3 τρόποι να παραμείνουμε ερωτικοί σύντροφοι, ενώ γίναμε γονείς!
Η γονεϊκότητα, τόσο τους πρώτους μήνες που έρχεται το νέο μέλος στη ζωή μας, όσο και τα πρώτα χρόνια, μας δοκιμάζει με διάφορους τρόπους, ένας από τους οποίους είναι και η δυσκολία να φέρουμε την ισορροπία μεταξύ του «είμαι γονιός», αλλά «παραμένω σύντροφος». Τι σημαίνει αυτό; Παρατηρούμε πολλοί γονείς να εστιάζουν στον ρόλο της γονεϊκότητας, με τρόπο που τους κάνει να παραμελούν άλλα σημαντικά σημεία της ζωής τους, την συντροφικότητα, την σεξουαλική ζωή, τις κοινωνικές σχέσεις.
Ο ερχομός ενός παιδιού έρχεται να μας «ξαναγεννήσει», αφού πια ζούμε και υπάρχουμε προστατεύοντας και ανησυχώντας για έναν άλλον άνθρωπο, το παιδί μας.
Υπάρχουν ζευγάρια που απομακρύνθηκαν σεξουαλικά, κάποιες φορές από το διάστημα της εγκυμοσύνης, άλλες από τον τοκετό και έπειτα. Η σεξουαλική απομάκρυνση μπορεί να προκύψει λόγω της αυξημένης αφοσίωσης και φροντίδας προς το παιδί, αλλά και της κούρασης και αϋπνίας που συντροφεύει πολλούς γονείς, ιδιαίτερα τις μητέρες, τα πρώτα χρόνια.
Είναι πράγματι δύσκολο, εάν αποξενωθούμε σεξουαλικά, να έρθουμε και πάλι κοντά. Κάποια ζευγάρια «κολλούν» σε αυτό το στάδιο και εσφαλμένα το παρακάμπτουν, συνεχίζοντας την καθημερινότητα. Ερωτήματα και σκέψεις που μπορεί να μας απασχολούν είναι «Ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα;», «Με θέλει ακόμα;», «Είναι η μητέρα του παιδιού μου πια», «Δεν έχουμε χρόνο γι’ αυτό τώρα», «Είμαι κουρασμένος», «Κι αν έρθει το παιδί;».
Τι μπορούμε να κάνουμε για να μην χάσουμε την επαφή με τον σύντροφό μας;
1. Συζητήστε: είναι σημαντικό να επικοινωνήσουμε στον σύντροφό μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας για τις νέες συνθήκες ζωής. Η σεξουαλική απομάκρυνση μας αφορά και τους δύο. Μπορεί ο καθένας να την βιώνει διαφορετικά, αλλά είναι σημαντικό να φέρουμε το πρόβλημα στο προσκήνιο και να αναζητήσουμε τον τρόπο αντιμετώπισης μαζί! Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να βρεθούμε ξανά ερωτικά; Τι μας αγχώνει σχετικά με τον γονεϊκό ρόλο και την σεξουαλική ζωή και τελικά ποια κοινή γραμμή μπορούμε και κυρίως θέλουμε, να βρούμε οι δυο μας;
2. Βρείτε χρόνο μόνοι: μπορεί να ακούγεται αστείο σε δύο γονείς, που δουλεύουν και μεγαλώνουν παιδί ή παιδιά, το να μείνουν μόνοι. Ακόμη κι αν δεν έχουμε να αφήσουμε το παιδί μας με κάποιον να το φροντίσει για λίγο (πχ παππούς, γιαγιά, θείος, θεία), από τη στιγμή που ζούμε μαζί θα υπάρξουν λίγα λεπτά της ημέρας, κάποια ώρα, όταν τα παιδιά μας κοιμηθούν, που η πόρτα του δωματίου μας θα κλείσει και τότε θα είμαστε οι δυο μας. Που θα ξαπλώσουμε ο ένας δίπλα στον άλλον. Μην αμφισβητείτε τη δύναμη που έχει ένα ερωτικό άγγιγμα, ένα φιλί, μία αγκαλιά και ένα σύντομο ερωτικό παιχνίδι. Σημασία έχει να το θέλουμε και να το διεκδικούμε.
3. Θετική ενίσχυση: βοηθήστε τον σύντροφό σας να καταλάβει τι μπορεί να σας ευχαριστεί, τι σας έχει λείψει και ενθαρρύνετε αμοιβαία, ο ένας τον άλλον, στα σημεία που αισθάνεστε ότι ενδυναμώνουν τον δεσμό σας. Επιβραβεύστε τον σύντροφο σε συμπεριφορές που σας κάνει να νιώθετε χαρά, κάντε ένα μικρό δώρο, δείξτε ότι είστε εκεί, ότι τον θέλετε και τον αγαπάτε.
Το τελικό στάδιο της οικειότητας ανάμεσα σε δύο ανθρώπους έρχεται όταν γεννάμε ένα παιδί. Πρόκειται για περίοδο ραγδαίων αλλαγών στην ψυχική υγεία, τόσο της μητέρας που έχει να αντιμετωπίσει κι άλλες προκλήσεις, όπως οι σωματικές αλλαγές, οι ορμονικές, ο θηλασμός, όσο και για τον πατέρα.
Οι γονικές ευθύνες και υποχρεώσεις δεν πρέπει να αποτελούν εμπόδιο στη σχέση μας. Σίγουρα, δεν θα είναι όλες οι μέρες ίδιες, θα υπάρχουν δυσκολίες, δεν θα έχουμε πάντοτε την ίδια διάθεση. Όμως, είναι στο χέρι μας να διεκδικούμε την ερωτική και ρομαντική πλευρά της σχέσης μας. Κι αν αυτό μας δυσκολεύει ή νιώθουμε ότι έχουμε εγκλωβιστεί στο πρόβλημά μας, ο ειδικός είναι εκεί για να σταθεί κοντά στη δυσκολία μας και να μας βοηθήσει να βρούμε τον τρόπο σαν ζευγάρι να την επικοινωνήσουμε και να την επιλύσουμε.
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.
Το σεξ στο ζευγάρι που γέννησε…
Η δημιουργία οικογένειας και η απόκτηση απογόνων αποτελούν τον μεγαλύτερο πόθο των περισσότερων ανθρώπων. Ωστόσο, η γέννηση ενός παιδιού συνήθως επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική ζωή των γονέων. Η κούραση, το άγχος, οι ευθύνες και η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, που συνεπάγεται η φροντίδα ενός μωρού, έχουν ως αποτέλεσμα την υποτονική ερωτική επιθυμία και οδηγούν στη ραγδαία μείωση ή ακόμα και στην πλήρη απουσία σεξουαλικών συνευρέσεων.
Τα προβλήματα στη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού μπορεί να ξεκινήσουν πριν από το στάδιο της εγκυμοσύνης, καθώς πολλές γυναίκες ενδιαφέρονται για σεξουαλική συνεύρεση μόνο κατά τις γόνιμες μέρες και τότε οι σύντροφοί τους καλούνται να εκτελέσουν το καθήκον τους. Το γεγονός αυτό προκαλεί άγχος στους άντρες και είναι ικανό να τους δημιουργήσει κάποια (ψυχογενή) σεξουαλική δυσλειτουργία. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η γυναίκα έχει περισσότερες ορμές, όμως δεν είναι συχνές οι σεξουαλικές επαφές στο ζευγάρι, διότι η αύξηση του σωματικού βάρους της γυναίκας, αλλά και η αλλαγή της εικόνας της που σιγά-σιγά «φουσκώνει», προκαλούν μειωμένη ερωτική επιθυμία στον άντρα. Επιπλέον, πολλά ζευγάρια αποφεύγουν τη σεξουαλική επαφή κατά τη διάρκεια της κύησης, καθώς φοβούνται ότι θα δημιουργήσει προβλήματα στο έμβρυο.
Μετά τη γέννηση του παιδιού, πολλές μητέρες έχουν μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και ασχολούνται αποκλειστικά με τη φροντίδα του παιδιού τους. Παραμελούν τον ρόλο της ερωτικού συντρόφου και αφοσιώνονται στον ρόλο της μητέρας, καθώς η σεξουαλική επαφή δεν αποτελεί πλέον προτεραιότητά τους. Επιπλέον, οι ορμονικές αλλαγές στις νέες μητέρες προκαλούν συχνά επιλόχεια κατάθλιψη, η οποία συντελεί στη μειωμένη διάθεση για σεξουαλική δραστηριότητα, ενώ, ακόμα, αρκετές γυναίκες αρκούνται στη σωματική επαφή που τους προσφέρει ο θηλασμός και το κράτημα του βρέφους στην αγκαλιά τους. Άλλος ένας λόγος που οδηγεί στην επιδείνωση της σεξουαλικής ζωής του ζευγαριού είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης της μητέρας. Πιο συγκεκριμένα, η γυναίκα είναι πιθανόν να θεωρεί ότι δεν είναι πλέον ελκυστική και επιθυμητή από τον σύντροφό της, εξαιτίας των αλλαγών στο σώμα της και των πολλών κιλών που προσπαθεί να χάσει. Είναι πολύ πιθανό να νιώθει άβολα, να ντρέπεται και να φοβάται ότι το σώμα της δεν θα επανέλθει στην κατάσταση που ήταν πριν από την εγκυμοσύνη. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε βέβαια και τη μειωμένη ερωτική επιθυμία των αντρών, η οποία οφείλεται κυρίως στο άγχος, στην κούραση και στο αίσθημα παραμέλησης που νιώθουν από τη σύντροφό τους. Επίσης, παύουν να έχουν σεξουαλικές φαντασιώσεις και δεν τη βλέπουν ως ερωμένη τους αλλά ως μητέρα του παιδιού τους, ιδίως στην φάση του θηλασμού που ο άνδρας αισθάνεται την «ιερή εικόνα» που βιώνει.
Ιδιαίτερα χρήσιμα είναι τα ευρήματα ερευνών που αποκαλύπτουν τις πραγματικές διαστάσεις του πρόβληματος. Πιο συγκεκριμένα, έρευνα του Πανεπιστημίου του Michigan έδειξε ότι μόλις το 30% των ζευγαριών άρχισε τις σεξουαλικές επαφές στις πρώτες 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό, ενώ περίπου το 50% των ζευγαριών ξεκίνησε πάλι τις ερωτικές συνευρέσεις στις πρώτες 7-12 βδομάδες μετά τη γέννηση του παιδιού. Έχει παρατηρηθεί ακόμα ότι πολλά ζευγάρια αποφεύγουν τη σεξουαλική επαφή, διότι φοβούνται το ενδεχόμενο μιας νέας εγκυμοσύνης σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς γνωρίζουν ότι δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά στις υποχρεώσεις και στις ευθύνες που απορρέουν από αυτή. Άλλωστε το δυτικό μοντέλο ζωής της σύγχρονης γυναίκας θεωρεί και το ένα παιδί αρκετό για τη ζωή του γάμου της. Μάλιστα σε πολλές μελέτες καταγράφεται η μεγαλύτερη επιθυμία του άνδρα για επόμενο παιδί, παρά της γυναίκας η οποία αισθάνεται ότι φορτώνεται με μια επόμενη εγκυμοσύνη και ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα ή ακόμη ότι «φρενάρει» και η καριέρα που έχει μεγαλύτερη σημασία σήμερα από ότι ένα παιδί…
Ένα σημαντικό ποσοστό ζευγαριών (20%) χρειάστηκε διάστημα μεγαλύτερο των 3 μηνών για να ξεκινήσει τις σεξουαλικές επαφές. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με έρευνα του Ahlborg (2008), στην οποία συμμετείχαν 2.000 ζευγάρια, η σεξουαλική επιθυμία και η σεξουαλική ικανοποίηση των ζευγαριών, 4 χρόνια μετά τη γέννηση του παιδιού, εξακολουθούσαν να είναι σε χαμηλό επίπεδο και η αύξηση της συχνότητας των σεξουαλικών επαφών ήταν ελάχιστη. Άλλο ένα πολύ σημαντικό εύρημα της έρευναςέδειξε οτι το 50% των ζευγαριών δήλωσε πως η ποιότητα της σεξουαλικής τους σχέσης ήταν μέτρια έως και κακή, οκτώ μήνες μετά τη γέννηση του παιδιού.
Αξίζει, όμως, να σημειωθεί ότι σε αρκετά ζευγάρια η απόκτηση ενός παιδιού είναι περισσότερο η αφορμή και όχι η αιτία για τις μειωμένες σεξουαλικές επαφές. Χρησιμοποιούν ως πρόσχημα τη γέννηση του παιδιού, προκειμένου να αποκρύψουν τα πραγματικά αίτια του προβλήματος. Ορισμένα από αυτά μπορεί να είναι η προβληματική επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι, η πλήξη, η ρουτίνα, το άγχος, ησυνήθεια των συντρόφων να παραμελούν τον εαυτό τους, αλλά και η ύπαρξη σεξουαλικής δυσλειτουργίας.
Πολλά ζευγάρια χρησιμοποιούν τη γέννηση ενός παιδιού ως μέσο, προκειμένου να διατηρήσουν τη σχέση τους. Έχουν τη λανθασμένη πεποίθηση ότι ο ερχομός ενός παιδιού θα τους ενώσει, θα σταθεροποιήσει τη σχέση τους, θα δώσει νέα πνοή, θα αποκαταστήσει τα προβλήματα επικοινωνίας και θα αναθερμάνει το ερωτικό τους πάθος. Ωστόσο, αυτή η κίνηση φανερώνει ανωριμότητα και επιπολαιότητα, καθώς η γέννηση του παιδιού δεν μπορεί να εξαλείψει τα σημαντικά προβλήματα μιας δυσλειτουργικής σχέσης και δεν μπορεί να αποτρέψει τη διάλυσή της. Και η παροιμία «η σχέση γεννάει ένα παιδί και όχι το παιδί μια σχέση» δικαιώνεται καθημερινά, βλέποντας γύρω μας τις προβληματικές οικογένειες.
Πολύ σημαντική είναι η συμμετοχήτου πατέρα στη φροντίδα του βρέφους, διότι με αυτόν τον τρόποκαλύπτειεν μέρει την ανάγκη του για τρυφερότητα και βοηθάει τη σύντροφό του να ξεκουραστεί. Επίσης, επιτυγχάνεταιη ψυχική σύνδεση του ζευγαριού και επανέρχεται σταδιακά η σεξουαλική του επιθυμία.Επιπροσθέτως, είναι αναγκαίο για τη γυναίκα να ασχοληθεί με την εμφάνισή της, ούτως ώστε να νιώσει πολύ σύντομα άνετα με το σώμα της και να επανακτήσει την αυτοπεποίθησή της. Το πιο σημαντικό είναι όμως να μην ξεχνούν οι γονείς ότι παραμένουν εραστές και να βρίσκουν λίγο χρόνο για μικρές αποδράσειςπου θα ανανεώνουν την ερωτική τους σχέση. Δυστυχώς, το σύνηθες είναι να πέφτουν με τα μούτρα πάνω στο παιδί… ξεχνώντας ο ένας την μούρη του άλλου!!
Εν κατακλείδι, ο ερχομός ενός παιδιού αποτελεί ίσως το σημαντικότερο βήμα στον κύκλο μιας ερωτικής σχέσης και συχνά θέτει στο περιθώριο τη σεξουαλική ζωή των συντρόφων-γονέων.Αυτό που αξίζει να θυμόμαστε μάλιστα, όταν γίνουμε γονείς είναι το εξής: Η ευτυχία των παιδιών συνδέεται άμεσα με την ευτυχία των γονιών τους και η ευτυχία των γονιών προϋποθέτει μια υγιή σεξουαλική ζωή, που ξεκινάει από τη γνωριμία, προχωράει και μέσα στην εγκυμοσύνη και φυσικά ζει και βασιλεύει μετά από αυτήν!
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More