Microcheating: Η απιστία στα χρόνια της τεχνολογίας
Το φλερτ εκτός της συντροφικής σχέσης και η απιστία απασχολούν συχνά τα ζευγάρια. Στην ψηφιακή εποχή που ζούμε, όμως, τέτοια φαινόμενα αυξάνονται και, κακά τα ψέματα, διευκολύνονται όταν κρυβόμαστε πίσω από την οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού μας. Στις ημέρες μας η χρήση του Ιντερνετ έχει οδηγήσει στη χρήση νέων όρων που περιγράφουν τις διαπροσωπικές σχέσεις και τη διαδικτυακή συμπεριφορά. Ενας από αυτούς είναι και το micro-cheating ή αλλιώς μικροαπιστία.
Η συγκεκριμένη λέξη ουσιαστικά αναφέρεται σε μια σειρά φαινομενικά μικρών πράξεων που υποδηλώνουν ότι ένα πρόσωπο είναι συναισθηματικά ή και σωματικά επικεντρωμένο σε κάποιο άλλο άτομο εκτός του συντρόφου του. Οι εν λόγω μικρές πράξεις αφορούν κάθε μορφή διαδικτυακού φλερτ και απιστίας, με ενδεικτικά παραδείγματα την αποστολή μηνυμάτων σε κάποιον άλλο χωρίς να το γνωρίζει το ταίρι μας, την αποθήκευση του αριθμού κάποιου με ψευδή στοιχεία για να μη γίνει αντιληπτό από τον σύντροφό μας, αλλά και την απόκρυψη ότι είμαστε δεσμευμένοι από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τι γίνεται στην περίπτωση που υποψιαζόμαστε ότι ο σύντροφός μας με τη βοήθεια της τεχνολογίας «παίζει» με άλλα άτομα; Το πρόβλημα με το micro-cheating, είναι ότι είναι τόσο διακριτικό που μπορεί εύκολα κάποιος να πέσει στην παγίδα να γίνει ζηλιάρης ή εμμονικός χωρίς εμφανή λόγο. Εντούτοις, το σημαντικό στην περίπτωση του micro-cheating δεν είναι αν πράγματι κάποιος μικροαπιστεί αλλά τι του προσφέρεται μέσω αυτής της συμπεριφοράς.
Το κυρίαρχο όφελος είναι η επιβράβευση, η επιβεβαίωση ότι αξίζουμε ως άνδρας ή γυναίκα, ότι ακόμα «περνάει η μπογιά μας». Η ευχαρίστηση, επίσης, που μας δίνει η ενασχόληση με ένα άτομο εκτός του συντρόφου μας (η γοητεία του παράνομου) αλλά και το δικό του ενδιαφέρον προς εμάς μας αναζωογονεί, τονώνει την αυτοπεποίθησή μας και ενισχύει την αυτοεικόνα μας, πράγμα που μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο ακόμη και στη σχέση μας.
Οσο και αν πιστεύουμε ότι το micro-cheating δεν είναι μια μορφή αληθινής απιστίας και ότι είναι μια αβλαβής συμπεριφορά, υπάρχει ένα αξιοσημείωτο κόστος, ειδικά όταν γίνεται σε τακτική βάση: η δημιουργία ενός μοτίβου που υπονομεύει τόσο τη σταθερότητα της ίδιας της σχέσης όσο και τον σύντροφο που ίσως δεν έχει ιδέα για το «μικρό έγκλημα» που συμβαίνει κάτω από τη μύτη του.
Ο 38χρονος άνδρας που πιάστηκε να παίζει με το κινητό του με μια αιθέρια ύπαρξη την οποία δεν γνώριζε προσωπικά, τσουρουφλίστηκε στην κυριολεξία για μεγάλο διάστημα από τη γυναίκα του, που δεν τον πίστευε, όσο και αν εκείνος της ομολογούσε με ειλικρίνεια ότι ήταν ένα παιχνίδι γοητείας και του μυαλού του, που ποτέ όμως δεν θα το εφάρμοζε στην πράξη. Ακόμα σκέφτομαι το βλέμμα της γυναίκας του, πώς τον κοίταζε τον άμοιρο «εραστή της μικροαπιστίας», όταν εκείνος προσπαθούσε να μου εξηγήσει μπροστά της ότι τα κίνητρά του ήταν αθώα, αλλά και πολύ γοητευτικά, μέσα από τα ερωτικά λόγια που αντάλλαζε με τη γυναίκα που δεν γνώριζε καν! Δύσκολη εποχή για «πρίγκιπες» που κρατούν στα χέρια τους το τηλέφωνο, αλλά δεν κρατούν την εξουσία!
Συνεπώς, η συμβουλή μας για τους μικροάπιστους και τους συντρόφους τους είναι: αν προβαίνουν σε τέτοιες συμπεριφορές, δεν σημαίνει ότι η σταθερή σχέση κινδυνεύει και ότι βρίσκεται προ των πυλών της διάλυσης.
Ενα καλό φανερό μυστικό είναι να «παίζουμε» λιγότερο με το κινητό μας και περισσότερο με τον σύντροφό μας. Πολλές φορές παρατηρώ ανθρώπους να ξεχνούν τον άνθρωπό τους που είναι δίπλα τους, αποβλακωμένοι στην οθόνη του «μικρού διαβόλου» που τους λέει πολλά, τους τάζει πιθανά περισσότερα και τους «γυαλίζει» ερωτικές υποσχέσεις και αυνανιστικές προϋποθέσεις, «δουλειά για το σπίτι», όπως λέγανε παλιά.
Θάνος Ε. Ασκητής
ΠΗΓΗ: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Learn More
Digisexuality: Μια νέα τάση γεννιέται
Nέο στοίχημα για τους ειδικούς, η αντιμετώπιση των ανθρώπων που επιλέγουν να εκτονώσουν τη σεξουαλική τους ορμή χρησιμοποιώντας sex robots, virtual reality και avatars
Η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο και τον τομέα της σεξουαλικότητας. Τα sex robots ήταν το πρώτο βήμα για την είσοδο της κοινωνίας σε μια νέα εποχή, η οποία αφήνει στο παρελθόν την εγγύτητα της σεξουαλικότητας όπως τη γνωρίζαμε ως τώρα και μας προσκαλεί στον κόσμο του ψηφιακού σεξ.
Hδη οι πιο δημοφιλείς ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου έχουν εγκαινιάσει νέες κατηγορίες με σεξουαλικό υλικό εικονικής πραγματικότητας. Ο χρήστης για να μπορέσει να αξιοποιήσει το υλικό αυτό θα πρέπει να έχει το αντίστοιχο VRS (Virtual Reality Set), το οποίο αποτελείται από μία συσκευή που προσαρμόζεται στο κεφάλι και προσφέρει μια νέα εμπειρία, πιο ρεαλιστική και πιο ζωντανή από την κλασική παρακολούθηση στην οθόνη του υπολογιστή.
Η σεξουαλική επαφή όμως στo πλαίσιo της εικονικής πραγματικότητας δεν σταματάει εκεί. Αρκετές πρωταγωνίστριες ερωτικών ταινιών έχουν ήδη μπει στη διαδικασία να δημιουργήσουν 3D ψηφιακές εκδοχές τους (avatars) ούτως ώστε οι χρήστες, έναντι του ανάλογου αντιτίμου, να μπορούν να έχουν την αίσθηση ότι έρχονται σε απευθείας επαφή μαζί τους.
Τα sex robots, το σεξ σε εικονική πραγματικότητα και τα avatars που δημιουργούνται έχουν αρχίσει να γίνονται μέρος της καθημερινότητας πολλών ανθρώπων. Σε επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Sexual and Relationship Therapy» τον προηγούμενο μήνα, ερευνητές από τον Καναδά εισάγουν έναν νέο όρο στη διεθνή βιβλιογραφία για να περιγράψουν την κατηγορία των ανθρώπων αυτών, προειδοποιώντας ταυτόχρονα τους ειδικούς ψυχικής υγείας να είναι προετοιμασμένοι για την αύξηση των πελατών που ορίζονται ως «digisexuals».
Ο όρος αυτός απευθύνεται στους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι επιλέγουν να εκτονώσουν τη σεξουαλική τους ορμή χρησιμοποιώντας κάποιο από τα τεχνολογικά μέσα που αναφέρθηκαν ήδη ή που πρόκειται να εμφανιστούν μελλοντικά.
Ωστόσο η χρήση ψηφιακών μέσων για τη σεξουαλική ικανοποίηση του ατόμου δεν είναι κάτι που εμφανίζεται για πρώτη φορά. Η ταχύτατη εξέλιξη της τεχνολογίας σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πλέον τυγχάνει τόσο ευρείας και καθολικής αποδοχής οδηγεί τους επιστήμονες να προτείνουν έναν διαχωρισμό στην ανάπτυξη του κλάδου αυτού. Προτείνουν δηλαδή την κατηγοριοποίηση της ψηφιακής σεξουαλικότητας (digisexuality) σε 1η και 2η γενιά.
■ Στην 1η γενιά ανήκουν όλα εκείνα τα ψηφιακά μέσα που αποσκοπούν στο να διευκολύνουν και να βελτιώσουν την αλληλεπίδραση με ένα άλλο άτομο.
Είναι ωστόσο γεγονός ότι η εξέλιξη των μέσων αυτών κάθε άλλο παρά ολοκληρωμένη μπορεί να θεωρείται, δεδομένου ότι συνεχίζουν να βελτιώνονται και να εμπλουτίζονται με νέες δυνατότητες. Τα ψηφιακά μέσα που ανήκουν στην 1η γενιά είναι πολλά και καλύπτουν ευρεία γκάμα δραστηριοτήτων – από την κλασική πορνογραφία που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στο ερωτικό παιχνίδι μεταξύ δύο συντρόφων μέχρι το τηλεφωνικό και διαδικτυακό σεξ με κάμερα, τα ερωτικά βοηθήματα που ελέγχονται ασύρματα από το ζευγάρι και τις εφαρμογές που απευθύνονται σε άτομα που βρίσκονται σε αναζήτηση ερωτικού συντρόφου.
■ Η 2η γενιά των μέσων ψηφιακής σεξουαλικότητας έχει ως βασικό διακριτικό χαρακτηριστικό αυτό που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά σε σχέση με την 1η γενιά, την εγωκεντρικότητα που ο χρήστης αναπτύσσει προσπαθώντας να βιώσει τη σεξουαλική ικανοποίηση χωρίς την ύπαρξη ερωτικού συντρόφου. Αυτό σηματοδοτεί ότι το κυρίαρχο ζητούμενο της σεξουαλικής ικανοποίησής του δεν είναι η αναζήτηση ενός σεξουαλικού συντρόφου.
Πιο απλά, ο ερωτικός σύντροφος σταματάει να υπάρχει, ή ακόμα κι αν υπάρχει, ο ρόλος του είναι πολύ περιορισμένος, σχεδόν υπολειτουργικός μέσα στη διαδικασία της σεξουαλικής εμπειρίας. Η ψηφιακή σεξουαλικότητα 2ης γενιάς είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο εξέλιξης, είναι χαρακτηριστικό όμως ότι τα πρώτα δείγματα υποδεικνύουν ιδιαίτερα μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης. Για την ώρα, τα πιο διαδεδομένα μέσα της 2ης γενιάς είναι τα sex robots (ή sexbots) και η σεξουαλική επαφή εικονικής πραγματικότητας (virtual reality sex).
Ηθικά ζητήματα
Τίθενται όμως και αρκετά ηθικά ζητήματα μαζί με τη ραγδαία αύξηση της ψηφιακής σεξουαλικότητας. Ζητήματα που αφορούν ακριβώς την ατομικότητα και την εγωκεντρικότητα με τις οποίες προσεγγίζεται η σεξουαλική επαφή, η οποία γίνεται αυτοσκοπός στοχεύοντας στη γρήγορη και επιθετική ηδονιστική ικανοποίηση του χρήστη, καθώς σταματάει να περιλαμβάνει δύο ανθρώπους που ενώνονται σωματικά και συναισθηματικά, με αποτέλεσμα ο ένας και μοναδικός «παίκτης» να μη μοιράζεται, να μην εκφράζεται και να μην επικοινωνεί με τον «άλλον».
Ουσιαστικά, «μαθαίνεις να κάνεις σεξ μόνος σου, χωρίς να χρειάζεσαι σύντροφο, με ό,τι συνεπάγεται αυτό». Ο εθισμός, ο καταναγκασμός, η συναισθηματική σιωπή, η έλλειψη διαχείρισης της ανθρώπινης επικοινωνίας και, σε τελική ανάλυση, το ιδανικό της μοναξιάς σφραγίζουν ουσιαστικά τον τρόπο με τον οποίο ο σύγχρονος άνθρωπος θα χρησιμοποιεί και θα χρησιμοποιείται από το σεξ (ηδονιστικός αυτοσκοπός).
Πώς θα μπορέσει να προστατευτεί το άτομο από την υπέρμετρη χρήση των νέων τεχνολογιών ώστε να μη σταματήσει να διεκδικεί την ανθρώπινη σεξουαλική συντροφιά, ειδικά σε μια χρονική περίοδο όπου τα οικονομικά άγχη και ο σύγχρονος τρόπος ζωής ενισχύουν τον ατομισμό, πνίγοντας στην κυριολεξία το άτομο που δεν επιθυμεί και φοβάται την εμπλοκή σε μια ανθρώπινη σχέση; Οι ψυχολογικές επιδράσεις της εγγύτητας, της οικειότητας και της αγάπης δεν καλύπτονται από ένα ρομπότ ή ένα ψηφιακό ολόγραμμα.
Κι όμως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι οι νέες τεχνολογίες μπορούν να βοηθήσουν άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν θέματα κοινωνικού άγχους και φοβίας. Το μέλλον θα δείξει και οι μελέτες αναμφίβολα θα έχουν ενδιαφέρον για το πώς αυτοί οι χρήστες θα «κλειδωθούν» περισσότερο ή θα βρουν το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα μιας ανθρώπινης σχέσης…
Θάνος Ε. Ασκητής
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Learn More