Τα κριτήρια που είχαν προταθεί ως διαγνωστικά για την εισαγωγή της υπερσεξουαλικότητας στο 5ο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, ανέφεραν ότι:
Για τουλάχιστον 6 μήνες θα πρέπει να υπάρχει μια επαναλαμβανόμενη, μη παραφιλική, έντονη ασχολία του ατόμου με σεξουαλικές φαντασιώσεις, ορμές και συμπεριφορές που σχετίζεται με τέσσερα ή περισσότερα από τα παρακάτω:
- Υπερβολική κατανάλωση χρόνου με σεξουαλικές φαντασιώσεις, ορμές και συμπεριφορές και στον σχεδιασμό ή εμπλοκή στις συμπεριφορές αυτές.
- Επαναλαμβανόμενη εμπλοκή στη συμπεριφοράς ως απάντηση σε καταστάσεις δυσφορίας όπως: άγχος, καταθλιπτική σκέψη, ευερεθιστότητα και ανία.
- Επαναλαμβανόμενη εμπλοκή στη συμπεριφοράς ως απάντηση σε στρεσσογόνα γεγονότα.
- Επαναλαμβανόμενες ανεπιτυχείς προσπάθειες ελέγχου ή μείωσης των παραπάνω συμπεριφορών.
- Παράβλεψη του κινδύνου σωματικής και συναισθηματικής βλάβης του εαυτού ή των άλλων.
Τα παραπάνω συμπτώματα θα πρέπει να προκαλούν κλινικά σημαντική δυσφορία στο άτομο και βλάβη της κοινωνικής, εργασιακής ή άλλων σημαντικών τομέων λειτουργικότητας που να σχετίζεται με την συχνότητα και την ένταση αυτών των σεξουαλικών φαντασιώσεων και ορμών και συμπεριφορών.
Αυτές οι σεξουαλικές φαντασιώσεις, ορμές και συμπεριφορές να μην εμφανίζονται ως άμεση ψυχολογική επίπτωση ουσιών, φαρμάκων, ιατρικής πάθησης ή επεισοδίου μανίας.
Το άτομο να είναι τουλάχιστον 18 ετών.
Θεραπεία