Αυξάνεται η απιστία το καλοκαίρι;
Είναι αλήθεια ότι η ψυχολογία των ανθρώπων κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού είναι διαφορετική από ό,τι το φθινόπωρο και το χειμώνα. Τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες παρατηρείται αύξηση των θετικών συναισθημάτων, της διάθεσης για ψυχαγωγικές δραστηριότητες, όπως και της σεξουαλικής επιθυμίας, σε αντίθεση με το χειμώνα που είναι περισσότερο συνδεδεμένος με υποχρεώσεις, την εργασία και ο καιρός δεν μας προδιαθέτει για κοινωνικές επαφές και δραστηριότητες έξω από το σπίτι.
Η αύξηση της σεξουαλικής επιθυμίας κάνει τους ανθρώπους πιο ανοιχτούς στο φλερτ, στο ερωτικό παιχνίδι, προσφέρει αίσθημα ευφορίας, αυξάνει τον αυθορμητισμό και χαλαρώνει τις αντιστάσεις. Η καλύτερη διάθεση τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να οφείλεται στην αύξηση έκκρισης της σεροτονίνης, ρυθμιστικής ορμόνης της διάθεσης. Συνεπώς, οι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στην απιστία αυτές τις περιόδους. Το καλοκαίρι ειδικά αισθανόμαστε πιο χαλαροί, πιο ελεύθεροι και πιο σεξουαλικοί. Η έντονη σεξουαλική επιθυμία συχνά εκφράζεται μέσα από την εναλλαγή των σεξουαλικών συντρόφων και την αναζήτηση της σεξουαλικής ηδονής και απόλαυσης, χωρίς να μπαίνουν δεύτερες σκέψεις ή προβληματισμοί. Μάλιστα, μία έρευνα έδειξε πως η απιστία κορυφώνεται τους καλοκαιρινούς μήνες τόσο από την πλευρά των ανδρών όσο και από των γυναικών.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι οι παράλληλες σχέσεις είναι στη ζωή και όχι ανάλογα με την εποχή ή στις διακοπές. Όταν, δηλαδή, η εικόνα μίας σχέσης ή ενός γάμου έχει χάσει το ρόλο της και οι σύντροφοι έχουν απομακρυνθεί σεξουαλικά και συναισθηματικά, η απιστία ή ακόμη και η εξωσυζυγική σχέση δεν έχει εποχή. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε μία σχέση που αντιμετωπίζει προβλήματα «κινδυνεύουν» όλο το χρόνο να εμπλακούν άμεσα ή έμμεσα σε μία πιθανή απιστία.
Fincham, F. D., & May, R. W. (2017). Infidelity in romantic relationships. Current opinion in psychology, 13, 70-74.
Learn More
Πλασματική αρμονία: Τριγωνοποίηση και προβλήματα στη σχέση των γονέων
Στα πλαίσια του συστήματος της οικογένειας, τριγωνοποιήσεις σχηματίζονται όταν αναδύονται στρες και συγκρούσεις από τη σχέση των γονέων. Η είσοδος ενός τρίτου μέλους στην υπο-κρίση σχέση των γονέων, συνήθως ενός παιδιού, μειώνει την ένταση και αποκαθιστά προσωρινά την ισορροπία στη σχέση του ζευγαριού. Το παιδί μπορεί να «τριγωνοποιηθεί» με δύο τρόπους:
- Παιδί σε ρόλο γονέα: Σε αυτήν την περίπτωση το παιδί αναλαμβάνει περισσότερες ευθύνες από όσες αντιστοιχούν στο αναπτυξιακό του στάδιο. Συνήθως σε αυτή την περίπτωση, οι γονείς έχουν άλυτες συγκρούσεις στη μεταξύ τους σχέση, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο γονεϊκό τους ρόλο και να θέσουν όρια στα παιδιά τους, έτσι μπορεί να μεταβιβάζουν τις ευθύνες για το νοικοκυριό ή για τα μικρότερα παιδιά, στο παιδί τους, συνήθως, το πρωτότοκο, που τείνει να είναι πιο ώριμο. Τα παιδιά αυτά μπορεί να αντιμετωπίσουν απογοήτευση ιδιαίτερα κατά την εφηβεία και προβλήματα αποχωρισμού.
- Παιδί ως «αποδιοπομπαίος τράγος»: Μια οικογένεια ή σύζυγοι που βιώνουν στρες και συγκρούσεις μπορεί να μεταφέρουν την ένταση τους σε ένα άλλο μέλος της οικογένειας, συνήθως στο πιο συναισθηματικά ευαίσθητο παιδί, έτσι διατηρείται μια προσωρινή σταθερότητα στη σχέση του ζευγαριού, χωρίς να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα που υποβόσκουν στη σχέση τους. Τα παιδιά αυτά μπορεί να εμφανίσουν ψυχοσωματικά συμπτώματα, κακή επίδοση στο σχολείο και παραβατικότητα.
Επίσης, στις οικογένειες, που έχουν αναπτύξει τριγωνοποιημένους τρόπους επικοινωνίας και λειτουργίας, μπορεί να υπάρχουν ασύμφωνες πεποιθήσεις για την οικογένεια. Από τη μία πλευρά, υπάρχει η εμπειρία των γονέων που αγνοούν τα δικά τους προβλήματα ως ζευγάρι και επωφελούνται από την πλασματική αρμονία, ενώ το παιδί νιώθει εμπλεκόμενο στις γονεϊκές συγκρούσεις. Έρευνες έχουν δείξει πως αυτές οι παράλληλες αλλά αντικρουόμενες πραγματικότητες, σχετίζονται με πτωχή ψυχολογική προσαρμογή στην εφηβεία, χαμηλή αυταξία στα παιδιά και εν γένει υπονόμευση των οικογενειακών σχέσεων και αυξημένη εχθρότητα μέσα στην οικογένεια.
Η θεραπεία ζεύγους μπορεί να βοηθήσει τους συζύγους να δουν και να αλλάξουν τα δυσπροσαρμοστικά μοτίβα επικοινωνίας και λειτουργίας της οικογένειας. Έτσι, μπορούν να αντιμετωπίσουν και τα προβλήματα στη σχέση τους ως ζευγάρι.
Λαφαζάνη Περσεφόνη
Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτης Ι.Ψ.Σ.Υ
Πηγή: McCauley, D. M., Sloan, C. J., Xia, M., & Fosco, G. M. (2021). Same family, divergent realities: How triangulation preserves parents’ illusory harmony while adolescents navigate interparental conflicts. Journal of family psychology: JFP: journal of the Division of Family Psychology of the American Psychological Association (Division 43), 35(2), 128–137.
Learn More