επιθυμία είναι προαπαιτούμενη για το ξεκίνημα της σεξουαλικής επαφής και όταν εκείνη απουσιάζει, το σεξ βγαίνει από την ατζέντα του ζευγαριού. Έπειτα, υπάρχουν οι διαταραχές της διέγερσης, στις οποίες εντάσσεται η στυτική δυσλειτουργία και η παρατεταμένη στύση. Στη συνέχεια είναι οι διαταραχές του οργασμού, στις οποίες εντάσσεται η πρόωρη, η ανεσταλμένη και η παλίνδρομη εκσπερμάτιση. Οι διαταραχές του οργασμού και κυρίως η πρόωρη εκσπερμάτιση φέρνουν τον άνδρα αντιμέτωπο με τον φόβο της ανεπάρκειας απέναντι στην σύντροφό του, κάθε φορά που εκσπερματίζει χωρίς να το θέλει και φυσικά χωρίς να ικανοποιήσει τη γυναίκα του (αισθάνεται λίγος) .
Οι επιπτώσεις μιας ανδρικής σεξουαλικής διαταραχής δεν περιορίζονται μόνο σε αυτόν που τη βιώνει, αλλά επεκτείνονται και σε αυτόν που επηρεάζει, δηλαδή τη σύντροφο του. Πώς αισθάνεται άραγε, η γυναίκα που βλέπει τη σεξουαλική της ζωή να χάνεται; Απογοήτευση, αμηχανία, θυμός, ενοχή, προδοσία, φόβος για πιθανή απόρριψη ή και αυτοκατηγορία είναι μερικά από τα συνήθη συναισθήματα που εμπλέκει την ίδια με το σύντροφό της. Η μειωμένη επιθυμία και η στυτική δυσλειτουργία πλήττουν την αυτοεκτίμηση της γυναίκας και την κάνουν να έχει αμφιβολίες για την θελκτικότητα της, ενώ οι υποψίες για τρίτο πρόσωπο δεν αργούν να έρθουν. Η πρόωρη εκσπερμάτιση από την άλλη είναι αυτή που την θυμώνει περισσότερο, καθώς την αποδίδει σε εγωκεντρισμό και αδιαφορία του συντρόφου για τον δικό της οργασμό (μένει…στα κρύα του λουτρού).
Όταν μια σεξουαλική αποτυχία γίνει μέρος της σεξουαλικής δραστηριότητας, ο άνδρας προσπαθεί να «κρυφτεί» νιώθοντας μειονεξία και ενοχή, ενώ η γυναίκα «κάνει ότι δεν βλέπει» για να μην τον φέρει σε δύσκολη θέση. Σιωπούν επομένως, επειδή εκείνος δεν θέλει να παραδεχθεί αυτό που του συμβαίνει και επειδή εκείνη φοβάται πως θα κάνει κακό στη σχέση. Βλέπετε, το σεξουαλικό πρόβλημα πονάει και τους δύο! Επιπλέον, η στάση αυτή της γυναίκας μπορεί να ερμηνευθεί και ως φόβος ότι δεν είναι επιθυμητή πλέον σε εκείνον, με αποτέλεσμα να μην του προκαλεί το σεξουαλικό ενδιαφέρον, που αποτυπώνεται με τη σκληρότητα του πέους και τον οργασμό του. Άλλωστε η εκσπερμάτιση αποτελεί τη σφραγίδα της καλής σεξουαλικής επαφής και φυσικά του πόθου του άνδρα προς τη γυναίκα.
Κάποια άλλη γυναίκα μπορεί να επιλέξει έναν πιο ενεργό ρόλο. Στην αγωνία της να μπει στο πρόβλημα και να βρει τη λύση, ίσως καταλήξει να πιέζει και να γεμίζει με ενοχές τον ήδη αγχωμένο σύντροφό της. Στην ελεγκτική προσπάθειά της να τον διεγείρει αγγίζοντάς τον, τον κολλά στον τοίχο καθώς βλέπει πως η στύση δεν έρχεται και απογοητεύεται. Συχνά αυτό που ακολουθεί είναι η απεμπλοκή της από το πρόβλημα, χρεώνοντας την σεξουαλική αποτυχία σε προσωπική αποτυχία του συντρόφου της: «Δεν έχεις στύση γιατί δεν είσαι αρκετά άντρας». Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί και να αμφισβητήσει τον ανδρισμό του, με σκέψεις περί ομοφυλοφιλίας…
Εκείνος εγκλωβισμένος στο κυνήγι της αποτυχίας αισθάνεται ότι δίνει εξετάσεις μπροστά στη δασκάλα, η οποία τον κόβει πρωτού ξεκινήσει η διαδικασία!
Αυτό που εν τέλει κάνει κακό στη σχέση, είναι η επερχόμενη αποστασιοποίηση του ζευγαριού, που προκύπτει όταν τα ταμπού εμποδίζουν την ανοιχτή επικοινωνία. Με αυτόν τον τρόπο κάνουν την εμφάνισή τους ο εκνευρισμός, η καταπίεση και η επιθετική στάση της γυναίκας απέναντι στον άνδρα. Όσο εκείνη του επιτίθεται, αυτός ενοχοποιείται και απομακρύνεται. Η γυναίκα που φοβάται να μιλήσει στον άνδρα της για την στυτική του αποτυχία, προκειμένου να βρει μια λύση χωρίς να τον θίξει, είτε τρέχει στο φαρμακείο για να αγοράσει το πρώτο φάρμακο της στύσης που της έρχεται στο μυαλό, είτε χτυπά μόνη, μέσα στην αγωνία την πόρτα του ειδικού.
Χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα ζευγάρι που ήρθε πριν χρόνια στο γραφείο και μου αφηγήθηκε την ιστορία του. Ο άνδρας είχε στυτικό πρόβλημα και η σύζυγός του, προκειμένου να μην τον κάνει να νιώσει άβολα συζητώντας το, αλλά να έχει και σεξουαλική ζωή , συμβουλευόταν μία φίλη της φαρμακοποιό η οποία την προμήθευε με στυτικά φάρμακα. Εκείνη τα έβαζε στο φαγητό του, και με αυτό τον τρόπο, το σεξ επανήλθε στο ζευγάρι. Αλλά ούτε και τότε μπόρεσαν να συζητήσουν ανοιχτά για αυτό που συνέβαινε. Είχαν μια καλή σεξουαλική ζωή αλλά σιωπηρά απολάμβαναν το σεξ, χωρίς να σχολιάσουν το πώς έγινε αυτό! Μία μέρα όμως, ψάχνοντας εκείνος το συρτάρι της, βρήκε το κουτάκι που υποσχόταν «σκληρή στύση». Ακολούθησε μία μεγάλη σύγκρουση στο ζευγάρι, όπου ο άνδρας κατηγόρησε τη γυναίκα του πως χρησιμοποιεί τα φάρμακα της στύσης για να «ντοπάρει» τον εραστή της, τον οποίο έφερνε στο σπίτι (γι’ αυτό και είχε τα φάρμακα στο συρτάρι της), όταν εκείνος έλειπε στην δουλειά. Τα αποκαλυπτήρια δεν άργησαν να γίνουν και το ζευγάρι μίλησε ανοιχτά για όσα το βάραιναν τόσο καιρό και προσπαθούσε να κουκουλώσει. Έτσι πήραν την απόφαση να έρθουν σε εμένα!
Όταν ένα σεξουαλικό πρόβλημα μας χτυπά την πόρτα, αυτό που οφείλουμε να κάνουμε αρχικά είναι να μιλήσουμε ανοιχτά γι’ αυτό. Η γυναίκα μπορεί να είναι εκείνη που θα δείξει στον άνδρα ότι υπάρχει πρόβλημα, το οποίο αφορά και τους δύο. Θα πρέπει να τον ηρεμήσει λέγοντας του πως δεν φταίει αυτός για ότι συμβαίνει και να τον ρωτήσει πως αισθάνεται γι’ αυτό. Έπειτα σημαντική είναι η διατήρηση του ερωτικού παιχνιδιού στο ζευγάρι. Η σεξουαλική πράξη αφορά την ηδονή και τον έρωτα και δεν θα πρέπει να είναι βεβιασμένη, ούτε βιαστική. Τέλος, το να επισκεφτείτε ειδικό είναι η αρχή για τη λύση του προβλήματός σας. Αφού γίνει ο οργανικός έλεγχος και βρεθεί το αίτιο του προβλήματος, η διάθεση του ζευγαριού να συνεργαστεί με τον ειδικό είναι αυτή που θα αποκαταστήσει την ερωτική ζωή και το πάθος στη σχέση.
Η σχέση που «μιλάει», δεν «κολλάει» μπροστά σε κανένα σεξουαλικό πρόβλημα και γρήγορα το ξεπερνάει εάν και οι δύο το καταλάβουν και δεχτούν την ανάγκη να το ξεπεράσουν μαζί, χωρίς να ψάχνουν τον ένοχο. Αυτό που φταίει είναι η σιωπή. Και αυτό που δίνει λύση είναι ότι «μαζί θέλουμε να έχουμε σεξουαλική ζωή»!
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More
Υπογονιμότητα: Γιατί ένα γόνιμο ζευγάρι δεν μπορεί;
Ένα πρόβλημα στη γονιμότητα των ζευγαριών που αναζητούν παιδί, είναι η ανεξήγητη αδυναμία να κυοφορήσουν, ενώ βιολογικά είναι υγιή. Μάλιστα, κατά τις διεθνείς βιβλιογραφικές αναφορές ένα ποσοστό μεταξύ του 10-15% των ζευγαριών που εμφανίζουν υπογονιμότητα, δεν έχουν οργανικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα να είναι υπογόνιμα χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη αιτία. Αυτό το ποσοστό, που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο, πασχίζει να βρει τον λόγο της υπογονιμότητάς του, χωρίς να παίρνει ξεκάθαρες απαντήσεις του γιατί, πέραν του ότι δεν υπάρχει βιολογικό πρόβλημα ούτε στη γυναίκα ούτε και στον άνδρα! Και ενώ οι ειδικοί γονιμολόγοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά, οι ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι γονείς εγκλωβίζονται μέσα στην απελπισία αλλά και στο έντονο άγχος του τι συμβαίνει…
Πολλοί ειδικοί που ασχολούνται με την υπογονιμότητα, κρούουν τον κώδωνα κινδύνου μπροστά στην αύξηση της υπογονιμότητας ζευγαριών της λευκής φυλής. Πολλοί παράγοντες ενοχοποιούνται καθημερινά, ενώ όλο και περισσότερες εργασίες της ιατρικής επιστήμης προβάλλουν πολλά αίτια που «σκοτώνουν» κυρίως το σπέρμα, μεγεθύνοντας όλο και πιο πολύ τον αριθμό των υπογόνιμων ανδρών. Βλέπετε ότι η λευκή φυλή υποφέρει και στον τομέα αυτό, φθάνοντας σχεδόν στο 40% των ζευγαριών που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν φυσιολογικά …
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Φαίνεται, λοιπόν, ότι στα ζευγάρια που βιολογικά δεν έχουν πρόβλημα, αλλά το παιδί δεν έρχεται, ο ψυχολογικός παράγοντας πρωταγωνιστεί, κάνοντας πιο περίπλοκο το όλο θέμα του προβλήματος. Όπως λέει, φίλος μου γιατρός, εκεί που σταματά η βιολογική ιατρική, αρχίζει η ψυχολογία. Αυτό το «σκοτεινό καλάθι» για πολλούς, που όταν δεν έχουμε απαντήσεις οργανικές, βάζουμε εκεί μέσα ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε… Με αυτόν τον τρόπο βολευόμαστε στο τι συμβαίνει, ενώ τα ζευγάρια μπαίνουν σε ένα ταξίδι που δεν ξέρουν που θα τα οδηγήσει…
Είναι, όμως, τα πράγματα έτσι; Όπου αδυνατεί η ιατρική να δώσει απαντήσεις, το ρίχνουμε στο ψυχολογικό; Και βέβαια όχι. Δείχνει εξαιρετικά απλουστευμένο χωρίς πείθει κανέναν και κυρίως τους πρωταγωνιστές που ψάχνουν για παιδί.
Το ψυχολογικό, που κατά πολλούς είναι ομιχλώδες, έχει αιτίες, ταυτότητα και λύσεις, που ασφαλώς δεν είναι πάντα εφικτές εδώ και τώρα να εφαρμοστούν. Εάν, όμως, ένας ειδικός ψυχολόγος θεραπευτής δει πιο μέσα τη ζωή και τη σχέση ενός ζευγαριού, που είναι βιολογικά υγιές, αλλά δεν μπορεί να συλλάβει, τότε θα ανοίξει πολλές πόρτες κλειδωμένες που εμποδίζουν την κυοφορία.
Είναι αλήθεια ότι σχεδόν όλοι οι γυναικολόγοι που ασχολούνται με τη γονιμότητα στη χώρα μας, μετρούν σοβαρά τους ψυχολογικούς παράγοντες της σχέσης των δύο ανθρώπων που θέλουν να κάνουν παιδί.
Γιατί κατανοώ, όλο και πιο πολύ, ότι η ψυχολογική εικόνα του ζεύγους είναι η βάση της αποδοχής της γονιμότητας, ως τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής τους, που το καλό σεξ θα φέρει, ως προάγγελος του χαρούμενου μηνύματος.
Πως εμποδίζεται το ζευγάρι ψυχολογικά;
Ουσιαστικά, το ζευγάρι που βιολογικά δεν έχει πρόβλημα, αλλά παιδί δεν μπορεί να κάνει, έχει συγκεκριμένους ψυχολογικούς παράγοντες, που το εγκλωβίζουν:
- Η επικοινωνία τους: Είναι έτοιμοι να κυοφορήσουν; Γιατί έγκυος μένει μεν η γυναίκα, αλλά κυοφορούν και οι δύο, ζώντας τη μεγάλη αλλαγή που ουσιαστικά μπαίνει στη ζωή τους. Άρα, έχουν ισχυρή συναισθηματική σχέση που περνάει ως θετική αναζήτηση του εγκεφάλου τους και των αντίστοιχων ορμονών, που θα κάνουν τα πάντα με σκοπό να επιτευχθεί η σύλληψη του σπερματοζωαρίου από το ωάριο της γυναίκας. Η λαχτάρα της εγκυμοσύνης τους φτάνει σε αυτά; Η ένωση σπέρματος και ωαρίων είναι ισχυρή και δυναμική ψυχικά, ενώ βιολογικά είναι μια χαρά; Αυτό, ίσως, καλείται βιολογικά αποδοχή συμβατότητας των αρσενικών και θηλυκών γονάδων των δύο συντρόφων που συνδέονται άμεσα με την αγάπη και την έντονη έλξη του ενός προς τον άλλον.
- Η σεξουαλική τους επαφή: Εδώ είναι, ίσως, το μεγάλο μυστικό της καλής χημείας του ενός προς τον άλλο. Κάνουν σεξ γιατί το θέλουν ή γιατί περιμένουν να κάνουν παιδί; Τώρα θα μου πείτε, που είναι η διαφορά; Σεξ και παιδί δεν είναι μια αναπόφευκτη συνέχεια; Η απάντηση είναι όχι. Νομίζω ότι είναι γνωστό πως στο ανθρώπινο βασίλειο, το σεξ δεν αποτελεί κυρίαρχος στόχος γονιμότητας, όπως συμβαίνει στο ζωικό βασίλειο που ο οίστρος είναι η σεξουαλική επαφή της γονιμότητας. Ο άνθρωπος έχει διαχωρίσει αυτές τις δύο επιλογές ως ανάγκη του. Μάλιστα στον άνδρα είναι η ηδονική ικανοποίηση της επιβεβαίωσης, ενώ στη γυναίκα υπάρχει και η ανάγκη της τεκνοποίησης και η χαρά της γονιμοποίησης των «αβγών» της (ωαρίων). Γι’ αυτό, εξάλλου, ο άνδρας συλλαμβάνεται από τη σύντροφό του, που ύστερα του ανακοινώνει το χαρούμενο γεγονός: «Ξέρεις, αγάπη μου, είμαι έγκυος…». Όλη αυτή η διαδικασία έρχεται μέσα από το πραγματικό σεξουαλικό πάθος της έντονης επιθυμίας και έλξης ως «αντικείμενο του πόθου» του άνδρα προς τη γυναίκα. Αυτό το σεξ θα οδηγήσει τον άνδρα να εκσπερματίσει δυνατά μέσα στον κόλπο της γυναίκας, που τον θέλει «μέσα της», έχοντας αποδεχθεί πλήρως ότι είναι αυτός που θα γονιμοποιήσει τα ωάριά της. Η ένωση είναι κορυφαία, αυθόρμητη, επιθετική, που οι δυο τους κατ’ αρχήν θα κάνουν σεξ, θα ζήσουν έντονες σκηνές σεξουαλικού πάθους, που η εγκυμοσύνη, εφόσον βιολογικά είναι υγιείς, θα έλθει ως σφραγίδα που θα γράφει: «είμαστε μαζί με το μωρό που έρχεται…»
Διαφορετικά, το ζευγάρι θα εγκλωβιστεί στη μιζέρια του, στο άγχος του χρόνου, που απειλεί βιολογικά τη γυναίκα, στο θυμό της προσδοκίας, κυρίως από μεριάς της και στις εντολές της, που εκείνος οφείλει να ακολουθήσει, κάτω από τις οδηγίες ενός γυναικολόγου που άθελά του, θα τους παγιδεύσει περισσότερο με τη φράση του «είστε μια χαρά, δεν έχετε κανένα πρόβλημα. Κάντε πιο συχνά σεξ, ώστε να έλθει η εγκυμοσύνη…» Από εκεί και μετά, καταλαβαίνετε τι σενάριο θα παιχτεί. Ένα σεξ που πρέπει να αφήσει έγκυο τη γυναίκα, που ο προγραμματισμός οδηγεί στο αποτέλεσμα μιας αναγκαίας, όλο και πιο έντονης εκσπερμάτισης, που όσο παιδί δεν έρχεται, τόσο το σεξ θα χάνεται, απειλώντας την ίδια τη σχέση του ζευγαριού, που κυνηγώντας (κυρίως η γυναίκα) το παιδί, θα …φύγουν και οι δύο από το σπίτι!
Για όλους εσάς που θέλετε στη ζωή σας ένα παιδί, πρέπει να ξεχάσετε το κυνήγι της γονιμότητας, τα θερμόμετρα και τις ημέρες-στόχους, που η εκσπερμάτιση θα κάνει το θαύμα της! Πιο απλά, κάντε σεξ! Ζήστε το! Απολαύστε ο ένας τον άλλο! Και να θυμάστε ότι:
Η σχέση κάνει ένα παιδί και όχι το παιδί τη σχέση!
Θάνος Ε. Ασκητής
Learn More