ΟΡΜΟΝΕΣ Tag

Το σώμα μου και το σεξ (Κορίτσι-Γυναίκα)

Τα γυναικεία γεννητικά όργανα

Το γεννητικό σύστημα της γυναίκας είναι πιο περίπλοκο και ευαίσθητο από το ανδρικό. Επίσης, περιλαμβάνει εξωτερικά και εσωτερικά γεννητικά όργανα.

Εξωτερικά γεννητικά όργανα (αιδοίο)

Όλα μαζί τα γεννητικά όργανα της γυναίκας είναι γνωστά ως αιδοίο. Το αιδοίο αποτελείται από τα μεγάλα χείλη, τα μικρά χείλη, την κλειτορίδα, το στόμιο της ουρήθρας και τον παρθενικό υμένα.

• Μεγάλα και μικρά χείλη: είναι μακρόστενες πτυχές του δέρματος που προεξέχουν.
• Ουρήθρα: εσωτερικό όργανο που καταλήγει στο αιδοίο. Είναι ένας μικρός σωλήνας, που μεταφέρει τα ούρα από την ουροδόχο κύστη προς τα έξω.
• Κλειτορίδα: είναι ένα όργανο που σε μικρογραφία μοιάζει με το ανδρικό πέος. Διαθέτει πλούσιες νευρικές απολήξεις, ιδιαίτερα ευαίσθητες σε ερεθίσματα. Όταν η γυναίκα ερεθιστεί σεξουαλικά, από ψυχικά ή σωματικά ερεθίσματα, τότε τα δυο σηρραγώδη σώματα της κλειτορίδας γεμίζουν με αίμα και την οδηγούν σε στύση. Αποτέλεσμα είναι να διογκώνεται και να αυξάνεται σε μήκος. Κατά τη σεξουαλική επαφή η διογκωμένη κλειτορίδα έρχεται σε επαφή με το πέος, όπου ερεθίζεται ακόμα περισσότερο, εξασφαλίζοντας το ξεκίνημα του οργασμού (δλδ. της τελικής κορύφωσης της γυναικείας διέγερσης).
• Κλειτοριδική πτυχή (καλύπτρα): πρόκειται για ένα προστατευτικό σώμα το οποίο προστατεύει την κλειτορίδα.
• Παρθενικός υμένας: είναι μια μεμβράνη με μια μικρή οπή στη μέση που καλύπτει την είσοδο του κόλπου. Αποτελεί ακόμα ένα μέτρο προστασίας των έσω γεννητικών οργάνων από τον έξω κόσμο. Η μορφή του διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Μετά την πρώτη σεξουαλική επαφή γίνεται ρήξη του υμένα, με αποτέλεσμα συνήθως μικρή αιμορραγία, η οποία σταματάει μόνη της.
• Βαρθολίνιοι αδένες: βρίσκονται αριστερά και δεξιά στην είσοδο του κόλπου και εκκρίνουν υγρό που βοηθά στη λίπανσή του.
• Περίνεο: είναι η περιοχή που εκτείνεται από τα έξω γεννητικά όργανα μέχρι τον πρωκτό. Έχει ρομβοειδές σχήμα και σταματάει τη εκροή των ούρων ή του σπέρματος.
• Πρωκτός: είναι το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου. Επίσης είναι μια ερωτογενής περιοχή με μεγάλη ευαισθησία στο σεξουαλικό ερεθισμό και για τα δυο φύλα.

• Εσωτερικά γεννητικά όργανα
• Κόλπος: είναι ένας κυλινδρικός σωλήνας, μήκους 9 εκ. που βρίσκεται ανάμεσα στο αιδοίο και τη μήτρα και έχει δυο στόμια, το έξω και το έσω στόμιο. Το έξω στόμιο που βρίσκεται στο αιδοίο καλύπτεται από τον παρθενικό υμένα (όταν μια γυναίκα δεν έχει ακόμα την πρώτη της σεξουαλική επαφή) και το έσω στόμιο που επικοινωνεί με τη μήτρα. Ο κόλπος είναι ιδιαίτερα ελαστικός.
• Μήτρα: είναι ένα κοίλο μυώδες όργανο σε σχήμα αχλαδιού με παχιά τοιχώματα, που βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της γυναίκας. Η μήτρα αποτελείται από δυο μέρη, το σώμα που είναι πιο ογκώδες και βρίσκεται προς τα πάνω και τον τράχηλο που είναι το λεπτότερο μέρος της και βρίσκεται προς τα κάτω. Ο τράχηλος επικοινωνεί με τον κόλπο και είναι ορατός από αυτόν. Αποτελεί την ασπίδα της μήτρας. Κύριος ρόλος της μήτρας είναι η φιλοξενία, η διατροφή και η διασφάλιση της ακεραιότητας του εμβρύου μέχρι τη γέννησή του. Το εσωτερικό της μήτρας επενδύεται από βλεννογόνο που ονομάζεται ενδομήτριο. Κάθε μήνα από την αρχή της εφηβείας, το ενδομήτριο με τη μορφή αίματος (έμμηνος ρύση ή περίοδος) εξέρχεται από τη μήτρα περνώντας από τον κόλπο και το αιδοίο. Σε περίπτωση εγκυμοσύνης, το ενδομήτριο διατηρείται ώστε να βοηθήσει στην εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Στο επάνω μέρος της μήτρας, αριστερά και δεξιά εντοπίζονται δυο στόμια με τα οποία η μήτρα επικοινωνεί με τις δυο σάλπιγγες.
• Σάλπιγγες: είναι δυο κινητοί μυϊκοί σωλήνες, μήκους 10 εκ., που εκτείνονται από τη μήτρα μέχρι τις ωοθήκες και έχουν δυο στόμια. Το ένα βρίσκεται μέσα στη μήτρα και το άλλο έχει σχήμα χωνιού και βρίσκεται ελεύθερο μέσα στην κοιλιά της γυναίκας, κοντά στην ωοθήκη. Οι σάλπιγγες είναι ο χώρος όπου γίνεται η συνάντηση του ωαρίου με τα σπερματοζωάρια. Από την εφηβεία και έπειτα, μια φορά το μήνα, κατά τις γόνιμες ημέρες, η ωοθήκη απελευθερώνει ένα ωάριο μέσα στην κοιλιά της γυναίκας και αυτή η διαδικασία ονομάζεται ωορρηξία. Με τη συνάντηση των σπερματοζωαρίων με το ωάριο στη σάλπιγγα, το σπερματοζωάριο που θα διαπεράσει την εξωτερική ζώνη του ωαρίου θα το γονιμοποιήσει.
• Ωοθήκες: υπάρχουν δυο ωοθήκες που βρίσκονται στην περιοχή της κοιλιάς και κρέμονται από το αριστερό και δεξιό πλάγιο της μήτρας. Έχουν σχήμα αμυγδάλου με μήκος περίπου 3 εκ. και πλάτος 1,5 εκ. Οι λειτουργίες τους είναι να απελευθερώνουν τα ωάρια τα οποία και περιέχουν και να παράγουν γυναικείες ορμόνες (οιστρογόνα).

Το γυναικείο στήθος

Ο μαστός γενικά αποτελεί μια ημισφαιρική λιπώδη πτυχή του δέρματος στο πρόσθιο θωρακικό τοίχωμα, ο οποίος περιέχει τον μαστικό ή μαζικό αδένα και είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος στις γυναίκες μετά την εφηβεία.

Συγκεκριμένα, εξωτερικά περιλαμβάνει τη θηλή, τη θηλαία άλω και τα αλωαία οζίδια.

• Η θηλή αποτελεί έπαρμα του δέρματος του μαστού που βρίσκεται λίγο πιο κάτω και έξω από το μέσο του μαστού.
• Η θηλαία άλως αποτελεί υποστρόγγυλη και ελαφρά επηρμένη περιοχή γύρω από την θηλή με διάμετρο 1,5–6 cmκαι χαρακτηρίζεται για το καστανέρυθρο χρώμα της. Στην επιφάνεια της θηλαίας άλω υπάρχουν μικρά επάρματα, τα θηλαία οζίδια.

Εσωτερικά ο μαστός αποτελείται από τον μαστικό ή μαζικό αδένα και το περιμαστικό λίπος.

Ο μαστικός αδένας αποτελείται από τα λόβια στα οποία παράγεται το γάλα και τους γαλακτοφόρους πόρους που μεταφέρουν το γάλα στους γαλακτοφόρους κόλπους. Οι γαλακτοφόροι κόλποι αποθηκεύουν το γάλα, το οποίο απελευθερώνουν όταν η θηλή πιέζεται από το βρέφος.

Η σημασία του μαστού για τη γυναίκα

• Είναι το «όργανο» που δίνει τροφή και ζωή στο βρέφος της, διαμέσου του θηλασμού και αναπτύσσει την ερωτική και συναισθηματική επικοινωνία με το παιδί της, δημιουργώντας ισχυρούς δεσμούς ως μάνα και τροφός.
• Είναι σύμβολο θηλυκότητας και κοινωνικής αισθητικής αντίληψης για την έκφραση και λειτουργική αναγνώριση της σεξουαλικότητάς της.
• Είναι βασική ερωτογενής ζώνη της σεξουαλικής διέγερσης και οργασμικής κορύφωσης της.
• Προκαλεί, ερεθίζει και διεγείρει τον άνδρα, αυξάνοντας τον πόθο του και τον αισθησιασμό του προς εκείνην, κυρίως στην οργασμική του ολοκλήρωση (εκσπερμάτιση).

Οι ορμόνες στη γυναίκα

Οιστρογόνα (οιστραδιόλη)

• Τα οιστρογόνα παράγονται στις ωοθήκες από την εφηβεία μέχρι την εμμηνόπαυση.
• Είναι η ορμόνη που αναπτύσσει τα γεννητικά όργανα της γυναίκας, αλλά και τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου, όπως η ανάπτυξη των μαστών, η χαρακτηριστική γυναικεία κατανομή του σωματικού λίπους, η γυναικεία λεκάνη και η γυναικεία χροιά της φωνής.
• Γενικά, είναι η σεξουαλική ορμόνη της γυναίκας, που την κρατά σεξουαλικά «ξύπνια», καθορίζει τη θηλυκότητά της και τη σωματική της κατάσταση.
• Έχει σχέση με την εφύγρανση του κόλπου, την ελαστικότητα του κολπικού τοιχώματος και τη γυναικεία σεξουαλική επιθυμία.
• Στα οιστρογόνα οφείλεται επίσης, η παρουσία εμμηνορρυσίας (περίοδος) κάθε μήνα.

Προγεστερόνη

• Ωθεί το ενδομήτριο στην έκκριση ειδικών πρωτεϊνών κατά το δεύτερο μισό του εμμηνορροϊκού κύκλου, προετοιμάζοντάς το να δεχθεί και να θρέψει το γονιμοποιημένο ωάριο.
• Εάν δεν γίνει εμφύτευση, τα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης μειώνονται, το ενδομήτριο σπάει και εμφανίζεται εμμηνόρροια.
• Ο συνδυασμός υψηλών επιπέδων οιστρογόνων και προγεστερόνης καταστέλλει την περαιτέρω ωορρηξία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Η προγεστερόνη «ενθαρρύνει» την ανάπτυξη των αδένων του μαστού που παράγουν γάλα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Τεστοστερόνη

• Παράγεται από τις ωοθήκες.
• Ενισχύει τη σεξουαλική διάθεση και τη συμμετοχή της γυναίκας.
• Είναι υπεύθυνη για την ευαισθησία των θηλών και της κλειτορίδας.
• Συμβάλλει στην αντοχή των οστών και την ανάπτυξη της μυϊκής μάζας και δύναμης.
• Συνεισφέρει στη συνολική αίσθηση ευημερίας και ενέργειας.

Ωκυτοκίνη

• Συνδέεται με τη σεξουαλική ευχαρίστηση κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
• Παράγεται τόσο κατά τη περίοδο της λοχείας όσο και κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα, ενώ η έκκρισή της αυξάνεται σημαντικά στην οργασμική κορύφωση.
• Έχει ευεργετική επίδραση στον καρκίνο του μαστού, δρώντας προληπτικά.

Η συμμετοχή του γυναικείου σώματος στο σεξ

Η σεξουαλική πράξη αποτελείται από τέσσερα στάδια ή φάσεις. Τη φάση της επιθυμίας, όπου έχουμε την αφύπνιση των ψυχικών και σωματικών αισθήσεων, τη φάση της διέγερσης, όπου πραγματοποιείται η σωματική προετοιμασία και κυρίως η κολπική εφύγρανση, τη φάση του οργασμού, όπου έχουμε την οργασμική κορύφωση, και τη φάση της χαλάρωσης (ηρεμίας), που τόσο ψυχικά όσο και σωματικά η γυναίκα επανέρχεται στην αρχική της εικόνα προ της σεξουαλικής της εμπλοκής.

• Φάση της επιθυμίας: η εγκεφαλική ενεργοποίηση αφυπνίζει τους νευρογενείς και αιματικούς μηχανισμούς στο σώμα και στα γεννητικά όργανα, απαντώντας στα ερεθίσματα που αυξάνονται στη φάση της σεξουαλικής διέγερσης.
• Φάση της διέγερσης: ο κόλπος προετοιμάζεται με αντίστοιχη λίπανση και εφύγρανση ώστε η γυναίκα να φτάσει στη σεξουαλική πράξη της πεϊκής εισχώρησης.
• Φάση του οργασμού:ο οργασμός φαίνεται να ξεκινάει από το οργασμικό οροπέδιο (πλατό), που είναι η συνέχεια της σεξουαλικής διέγερσης της γυναίκας, προκειμένου μέσα από τα νεύρα και τα αγγεία που ρυθμίζουν την αγγειοδιαστολή και την υπεραιμία των γεννητικών οργάνων σε συνεργασία με τα κέντρα του εγκεφάλου που ρυθμίζουν τη λειτουργία αυτή, να επέλθει η ολοκλήρωση της εφύγρανσης του κόλπου, η τάση της διόγκωσης των έξω γεννητικών οργάνων και κυρίως του αιδοίου (χείλη). Ο κόλπος στα δύο εσωτερικά τριτημόρια διαστέλλεται και φουσκώνει, ενώ το εξωτερικό τριτημόριο διατηρεί την ελαστικότητά του και διαστέλλεται τόσο όσο ακριβώς χρειάζεται για να υποδεχτεί το πέος. Όσο προχωρεί αυτή η φάση τόσο ο μυϊκός τόνος αυξάνεται, τα εσωτερικά δύο τριτημόρια του κόλπου διαστέλλονται περισσότερο και ο κόλπος αλλάζει χρωματισμό. Στη συνέχεια, μέσα από το παρασυμπαθητικό σύστημα, δημιουργούνται οι συγκινησιακές αντιδράσεις και η γυναίκα βιώνει τη στιγμή της πλήρους οργασμικής έξαρσης. Ο οργασμός προκύπτει από ισόχρονες ρυθμικές συσπάσεις των μυών του περινέου με μεσοδιαστήματα 0,8 του δευτερολέπτου και είναι 7-15 στις νέες γυναίκες. Ταυτόχρονα, συμβαίνουν μικροκινήσεις και συσπάσεις της μήτρας. Τότε παρατηρείται αύξηση της καρδιακής συχνότητας στο διπλάσιο, πλήρης διόγκωση των μικρών και των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, αύξηση του μυϊκού τόνου του περινέου και του πρωκτού και μεταβολή του χρώματος του κόλπου σε έντονο ερυθρό ή κυανέρυθρο. Φυσιολογικά, ο οργασμός συντελείται κατά την απελευθέρωση από τη μυϊκή ένταση και τη διόγκωση που προκαλεί η υπεραιμία του σεξουαλικού ερεθισμού. Πως ακριβώς όμως πυροδοτείται ο μηχανισμός για τον οργασμό δεν είναι ακόμα γνωστό. Ο οργασμός υποκειμενικά εκφράζεται σαν μια πολύ μεγάλη ευχαρίστηση.
• Φάση της αποκατάστασης (επαναφοράς και ηρεμίας των ψυχικών και σωματικών λειτουργιών): τα γεννητικά όργανα, αλλά και όλος ο οργανισμός επιστρέφει σιγά-σιγά στην αρχική του κατάσταση.

Αναπαραγωγή και εγκυμοσύνη

• Ως αναπαραγωγή ορίζεται η διαδικασία μέσω της οποίας προκύπτει ένας νέος οργανισμός. Κατά τη σεξουαλική επαφή, μετά την εκσπερμάτιση μέσα στον κόλπο της γυναίκας, τα ικανότερα σπερματοζωάρια μέσω της μήτρας θα φθάσουν στις σάλπιγγες σε λιγότερο από μισή ώρα. Εκεί μπορούν να επιβιώσουν για 24-36 ώρες. Αυτό συνήθως γίνεται εναλλάξ, τον ένα μήνα απελευθερώνει ωάριο η μια ωοθήκη και τον επόμενο μήνα η άλλη.
• Το ωάριο θα βρεθεί στη σάλπιγγα σε ελάχιστο χρόνο, όπου μπορεί να επιβιώσει περίπου για 12-24 ώρες. Αν η σεξουαλική επαφή και η εκσπερμάτιση στον κόλπο γίνουν τις γόνιμες ημέρες η πιθανότητα συνάντησης και γονιμοποίησης του ωαρίου είναι μεγάλη.

• Οι γόνιμες μέρες συμπίπτουν με την ωορρηξία, η οποία συνήθως συμβαίνει 14 μέρες πριν την πρώτη μέρα της περιόδου. Επομένως, αν μια γυναίκα έχει σταθερό κύκλο 28 ημερών, η ωορρηξία θα συμβεί κοντά στην 14η ημέρα.
• Το γονιμοποιημένο ωάριο αποτελεί το πρώτο κύτταρο ενός νέου οργανισμού που ονομάζεται έμβρυο. Το έμβρυο στη σάλπιγγα θα αρχίσει να διαιρείται σε κύτταρα. Όταν φθάσει σε ένα ορισμένο μέγεθος, μετακινείται από τη σάλπιγγα και πέφτει μέσα στη μήτρα, η οποία θα το κυοφορήσει για περίπου 9 μήνες.

Τους 3 πρώτους μήνες της κυήσεως συντελείται η οργανογένεση του εμβρύου, δηλαδή δημιουργούνται όλα τα όργανά του. Στο δεύτερο τρίμηνο, γίνονται αντιληπτές οι κινήσεις του εμβρύου. Στο τρίτο τρίμηνο το έμβρυο αναπτύσσεται σε όγκο και βάρος με γρήγορους ρυθμούς.

Αντισύλληψη

Ως αντισύλληψη καλούνται τα μέσα και οι τεχνικές που καταφέρνουν να αναστείλουν τη γονιμότητα, με τρόπο παροδικό και αναστρέψιμο. Η αποτελεσματικότητα κάθε μεθόδου χαρακτηρίζεται από την ικανότητά της να προλάβει ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.

Οι μέθοδοι αντισύλληψης είναι δυνατό να ταξινομηθούν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες:

• Μέθοδοι οι οποίες βασίζονται στη φυσιολογία της γυναίκας
• Μέθοδοι οι οποίες βασίζονται σε μηχανικά μέσα
• Μέθοδοι οι οποίες βασίζονται σε φαρμακευτικά μέσα (ορμονικά σκευάσματα)

Μέθοδοι οι οποίες βασίζονται στη φυσιολογία της γυναίκας

Α. Μέθοδος του ρυθμού (αποχή κατά τις γόνιμες ημέρες)

Η αποφυγή σεξουαλικών επαφών γίνεται 5 ημέρες πριν από την πιθανή ωοθυλακιορρηξία (την απελευθέρωση δηλαδή του ωαρίου από την ωοθήκη) και 3 ημέρες μετά. Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου είναι μικρή.

Β. Διακεκομμένη συνουσία

Αποτελεί μέθοδο αντισύλληψης κατά την οποία το πέος τη στιγμή της εκσπερμάτισης εξέρχεται από τον κόλπο και η εκσπερμάτιση γίνεται μακριά από τα γυναικεία γεννητικά όργανα. Η χαμηλή αποτελεσματικότητα της μεθόδου στην αντισύλληψη οφείλεται κυρίως στην πιθανότητα εκσπερμάτισης μέσα στον κόλπο, προτού το πέος προλάβει να εξέλθει.

Μέθοδοι οι οποίες βασίζονται σε μηχανικά μέσα

Α. Ανδρικό προφυλακτικό

Αποτελεί ένα από τα πιο αξιόπιστα μέσα τόσο για την αντισύλληψη όσο και για προστασία έναντι των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ). Το προφυλακτικό είναι λεπτή θήκη από latex ή πολυουρεθάνη, που χρησιμοποιείται για την κάλυψη του πέους κατά τη συνουσία και για τη συγκράτηση του σπέρματος εμποδίζοντάς το να φθάσει στο ωάριο.

Β. Κολπικό διάφραγμα

Είναι μια κάψα συνήθως από καουτσούκ που τοποθετείται στο βάθος του κόλπου, έτσι ώστε να καλύψει τον τράχηλο της μήτρας. Η τοποθέτηση γίνεται πριν τη σεξουαλική επαφή και πρέπει να παραμείνει στον κόλπο τουλάχιστον 8 ώρες μετά την τελευταία συνουσία. Συνήθως το διάφραγμα συνοδεύεται και από σπερματοκτόνες κρέμες. Η αποτελεσματικότητα της μεθόδου αυτής είναι πολύ υψηλή.

Γ. Ενδομήτρια σπειράματα

Είναι μια συσκευή από μαλακό πλαστικό ή συνδυασμό πλαστικού και μετάλλου, μήκους 2-4 cm και τοποθετείται στην κοιλότητα της μήτρας, όπου μπορεί να παραμείνει για 2-3 χρόνια. Αποτελεί μία βασική μέθοδο αντισύλληψης κυρίως για τις γυναίκες, που έχουν αποκτήσει παιδιά και θέλουν να αποφύγουν το ενδεχόμενο μίας νέας κύησης.

Μέθοδοι οι οποίες βασίζονται σε φαρμακευτικά μέσα (ορμονικά σκευάσματα)

Α. Από του στόματος αντισύλληψη (αντισυλληπτικά χάπια)

Η δράση των αντισυλληπτικών χαπιών βασίζεται στην αναστολή της ωοθηλακιορρηξίας, δηλαδή στη μη έξοδο του ωαρίου από την ωοθήκη. Τα αντισυλληπτικά είναι συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης. Τα περισσότερα σκευάσματα περιέχουν 21 δισκία και η έναρξη της λήψεως γίνεται την πρώτη ή την πέμπτη ημέρα της έμμηνου ρήσεως. Όταν ληφθούν όλα, η γυναίκα αφήνει διάστημα 7 ημερών χωρίς να πάρει χάπι και ξαναρχίζει τη νέα σειρά. Η περίοδος εμφανίζεται 2-4 ημέρες μετά τη διακοπή της χορήγησης και η γυναίκα έχει σταθερή περίοδο και πλήρη αντισυλληπτική δράση, καθόσον αναστέλλεται ο μηχανισμός της ωοθυλακιορρηξίας. Είναι μέθοδος εκλογής για άτεκνες γυναίκες. Η αποτελεσματικότητα των χαπιών είναι μεγάλη.

Β. Επείγουσα αντισύλληψη (χάπι της επόμενης ημέρας)

Πρόκειται για δισκία που περιέχουν μεγάλη δόση προγεσταγόνων και χορηγούνται ύστερα από σεξουαλική επαφή σε γόνιμες ημέρες. Η αποτελεσματικότητα αυξάνει όταν ληφθούν σύντομα μετά την επαφή. Δεν αποτελεί μέθοδο αντισύλληψης, αλλά αναγκαστική παρέμβαση λόγω λάθους και χορηγείται υπό αυστηρή ιατρική οδηγία. Η λήψη τους συχνά διαταράσσει τον κύκλο με αποτέλεσμα η γυναίκα να έχει συχνά και σε άτακτα διαστήματα, έως και δυο μήνες μετά τη λήψη τους κολπική αιμόρροια.

Η σημασία του αυνανισμού στη ζωή της γυναίκας

Ο αυνανισμός στην παιδική ηλικία

• Τα κορίτσια, όπως και τα αγόρια, βιώνουν από πολύ μικρά τα ερεθίσματα ευχαρίστησης που σχετίζονται με το σώμα τους και τα γεννητικά τους όργανα.
• Ο παιδικός αυνανισμός είναι μια φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά, όπου το κορίτσι ανακαλύπτει την ευχαρίστηση που προέρχεται από το σώμα του, αλλά όχι με οργανωμένο και συνειδητό τρόπο όπως συμβαίνει στην εφηβεία.
• Επομένως, η αυτοϊκανοποίηση που λαμβάνει χώρα στον ιδιωτικό χώρο του παιδιού είναι μια φυσιολογική λειτουργία που το βοηθά να ανακαλύψει τον εαυτό του και να μεταβεί σταδιακά και ομαλά προς την εφηβεία και την ενηλικίωση.

Ο αυνανισμός στην εφηβεία

• Ο αυνανισμός την περίοδο της εφηβείας είναι μια συνειδητή πράξη που αφυπνίζει το νεαρό κορίτσι σεξουαλικά, το βοηθά να γνωρίσει το σώμα του και να εισπράξει σεξουαλική ευχαρίστηση και οργασμό διαμέσου της κλειτορίδας και των μαστών.
• Το κορίτσι στην εφηβεία έχει φαντασιώσεις μη συνειδητοποιημένες.
• Πολύ συχνά, μάλιστα, μπορεί να νιώθει ενοχές και ντροπή για την απόλαυση και ικανοποίηση που εισπράττει μέσα από αυτή τη διαδικασία, με συχνή την ενοχοποίηση των γονιών για τη σεξουαλικότητα της κόρης τους.
• Ωστόσο, είναι σημαντικό να ξέρει ότι ο αυνανισμός είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά η οποία πρέπει να γίνεται ιδιωτικά και ότι αποτελεί ένα μέσο ανακάλυψης και γνωριμίας του φύλου και της σεξουαλικότητας, προετοιμάζοντας την έφηβη γυναίκα για το μελλοντικό σεξουαλικό «άνοιγμα».

Ο αυνανισμός στην ενήλικη ζωή

Είδη:

1. Κλειτοριδικός: η σεξουαλική διέγερση της κλειτορίδας από την ίδια τη γυναίκα.
2. Κολπικός: η σεξουαλική διέγερση του κόλπου από την ίδια τη γυναίκα.
3. Μικτός-πολυεστιακός

• Είναι πολύ σημαντικό για την ψυχοσεξουαλική υγεία της γυναίκας, να αναπτύσσει μία θετική εικόνα για το σώμα της και να διατηρεί σταθερή την επαφή με τα γεννητικά της όργανα, καθώς μεγαλώνει.
• Ο αυνανισμός συνιστά μία φυσιολογική συμπεριφορά, που τη βοηθάει, πρώτα απ’ όλα, να διατηρήσει σταθερή την επαφή με το σώμα και τη σεξουαλικότητά της.
• Είναι μία πράξη ηδονής, που την αναζωογονεί, τη βοηθά να καλλιεργήσει τη φαντασία της και να γίνει πιο προκλητική στη σεξουαλική επαφή με τον σύντροφό της.
• Συχνά, υπάρχει σε περιόδους απουσίας κάποιου σταθερού ερωτικού συντρόφου.

Learn More

Το σώμα μου και το σεξ (Αγόρι-Άνδρας)

Το πέος ανήκει στα έξω γεννητικά όργανα του άνδρα. Εμφανίζει τρία κύρια μορφολογικά μέρη, τη βάση, το σώμα και τη βάλανο, στην κορυφή της οποία καταλήγει η ουρήθρα. Εξωτερικά, το σώμα και η βάση του περιβάλλονται από δέρμα, το οποίο ονομάζεται πόσθη και καλύπτει ολόκληρη την βάλανο.

Η ουρήθρα είναι το κανάλι που ξεκινάει από την ουροδόχο κύστη και καταλήγει στην άκρη του πέους. Η ουρήθρα χρησιμεύει για την αποβολή των ούρων αλλά και του σπέρματος.

Ο χαλινός είναι μια δερματική πτυχή που ενώνει τη βάλανο (το κεφάλι) με την ακροποσθία (το τμήμα του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο) και βρίσκεται στην κάτω επιφάνεια του πέους.

Οι όρχεις είναι δύο σφαιρικοί σχηματισμοί, οι οποίοι βρίσκονται κάτω από το πέος μέσα στο όσχεο. Οι όρχεις βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλον και βρίσκονται έξω από τον κορμό του σώματος του αγοριού για να διατηρούνται σε θερμοκρασία γύρω στους 34^ο C . Όσο το αγόρι μεγαλώνει οι όρχεις επιτελούν δύο λειτουργίες: 1) παράγουν από την έναρξη της ήβης (12-14 ετών) την ανδρικής ορμόνη τεστοστερόνη, η οποία εξασφαλίζει την εξέλιξη του παιδιού προς την ανδρική ωρίμανση και 2) παράγουν τα σπερματοζωάρια τα οποία σηματοδοτούν την αναπαραγωγική ικανότητα του ανθρώπου.

Το όσχεο είναι ένας μικρός σάκος από δέρμα που κρέμεται κάτω από το πέος και περιέχει τους όρχεις. Χωρίζεται στη μέση από μία ινώδη μεμβράνη, η οποία στην επιφάνεια διακρίνεται σαν μια ραφή, την οσχεϊκή ραφή. Το δέρμα του οσχέου είναι σκουρόχρωμο και λεπτό και περιλαμβάνει πολλούς σμηγματογόνους αδένες και αραιές τρίχες. Κάτω από την επιδερμίδα υπάρχει ένας λείος μυς, ο δαρτός χιτών, που συστέλλεται με το κρύο και τη γυμναστική, με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται το όσχεο και να ζαρώνει το δέρμα του.

Ο προστάτης είναι ένα όργανο που εντοπίζεται μόνο στον άνδρα, έχει σχήμα και μέγεθος κάστανου και βρίσκεται στη βάση της ουροδόχου κύστεως. Από το κέντρο του προστάτη περνάει η ουρήθρα. Ο ρόλος του προστάτη είναι να παράγει το σπερματικό υγρό που φτάνει μέσα από μικροσκοπικά κανάλια που ονομάζονται σπερματικές λήκυθοι. Το σπερματικό υγρό εξασφαλίζει ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο τα σπερματοζωάρια μπορούν να διατηρηθούν μέχρι την επόμενη εκσπερμάτιση.

Η ουροδόχος κύστη είναι ένα ινομυώδες όργανο κυκλικού σχήματος στο οποίο συγκεντρώνονται τα ούρα από τα νεφρά πριν την απέκκρισή τους μέσα από τη διαδικασία της ούρησης. Σε φυσιολογικές συνθήκες η χωρητικότητα της ουροδόχου κύστης είναι περίπου 400ml ούρων για τα οποία απαιτούνται 2 με 4 ώρες για να συγκεντρωθούν, αναλόγως και με την κατανάλωση υγρών που υπάρχει. Όποτε δημιουργείται η αίσθηση ούρησης η κύστη θα πρέπει να αδειάζει και ειδικά πριν από έντονες δραστηριότητες που περιλαμβάνουν πίεση στην περιοχή αυτή (ποδηλασία, οδήγηση, σεξουαλική επαφή).

Μέσα στο σώμα του πέους υπάρχουν δύο σηραγγώδη σώματα και το σπογγώδες σώμα της ουρήθρας. Τα σηραγγώδη σώματα έχουν κυλινδρικό σχήμα και η λειτουργία τους μπορεί να παρομοιαστεί με τη λειτουργία ενός σφουγγαριού. Η στύση είναι μια πολύπλοκη οργανική διαδικασία κατά την οποία τα σηραγγώδη σώματα του πέους γεμίζουν με αίμα το οποίο «φυλακίζεται» σε αυτά βοηθώντας το πέος να μείνει σκληρό και εύκαμπτο για όσο χρονικό διάστημα ο άνδρας παραμένει ερεθισμένος μέχρι την εκσπερμάτιση.Ο μηχανισμός της στύσης ξεκινάει από τον εγκέφαλο, κυρίως από δύο περιοχές, τον υποθάλαμο και τον θάλαμο. Από τον υποθάλαμο τα ψυχογενή ερεθίσματα οδηγούν σε δημιουργία νευρικών σημάτων τα οποία ενισχύονται από τη λειτουργία του θαλάμου και διαμέσου του νωτιαίου μυελού, που βρίσκεται στη σπονδυλική στήλη, καταλήγουν στο συμπαθητικό και το παρασυμπαθητικό κέντρο της στύσης το οποίο βρίσκεται στην οσφυιοερή περιοχή. Από εκεί μέσω του ιερού πλέγματος, και συγκεκριμένα μέσω του αιδοιικού και του ραχιαίου νεύρου του πέους, τα σήματα αυτά καταλήγουν στο πέος όπου απελευθερώνονται νευροδιαβιβαστές, όπως το νιτρικό οξείδιο, με αποτέλεσμα των χαλάρωση των σηραγγωδών σωμάτων τα οποία γεμίζουν με αίμα. Το αίμα αυτό εγκλωβίζεται μέσα στο πέος μέσα από έναν ειδικό βαλβιδικό μηχανισμό προκαλώντας στύση. Σημαντικό ρόλο στην στυτική ικανότητα του άνδρα παίζουν κατά κύριο λόγο, δύο ορμόνες, η τεστοστερόνη και η προλακτίνη.

Η εκσπερμάτισή μου

Η εκσπερμάτιση που ξεκινά με την περίοδο της ήβης συνδέεται με τη σεξουαλική ωρίμανση του άνδρα και ταυτίζεται με τον ανδρικό οργασμό. Μέσω αυτής βιώνει το αίσθημα της ηδονής, ενώ παράλληλα η εκσπερμάτιση εξυπηρετεί και την αναπαραγωγική λειτουργία. Η εκσπερμάτιση ελέγχεται από ένα κέντρο που βρίσκεται στην οσφυϊκή μοίρα του νωτιαίου μυελού. Πρόκειται για ένα αντανακλαστικό φαινόμενο το οποίο δεν σχετίζεται με την ούρηση. Η εκσπερμάτιση έχει δύο φάσεις, την προπαρασκευαστική κατά την οποία το σπέρμα συγκεντρώνεται στη βάση της ουρήθρας ενώ ταυτόχρονα η παλινδρόμησή του αποτρέπεται από την σύσπαση του έσω σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστεως. Η δεύτερη φάση είναι η κυρίως εκσπερμάτιση όπου το σπέρμα εξέρχεται από την ουρήθρα μέσα από ρυθμικές συσπάσεις του βολβοσηραγγώδη μυ. Μετά την εκσπερμάτιση το πέος επανέρχεται στην προηγούμενη κατάσταση, σε χάλαση, όπου απαιτείται κάποιο χρονικό διάστημα ώστε να μπορέσει να διεγερθεί και πάλι (ανερέθιστη περίοδος).

Η διαδικασία εκσπερμάτισης ρυθμίζεται κεντρικά από τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό μέσω συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών, όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και η ωκυτοκίνη. Η σεροτονίνη, και συγκεκριμένα οι υποδοχείς της 5-HT, φαίνεται πως είναι εκείνοι που ευθύνονται, κατά κύριο λόγο, για τη διαδικασία ενεργοποίησης της εκσπερμάτισης.

Τα σπερματοζωάρια είναι μικροσκοπικά και δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Παράγονται στους όρχεις και στην συνέχεια κατευθύνονται προς τις επιδιδυμίδες όπου ολοκληρώνεται η ωρίμανσή τους. Στη συνέχεια προωθούνται στους σπερματικούς πόρους οι οποίοι λειτουργούν σαν αποθήκες σπέρματος αλλά και σαν αγωγοί που μεταφέρουν τα σπερματοζωάρια στην ουρήθρα. Τα σπερματοζωάρια περιλαμβάνονται στο σπέρμα το οποίο εκβάλει από την ουρήθρα μέσα από μια διαδικασία που ονομάζεται εκσπερμάτιση. Το σπέρμα παράγεται από τον προστάτη και τις σπερματοδόχους κύστεις. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η μέση ποσότητα σπέρματος που παράγει ένας άνδρας είναι περίπου 3,7ml, δηλαδή όσο τα ¾ από ένα κουταλάκι του γλυκού. Ανησυχητική θα πρέπει να θεωρείται η ποσότητα σπέρματος κάτω του 1,5ml.

Οι ορμόνες μου

Οι ορμόνες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη σεξουαλική ανάπτυξη και λειτουργία του άνδρα. Τα ανδρογόνα, υπάρχουν τόσο στον άνδρα όσο και στην γυναίκα. Κυρίαρχη θέση στα ανδρογόνα κατέχει η τεστοστερόνη. Η ορμόνη αυτή παράγεται κυρίως στους όρχεις του άνδρα αλλά και στα επινεφρίδια. Ωστόσο, ο άνδρας παράγει 50 φορές περισσότερη τεστοστερόνη από τη γυναίκα και για αυτό άλλωστε έχει συνδεθεί περισσότερο με την αρρενωπότητα. Η τεστοστερόνη είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη του πέους, την ανάπτυξη του μυϊκού ιστού και της δύναμης, ενώ παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της γενικότερης υγείας και ευεξίας του ατόμου.

Είναι από τις σημαντικότερες ορμόνες για τον άνδρα και αποτελεί επί της ουσίας το καύσιμο για την καθημερινότητά του. Εκτός από τον σχηματισμό των τυπικών ανδρικών χαρακτηριστικών, έχει σημαντικό ρόλο στην σεξουαλική επιθυμία, την παραγωγή του σπέρματος και συμβάλει στην ανάπτυξη και διατήρηση της οστικής μάζας του άνδρα. Χωρίς αυτήν οι επιπτώσεις στο σώμα του, στην προσωπικότητά του και την ψυχή του είναι δυνητικά σοβαρές. Το σώμα του αλλάζει, οι γνωστικές του λειτουργίες επιβραδύνονται, ο μεταβολισμός του απορυθμίζεται και εμφανίζονται παθήσεις που απειλούν την ποιότητα της ζωής του. Διαταράσσεται η φύση του, ο ίδιος ο ανδρισμός του και επέρχεται μεγάλο πλήγμα στη σεξουαλικότητά του.

Κατά την εφηβική περίοδο η τεστοστερόνη είναι σε πολύ υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με την ενήλικη περίοδο του ατόμου και ευθύνεται για μια πληθώρα αλλαγών στο έφηβο αγόρι. Έτσι, παρατηρείται αύξηση της τριχοφυΐας στο πρόσωπο και στο σώμα καθώς και έντονη ακμή.

Το μέγεθος του πέους για τον άνδρα.

Από αρχαιοτάτων χρόνων το μέγεθος του πέους αποτελούσε σημείο διαμάχης μεταξύ των ανδρών καθώς αποτελεί δείκτη αρρενωπότητας και κυριαρχίας απέναντι στο άλλο φύλο. Οι κοινωνικές αντιλήψεις και οι μύθοι, που πολιτισμικά διαμορφώθηκαν μέχρι τους νεώτερους χρόνους, σηματοδοτούν την ανάγκη του «σωστού» μεγέθους, με σκοπό την ικανοποίηση και αναγνώριση του άνδρα από τη γυναίκα, ενώ η σεξουαλική επεξεργασία των μηνυμάτων, που η γυναίκα χρειάζεται, δεν εστιάζεται ουσιαστικά μόνον στο μέγεθος και την ποιότητα της πεικής σκληρότητας. Η γυναίκα ερεθίζεται σεξουαλικά από τη σωματική διάπλαση και λειτουργικότητα του άνδρα και θαυμάζει την ρωμαλαιότητα και την εναρμόνιση της ανδρικής σωματικής ευεξίας ως στοιχείο αρρενωπότητας, υγείας και καλής λειτουργικότητας, συνδέοντας τη σεξουαλική επαφή μαζί του με την ανάγκη της αναπαραγωγής της (εγκεφαλική λειτουργία συσχέτισης της σεξουαλικότητας και της γονιμότητας, που την ισχυροποιεί συγκριτικά με εκείνη του άνδρα). Η οπτική γωνία από την οποία ο άνδρας παρατηρεί το πέος του δημιουργεί πολύ συχνά λανθασμένη εντύπωση σχετικά με το μέγεθός του. Η ανησυχία του άνδρα επιτείνεται ακόμα περισσότερο από τα πρότυπα που προβάλλονται στην βιομηχανία του πορνό η οποία αυξάνει το άγχος του άνδρα και δημιουργεί λανθασμένες προσδοκίες για τον σεξουαλικό του ρόλο.

Το μέγεθος του πέους καθορίζεται από δύο παραμέτρους, το μήκος και τη περιφέρεια του. Το μήκος ενός φυσιολογικού πέους στον ενήλικο άνδρα, μετά το κλείσιμο της εφηβείας, κυμαίνεται κατά μέσο όρο από 12 έως 15 εκατοστά σε στύση. Η μέση περιφέρεια του πέους σε στύση υπολογίζεται στα 10 έως 11 εκατοστά. Το μέγεθος παραμένει σταθερό σε όλη τη διάρκεια της ζωής του άνδρα.

Για να γίνει σωστά η μέτρηση του μήκους του πέους και να μην δημιουργηθούν λανθασμένες ανησυχίες στον άνδρα η μέτρηση θα πρέπει να γίνεται από ειδικό ουρολόγο-ανδρολόγο. Το μήκος μετριέται από την ηβική σύμφυση έως την κορυφή του πέους, σε ελαφρά έλξη ή σε πλήρη στύση. Το πέος συλλαμβάνεται από τη βάλανο με το δείκτη και τον αντίχειρα του εξεταστή και έλκεται σε ελαφρά τάση. Στη συνέχεια εφαρμόζεται ο χάρακας στην ραχιαία επιφάνεια του πέους και μετράμε από την ηβική σύμφυση έως το άκρο της βαλάνου. Η περιφέρεια μετριέται στο μέσο του σώματος του πέους, επίσης σε χάλαση ή πλήρη στύση.

Η σημασία των «βρεγμένων ονείρων» για τον έφηβο (ονείρωξη).

Πολύ συχνά οι έφηβοι κατά τη διάρκεια του ύπνου ή το πρωί όταν θα ξυπνήσουν είναι πιθανό να παρατηρήσουν ότι έχουν εκσπερματίσει. Η ονείρωξη, όπως ονομάζεται το φαινόμενο αυτό, συμβαίνει κατά τη διάρκεια των νυκτερινών στύσεων και έρχεται τις περισσότερες φορές ως αποτέλεσμα κάποιου σεξουαλικού ονείρου, χωρίς αυτό να είναι πάντα υποχρεωτικό. Ο έφηβος συχνά ανησυχεί για την κατάσταση αυτή, ντρέπεται, φοβάται και νιώθει μειονεκτικά καθώς πιστεύει ότι θα γίνει αντιληπτό από τον περίγυρό του και θα έρθει σε αμηχανία. Ωστόσο δεν θα πρέπει να το θεωρεί κάτι παθολογικό ή μη φυσιολογικό.

Η ονείρωξη είναι μέρος της ωρίμανσης του αγοριού και συμβαίνει στην πλειοψηφία των εφήβων σε αυτές τις ηλικίες. Σηματοδοτούν τη σεξουαλική αφύπνιση του αγοριού το οποίο αρχίζει σταδιακά να συνειδητοποιεί τις σεξουαλικές ορμές του. Οι νυκτερινές στύσεις παρατηρούνται στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του άνδρα από την εφηβεία και μετά. Αν και η υποκείμενη αιτία τους δεν έχει καθοριστεί με σαφήνεια, έχει υποστηριχτεί ότι λειτουργούν και προληπτικά για την προστασία του πέους από μελλοντικές δυσλειτουργίες καθώς βοηθούν στην αιμάτωση και οξυγόνωση των ιστών του πέους.

Learn More